In één harde klap met pensioen

Frans stapt vrolijk binnen.

Martijn legt nog even uit hoe het werkt. ”Arno gaat je knippen, ik zit naast je in de stoel lees een tijdschrift en luister mee…misschien bemoei ik me wel met het gesprek.., net als bij een kapper dus.”

Arno: Frans, wat zie je er goed uit man! Goeie bril, zorgvuldig gekleed en een opgeruimde blik. Ik kan me niet voorstellen dat jij een probleem hebt!
Frans: Nee, echt een probleem niet….maar
Arno: Nou, dan zijn we klaar. Zie je wel. Opgelost. Kwam je voor de gezelligheid?
Frans: Nee, dat niet
Arno: Uit nieuwsgierigheid, of ben je gewoon verkeerd. Was je echt op zoek naar een kapper…
Frans: Nou…
Arno: Je hebt geen probleem toch? Dus dan zit je hier verkeerd!
Frans: Eigenlijk…
Arno: Weet je dat als je eigenlijk zegt, je onderbewuste iets wil zeggen……Je wilde zeggen dat je wel een probleem hebt toch? Dat dacht ik al….voor de draad ermee!
Frans: Het is zo…ik kan niet meer zoveel als vroeger
Arno: Maar dat is juist fantastisch Frans! Meer tijd om te genieten van het leven, je maakt je minder druk, lekker beetje op de elektrische fiets en ook in bed hoeft het allemaal niet meer zo spannend….je vrouw begrijpt het echt wel…er zijn ook echt allerlei hulpmiddelen om…
Frans: Het is echt vervelend….sinds mijn ski ongeluk…..
Martijn: Oh nee toch…..zeker een trip met vrienden…beetje te enthousiast, klein biertje gedronken en KABAM!
Frans: Helaas was het inderdaad zo’n trip. Geen drank overigens…wel een enorme klap. Ik heb een whiplash opgelopen en ook nog wel geluk gehad, had veel erger kunnen zijn. Ik heb ruim een half jaar thuisgezeten en werk sinds drie maanden weer. Maar ik ben niet de oude
Arno: Juist wel. Je bent wel de oude Frans. Je bent in één klap pensionado. Dus je bent juist wel de oude, alleen gedraag je je nog als de jonge Fransie…
Martijn: Ik schat je ongeveer vijfenveertig, maar je voelt je nu vijfenzestig toch?
Frans: Eigenlijk..
Arno: Let op: Onderbewuste aan het woord
Frans: Ja, eigenlijk voel ik me vijfenzestig…
Martijn: Je mag met pensioen! Gefeliciteerd. Lekker rustig aan doen, afbouwen, tempo verlagen, geen drukte meer opzoeken…heerlijk!
Frans: [geschrokken] Maar dat kan niet. Ik ben nog maar zevenenveertig
Arno en Martijn samen: Neeeeee…..je bent vijfenzestig!
Arno: En ik neem aan dat je direct weer hard aan het werk bent gegaan toch? Even een tijdje thuis en daarna weer te knallen..
Frans: Nou, ik kan inderdaad moeilijk stilzitten en wil me weer laten zien…na een half jaar ben ik dus weer behoorlijk aan de…
Martijn: Net als het skiën, toen wilde jij je ook laten zien…dat is goed gelukt Frans!
Frans: Misschien moet ik inderdaad wat rustiger aan doen.
Martijn: Past wel bij jouw 65-plus.
Arno: Ik zou het niet doen Frans, gewoon knallen! Kom op zeg, net als vroeger, hard gaan, hard werken en presteren!
Frans: Ik lig nu iedere avond uitgeteld op de bank. Mijn vrouw vind het niet zo gezellig
Arno: Goed bezig, hard werken, ’s avonds kapot, naar bed en dan weer knallen! Heb je jouw woning eigenlijk al aangepast? Alles gelijkvloers, van die haken naast de wc, krukje in de douche….
Frans: Ik snap het mannen…..
Martijn: Mijn opa had vroeger van die halve maantjes in zijn bril….zou je prima staan.
Frans:[lacht voor het eerst] Het is ook gewoon zo! Ik voel me echt niet meer zo jong en ik gedraag me wel zo. Ik voel dat ik teveel doe…ik ga terugschakelen. Het lucht me nu al op!
Arno: Fransie, hé Fransie de snelle skiër en harde werker…..je laat me toch niet in de steek? Kom op man!
Frans:[lacht harder]….Ja, ja mannen…Fransie gaat het rustiger aan doen! Dank jullie wel. Heerlijk!

Contract
Ik Frans, ga de komende tijd geen volledige dagen meer werken en op tijd stoppen. Ik ga beter naar mijn lijf luisteren. Dit bespreek ik morgen met mijn directeur.

Robin is eigenlijk gewoon gelukkig

We zijn aan het werk voor een overheidsinstelling in Noord Nederland. We ontvangen vandaag 14 mensen.

Robin komt binnen. Een mooie dame, goed verzorgd, lang haar en vrolijke uitstraling.

Arno: Wat is het probleem Robin?
Robin: Ik heb het niet altijd meer zo naar mijn zin in mijn werk.
Arno: Maar dat is fantastisch! Dan haal je vast energie uit je hobby’s. Wie zegt dat werk leuk moet zijn?
Robin: Ja, dat is wel waar.
Arno: Dus het is niet echt een probleem, je komt een beetje zeuren.
Robin: Soms denk ik dat ook, alleen ik heb het niet altijd leuk op mijn werk.
Arno: Ja, hoe denk je dat het voor ons is. Wij hebben het ook niet altijd leuk. Kijk, jij bent een frisse verschijning, maar er zitten hier ook wel eens mensen….pfffff. Dus ja, leuk?!
Robin:[lacht] Ja, maar mijn broers zijn wel heel succesvol
Martijn: Heb jij een tuin?
Robin: Ja
Martijn: Met gras?
Robin: Ja?
Martijn: Groen?
Robin:[lacht hard]. Ja, maar van de buren is het groener!
Arno: Heb je een gezin?
Robin:[vertederd]. Jaaa…
Arno: Gezond?
Robin: Ja
Arno: Hobby’s?
Robin: Ja, dansen, zingen en gezond koken….heerlijk
Arno: Hoeveel dagen werk je eigenlijk
Robin: Twee
Arno: Twee?! Nou, je hebt echt een groot probleem zeg! Prachtig gezin, gezond, veel tijd voor jouw hobby’s en twee dagen werken.! En alleen twee succesvolle broers.
Robin: En die zijn allebei gescheiden!
Arno: [kijkt vrolijk bozig naar Robin]….jij moet eens heel goed luisteren. Jij hebt een prachtig leven, perfect voor elkaar…..alleen jouw succesvolle broers hebben groener gras….moeten ze helaas wel helemaal alleen voor zorgen…..
Robin: [lacht breeduit]…jullie hebben gelijk. Ik heb het heel goed voor elkaar. Mijn werk is misschien beetje saai, maar hele leuke collega’s en geen enkele stress. Ik was met een loopbaantraject gestart….maar daarmee ga ik stoppen.
Martijn: Nee, niet doen! Ben je gek! Voor twee dagen werk! Je moet gaan uitzoeken of je niet iets veel leukers kunt krijgen voor die twee dagen, met meer stress, minder leuke collega’s maar wel een beter verhaal op feestjes…en dan zeggen jouw kids ‘waar is mama gebleven?’ Nou, die is heel belangrijk werk aan het doen. En met dansen en zingen moest ze het rustiger aan doen, veel stress op het werk.. En jouw man die…
Robin: [onderbreekt Martijn] Ik ga het stoppen! Duidelijk! Dankjewel mannen. Dit was wel ff verfrissend!

CONTRACT
Ik, Robin, realiseer me nu dat ik het GOED heb. Ik ga mijn loopbaantraject stoppen!

Een doorzetter en pas 12 jaar ongelukkig in haar werk

We zijn door de HR afdeling van een grote organisatie in het midden van het land gevraagd en hebben vandaag 22 Mentale Knipbeurten. Dit was er één van…

Een goed verzorgde en stralende vrouw stapt binnen.

Arno: Wat zie je er goed uit!
Elma: Nou dank je wel, maar het is niet altijd wat het lijkt
Arno: Een vrouw die zo binnenkomt, met prachtige ogen en mooie lach kan toch niet anders dan gelukkig zijn?
Elma: Dat denkt dus iedereen.
Arno: En terecht! Dus het kan niet zo zijn dat jij echt een probleem hebt, toch?
Elma: Nou, ik heb niet echt werk dat bij me past
Arno: Niet echt werk dat bij me past, klinkt niet als een echt probleem, maar een kleinigheid, dus daar hoeven we het niet over te hebben toch?
Elma: Ik ben gewoon niet altijd blij
Martijn: Altijd blij, altijd blij, tja, dat is het leven
Elma: Ik voel me soms echt ongelukkig
Martijn: Soms, soms, dat is het leven
Arno: Maar je ziet er zo gelukkig uit?! Hoe kan dat nou. HOE ONGELUKKIG BEN JE NU ECHT ELMA
Elma:[barst in tranen uit]. Hier was ik al bang voor, dit wil ik niet….ik ben al zo lang…[tranen……]
Arno: HOE LANG AL ELMA
Elma:[blijft huilen]. Al 12 jaar! Ik voel me al 12 jaar ongelukkig!!
Martijn: Je bent in ieder geval wel een doorzetter, dat vind ik wel mooi. De meeste mensen haken op een gegeven moment af, maar jij blijft gewoon ongelukkig doorwerken. Echte goede mentaliteit. Complimenten Elma.
Elma: Ja, zo ben ik opgevoed. Niet lullen maar poetsen
Martijn: En terecht ook, wat moet er van Nederland worden als iedereen zomaar opgeeft als het ff tegenzit. En wat is nou 12 jaar op een mensenleven…
Elma: [verslagen] Ik kan niet meer..
Martijn: Nou zeg, nog een jaar of tien en je kunt met pensioen. Dus Elma kom op! Niet nu al opgeven….
Arno: Weet jouw partner wel hoe ongelukkig je bent…
Elma: Niet zo, dit wil ik niet laten zien
Martijn: Goed zo, zo ken ik je weer Elma. Sterk en vrolijk thuis. En diep van binnen zielsongelukkig! Top
Elma: Nou
Martijn: Nee, Elma, volhouden nu.
Arno: Nou ja, je zal maar ineens na 12 jaar gelukkig zijn, dat is heel slecht voor je hart. Onderzoek wijst ook uit dat je van ongelukkig naar gelukkig wel kunt willen, maar het is medisch gewoon heel onverstandig. De positieve emoties zitten nu veilig opgeborgen, die kennen gewoon de weg door het brein en hartkamers niet meer…dus dat kan dan weer leiden tot allerlei lichamelijke klachten…
Elma: Echt?! Jullie nemen me in de maling
Arno: Nee, ongelukkige mensen leven veel langer….maar wel ongelukkig
Elma: Ach jongens, hou op, ik wil dit niet meer! Ik wil hier stoppen!
Martijn: Nou Elma! Ik dacht dat wij een soort afspraak hadden. Hoe moet het hier dan verder. Als je na 12 jaar al opgeeft, welk voorbeeld stel je dan voor jonge mensen….
Elma: Het is genoeg!!!
Arno:[tegen Martijn]. Dit is te gek voor woorden Martijn, hier hadden we nooit aan moeten beginnen. We worden betaald door haar werkgever nota bene! Dit kunnen we niet maken]
Martijn: Ze gaat het echt niet doen Arno. Na 12 jaar. No worries, ze zegt het alleen maar, morgen durft ze het echt niet meer….probleem opgelost
Arno: Denk je?
Martijn: Tuurlijk. Kijk nou eens hoe ze erbij zit. Gaat ze niet doen. Nog een paar jaartjes doorzetten, dan met pensioen.
Arno:[kijkt naar Elma]. Dat lijkt me wel het beste Elma. Voor jou, voor ons en jouw werkgever
Elma:[besluitvaardig met grote lach]. Stelletje….ik ga stoppen hier.
[Arno en Martijn kijken elkaar schouderophalend aan]…..als het zo moet, dan stellen we een contract op

CONTRACT
Ik Elma, ga voor de zomer mijn baan opzeggen. Het is genoeg. Ik wil niet langer ongelukkig zijn….

Erik wist het al….

Erik komt binnen, jongeman van vierentwintig jaar met frisse en open blik.

Coach1: Hi Erik, wat is jouw probleem?
Erik: Het is een dilemma, ik weet niet of ik moet doorstuderen of gaan werken.
Coach1: Ach Erik, je weet het al lang. Doorstuderen natuurlijk!
Erik: [grote open lach breekt door en dito blik] Ja! Eigenlijk weet ik het het al.
Coach1: Nou dan zijn we klaar, gefeliciteerd!


Erik: [blijft weifelend zitten, verrast dat het al weer voorbij is]. Uhm, ok….
Coach2: Is er nog iets Erik?
Erik: Nee….ik ben er wel uit……toch?
Coach2: Ik kan natuurlijk niet in jouw portemonnee kijken. Heb je eigenlijk al een studieschuld?
Erik: Ja, dat klopt
Coach2: Hoeveel?
Erik: Veertigduizend euro
Coach1: VEERTIGDUIZEND EURO? HOEVEEL KOMT ER DAN NOG BIJ?
Erik: [timide] Nog dertig
Coach1: NOG DERTIG? DERTIGDUIZEND TOCH?
Erik: [lacht] Ja, dertigduizend
Coach1: Dus in totaal ZE-VEN-TIG-DUI-ZEND EURO SCHULD!? Hoezo ga je dan verder studeren.
Coach1: [kijkt naar Coach2] Heb jij studieschuld gehad?
Coach2: Ik ben nog aan het afbetalen.
Coach1: Hoeveel had je?
Coach2: Dertigduizend gulden
Coach1: En nog aan het afbetalen?
Coach2: Ja
Coach1: Erik, hoor je dat? Hij is nog steeds aan het afbetalen. Hij had dertigduizend GULDEN. Jij hebt nu al veertigduizend EURO. Dus aan het werk, mafkees!
Erik: [vertwijfeld] euhm…nou ja, ik dacht
Coach1: Erik, je dacht? Volgens mij moet je niet te veel meer denken, maar als de sodemieter een goede baan zoeken.
Coach2: Het is natuurlijk wel zo dat als je een hogere opleiding afmaakt, je een hoger salaris gaat verdienen en daarmee je studieschuld sneller afbetaalt.
Coach1: Ja, dat is wel zo. Wat voor opleiding heb je nu?
Erik: HBO recht.
Coach1: En welke studie wil je gaan doen?
Erik: [grote lach, stralende ogen]. Bedrijfskunde aan de Rijksuniversiteit Groningen!
Coach2: Dat is al snel 400 Euro meer per maand om te beginnen. Dan los je die studieschuld natuurlijk heel snel af
Coach1: tja, ik weet het niet hoor…..ZE-VEN-TIG-DUI-ZEND EURO!!
Erik: [lacht breeduit] Ik ga het gewoon doen. Heb er zoveel zin in!
Coach1: Ik snap het wel, heerlijk man zo’n enorme studieschuld….[schudt zijn hoofd]. Die jongeren tegenwoordig nemen hun verantwoordelijkheid niet meer.
Erik: [staat op] Mannen, dank jullie wel. Ik ben helemaal overtuigd. En eigenlijk wist ik het al wel.
Coach2: Wat vinden jouw ouders?
Erik: Die zijn het er mee eens
Coach1: oké, we gaan een contract opstellen

Contract
Ik, Erik,
Ga morgen mijn ouders vertellen dat ik de keuze heb gemaakt, ik begin volgend jaar met mijn studie Bedrijfskunde in Groningen!



Op 1 april gaat de Mentale Knipbeurt Online!

Op woensdag 1 april openen we de digitale Mentale Kapperszaak en gaan de Mentale Knipbeurt Online doen. We doen dit kosteloos, omdat wij ook graag een steentje willen bijdragen in deze bizarre tijd. (Geen 1 april grap trouwens).

Onze knipbeurten doen we normaal altijd op locatie bij organisaties. Dat kan nu even niet. Jammer, want juist nu hebben veel mensen behoefte om even geknipt te worden. Daar hebben we nu iets op bedacht: de Online Mentale Knipbeurt!

Is het iets voor mij?
Heb je een dilemma? Loop je telkens tegen hetzelfde patroon aan? Is bijvoorbeeld de werk-privé balans niet goed? Heb je stress op je werk? Ervaar je gedoe in je privé situatie? Wil je jouw hart luchten? Kom naar de Mentale Knipbeurt Online waar wij je binnen 15 minuten in beweging brengen!

Het is een laagdrempelige en veilige omgeving. Uiteraard is alles wat we met je bespreken vertrouwelijk en blijft tussen ons!

Wat is het?
Een mentale knipbeurt is een razendsnelle manier om mensen in beweging te brengen die vastzitten met een bepaalde situatie. De mentale knipbeurt is een effectieve interventie om mensen die vastlopen op een laagdrempelige manier en met humor, warmte en provocatie in beweging te krijgen. Het is een professionele coaching door twee coaches gebaseerd op de positieve provocatieve therapie. Deze duocoaching is een beproefd concept in de coachingswereld. 

Wanneer is het geschikt?
Dit zijn ‘typische’ coachingsvraagstukken zoals die te maken hebben met zakelijke en privé dilemma’s. Dit is levensjeuk zoals bijvoorbeeld omgang met collega’s, werk/privé balans, burn-out/spanningsklachten, midlife crisis, relatieproblemen en familieperikelen.

Hoe ziet het eruit?

Je komt in een ‘digitale kapperszaak’ waar een kapper (coach 1) op je wacht samen met een andere klant (coach 2). De kapper doet de mentale knipbeurt en de andere klant levert continu commentaar (zoals de Panorama lezende klant kan doen). Je zit een kwartier in een mentale achtbaan, waar je met warmte, humor en provocatie wordt geknipt. Er wordt veel gelachen en ook gehuild. Het is een laagdrempelige manier om jouw dilemma in een veilige omgeving te delen en met een concrete opdracht naar huis te gaan.  

Wat doet het met je?
De mentale knipbeurt  is een coaching door twee professionele provocatief coaches (online vanuit Amsterdam en Tjalleberd) die je in ongeveer een kwartier helpen duidelijkheid te creëren rondom jouw dilemma of probleem en je in beweging brengen. Je gaat in zeer korte tijd naar de kern. Je verlaat de kapperszaak gegarandeerd met een concrete beweging!

Hoe kan ik deelnemen?
Stuur ons een email (arno@mentaleknipbeurt.nl) dat je wilt deelnemen op woensdag 1 april. Je krijgt van ons een bevestiging, een tijdstip in de middag en een link waarmee je kunt inloggen. Op 1 april zorg je dat je klaar zit, in een voor jou veilige ruimte waar geen andere personen zijn. Op het aangegeven tijdstip log je in en kan jouw Mentale Knipbeurt Online beginnen.

Onzichtbare Julia

Coach1: Wat is jouw probleem Julia?
Julia: Ik heb een nieuwe leidinggevende en ik heb het gevoel dat ik me weer moet bewijzen`.
Coach1: Dat is geen gevoel, dat is een feit!
Julia: Dat was de vorige keer ook al zo.
Coach1: Dan weet je wat je te doen staat, wat is dan het probleem?
Julia: Ik heb er geen zin in!
Coach1: Geen zin, geen zin, dat heeft geen zin. Dan doe je het toch niet!?
Julia: Wat niet?
Coach1: Nou, dan ga je jezelf toch niet bewijzen?
Julia: Dat kan toch niet, hij moet me toch zien staan.
Coach1: Hoezo, in deze grote organisatie werken veel meer mensen die onzichtbaar zijn die je dus niet kunt zien staan. Wat is het probleem?
Julia: Ik wil dat hij ziet hoe waardevol ik ben.
Coach2 [richt zich tot Coach1]. Was hier nou net iemand binnen?
Coach1: Hoe bedoel je?
Coach2: Ik hoor wel wat, maar zie haar niet
Coach1: Ja, dat is onzichtbare Julia
Coach2: Oh, oke, ik dacht al. Ah, dus dit is zo’n onzichtbare medewerker. Die zijn er wel, maar je ziet ze nooit, en hun bijdrage is ook niet zichtbaar. Zonde van het geld eigenlijk.
Julia: Hallo?
Coach2: hoorde je dat?
Coach1: Ja, onzichtbare Julia laat van zich horen
Coach2: Ik dacht al. Zo’n type voegt ook niks toe in een organisatie. Doet net of ze waardevol is, maar ondertussen kost ze een vet salaris en is simpelweg niet zichtbaar. Als ik haar baas zou zijn wist ik het wel
Coach1: Contract niet verlengen
Coach2: Precies, uitgummen en weer verder met de zichtbaren in het team
Julia: HALLO ZEG!
Coach2: Spooky, ik hoorde het weer. De onzichtbare Julia waart rond. Lang nadat er afscheid van haar was genomen hoorde mensen van haar afdeling nog steeds haar stem……..whoeieieieieiei
Coach1: Zou ze wel op de loonlijst staan? Of misschien beeldt ze zich in dat ze hier werkt, maar is dag helemaal niet zo. Een spookmedewerker. Het maakt niet uit of ze er wel of niet is. Onzichtbare Julia heeft het druk met waardevol zijn, maar niemand merkt er iets van.
Coach2: Ontslaan dus. Kun je een onzichtbaar persoon eigenlijk wel ontsla..
Julia: [staat op, komt tussen ons in staan] JA, DOE EENS NORMAAL. IK WERK HARD. DOE GOEDE DINGEN. BEN DE IDEEENFABRIEK VAN DE AFDELING EN DE VERBINDER IN HET TEAM. NATUURLIJK BEN IK ZICHTBAAR. DOE ES NORMAAL ZEG!!
Coach2: [verbaasd, geschrokken uitdrukking] He, ik zie je . Je bent zichtbaar geworden. Hoe doe je dat?
Julia: Nou, als ik opsta en duidelijk uitspreek wat ik doe, zie je me blijkbaar staan.
Coach1: Dus Julia, hoe nu verder?
Julia: Ik weet echt wel hoe waardevol ik ben, ik moet het gewoon duidelijk laten zien! Net had ik echt het gevoel dat ik in een vergadering zat, gebeurt vaak dat ze net doen of ik er niet ben. Maar als ik duidelijk maak wat ik doe en welke kennis ik heb zien ze me dus wel staan.
Coach1: Ik denk dat we een contract kunnen opstellen….


Julia na afloop. ”Het gevoel was zo duidelijk! Ik voelde me door jullie totaal niet gezien en gehoord. Ik werd echt boos en toen stond ik op. Te gek hoe jullie me dit hebben laten inzien. Dankjewel! ”

Haastige Myrna krijgt de slappe lach

Myrna (40), ziet er goed verzorgd uit, komt binnen en gaat snel zitten.

Myrna: Nou, laten we maar snel beginnen.
Coach1: Ho es even, wij hebben hier de leiding. Doe maar rustig aan.
Myrna: We hebben toch maar een kwartier?
Coach1: Om precies te zijn nog 14 en een halve minuut, dus alle tijd.
Myrna: Ik heb echt een probleem, en anders komen jullie in tijdnood en de volgende moet dan wachten.
Coach1: Oh, ga JIJ nu onze agenda beheren? Dat doen we al heel lang zelf hoor
Myrna: Ja, sorry.
Coach1: Dank je wel zeg! Wat zit je haar leuk en wat zie je er mooi uit!
Myrna: Ja, maar ik wel het echt ergens over hebben.
Coach1: Luister Myrna, het moet voor ons ook leuk blijven! Weet je wel hoeveel problemen we al opgelost hebben, af en toe hebben we ook even rust nodig. En jij bent toevallig degene die er nu zit en we schroeven het tempo gewoon even omlaag.
Myrna: [gaat achterover zitten en ontspant zichtbaar] jullie hebben ook gelijk. Eigenlijk wel lekker om het tempo even te laten zakken….pffff ik ben gewoon hartstikke moe.
Coach2: Wil je gewoon even lekker niks doen? Helpt heel goed tegen allerlei problemen….
Myrna: Ik heb wel echt een probleem.
Coach2: Is het vanzelf gekomen?
Myrna: Nou ja, eigenlijk wel.
Coach2: Heb jij daar geen rol in gehad?
Myrna: Nee, niet echt.
Coach2: Dan gaat het ook vanzelf weer weg!
Myrna: Hoe dan?
Coach2: Wacht maar rustig af. We laten je even helemaal met rust nu. Over 10 minuten is het weg en dan is de sessie afgelopen, dus komt goed uit.
Myrna:[kijkt ongemakkelijk, onrustig, en onzeker. Ze sputtert een beetje, geeft signalen dat ze verder wil. Wij negeren haar vriendelijk en ze geeft zich uiteindelijk over].

De minuten tikken weg. Martijn en ik kijken een beetje in het rond, knikken af en toe vriendelijk, glimlachen naar Myrna. En kijken op ons horloge. Na vijf minuten begint Myrna zachtjes te giechelen. We beginnen mee te lachen en na nog eens twee minuten heeft Myrna totaal de slappe lach, uiteraard lachen wij vrolijk mee.

Myrna: [uitgelachen, grinnikt nog na]. Weet je mannen? Ik heb altijd haast, wil altijd door naar de volgende afspraak, ben altijd bezig met tijd en daardoor ben ik gewoon helemaal gestrest. Bovendien leg ik dit anderen ook nog eens op waardoor zij ook in de stress schieten. Ik heb helemaal geen oog meer voor andere dingen, hoe het met mensen gaat etcetera. Nu ik verplicht tot rust kom, met jullie erbij, schiet het ineens door mijn hoofd hoe BELACHELIJK dat eigenlijk is. Ik neem mijzelf ook veel te serieus. Ik zit hier gewoon, bij een Mentale Knipbeurt, ik moet mijn mond houden. Er ontstaat spanning, ik begin te lachen en het lucht enorm op gewoon. Hoe doen jullie dat?
Coach1: Zoals we al zeiden, een probleem dat vanzelf ontstaat, lost ook vanzelf weer op.
Coach2: Er kwam een gestreste controlfreak binnen, die moest maar even in haar mand. De spanning moest eruit, de setting was vol humor en dus gebeurde er dit….

Myrna: Heerlijk! Wat heb ik een fijne sessie gehad, ik ben echt heel erg opgelucht. Dank mannen!

Is de Mentale Knipbeurt iets voor mij?

De Mentale Knipbeurt is een concept waarbij twee professioneel coaches cliënten binnen 15 minuten gegarandeerd in beweging brengen. We doen dit met warmte, humor en provocatie. Het is laagdrempelig en inzetbaar bij serieuze en minder grote problemen, dilemma’s en levensthema’s.

VITALITEITSPROGRAMMA’S

We hebben de Mentale Knipbeurt op Oerol geïntroduceerd, dat bleek een schot in de roos. We kregen vanuit het hele land direct aanvragen. Zo hebben we in korte tijd vele tientallen knipbeurten verricht. Onder andere bij een woningcorporatie en een gemeente. Hier knipten we, op diverse dagen, tussen de 10 en 15 mensen per dag. Binnenkort starten we met knipbeurten in een ziekenhuis en op werkfestivals. In de meeste gevallen zijn de Mentale Knipbeurten onderdeel van een vitaliteitsprogramma of georganiseerd vanuit duurzame inzetbaarheid.

WEL OF NIET SOLLICITEREN/HUIS KOPEN/RELATIE BEËINDIGEN?

Onlangs hebben we weer een tiental knipbeurten gedaan. Een kleine greep uit de ‘geknipten’: er was iemand die kampt met een groot gevoel van onzekerheid vanwege een zeer zieke partner en daardoor zelf minder functioneert. Een dame die geen nee durft te zeggen waardoor de werkdruk structureel te hoog is en waardoor haar eigenwaarde daalt. Een jonge vrouw die mantelzorgtaken vervult en totaal geen dankbaarheid ervaart van haar zieke vader. Een man die niet kan kiezen of hij gaat solliciteren of huidige baan blijft vervullen. Een jongeman die een dag minder wil gaan werken, maar het niet zeker weet en geen imago van parttimer wil hebben. Iemand die twijfelt of ze een eigen huis moet gaan kopen of met haar partner blijft huren. Kortom, dagelijkse problemen alsook serieuze levensthema’s. Allen zorgen ervoor dat mensen zich minder in balans, gemotiveerd en krachtig voelen. Met gevolgen voor henzelf, hun omgeving alsook hun werkgever.

MEERDERE KEREN

Een eerste evaluatie na de tientallen knipbeurten die we tot nu toe gedaan hebben, leert het volgende: cliënten gaan gegarandeerd lichter naar buiten, komen bijna altijd in beweging en krijgen in zeer korte tijd inzicht in de kern van het probleem. We helpen mensen met werk-privé balans, mensen die geen nee kunnen zeggen, die hun ouderschap als belastend ervaren, die moeilijkheden hebben in hun relatie en die te maken krijgen met ziekte bij zichzelf of dierbaren. Ook interessant is dat we soms zien dat mensen bij organisaties zich meerdere keren even komen laten knippen. Het zijn soms echt heftige problemen en ook veel lichtere situaties. In alle gevallen hebben de cliënten er wel echt last van en ervaren het als een probleem dat hen hindert in levensgeluk, werkplezier en productiviteit of effectiviteit in hun werk.

STRUCTUREEL

Vol overtuiging kunnen we inmiddels zeggen dat met onze luchtige aanpak we een serieuze bijdrage aan de vitaliteit van mensen en hun omgeving leveren. Onze droom is dat we met de Mentale Knipbeurt een structurele plek krijgen in vitaliteitsprogramma’s van organisaties en bedrijven. Net zoals sommige instellingen een masseur laten komen, kunnen wij ook op maandelijkse basis mensen Mentaal Knippen zodat zij met meer plezier en balans hun werk doen.

De mooiste uitspraak die we laatst hoorden vanuit de kappersstoel: “iedereen zou zich eigenlijk eens in de zoveel tijd mentaal moeten laten knippen, het is zo verfrissend!
Dank!”

Hans en de stalker

Hans komt energiek binnen. Een goed verzorgde man, baardje, ongeveer 35 jaar oud.

Coach1: Hans, wat is jouw probleem?
Hans: Nou ja probleem…
Coach1: Dus geen probleem begrijp ik?
Hans: Ik heb er wel iedere dag last van….
Coach1: Mis je een leuke vrouw naast je?
Hans: Nou dat zeker niet!! Het tegenovergestelde…
Coach1: Maar je hebt wel een probleem toch?
Hans: [snikt] Ik heb na 15 jaar mijn relatie beëindigd.
Coach1: Tja, dat heb je dus veel te lang laten sudderen, toch?
Hans:[verbaasd] Uh..ja….hoe……?
Coach2: Meestal als mannen snikken hebben ze te lang gewacht met het uitmaken van relatie
Hans:[verwonderd] Eigenlijk had het al 5 jaar geleden gemoeten.
Coach1: Dus dat probleem heb je opgelost, wat is dan nu het probleem?
Hans: Ze kan me niet los laten
Coach2:[bestudeerd Hans]. Waar is ze dan nu? Ik zie haar nergens. Ze heeft je toch losgelaten Hans
Hans:[lacht], nou ja figuurlijk dan….ze stalkt me
Coach1: Echt? Heb je een stalker? Hoe doet ze dat dan?
Hans: Ze belt, komt aan de deur, stuurt appjes enzo
Coach2: Toch fijn als er iemand is die je nodig heeft
Hans: Ja, ze heeft me te veel nodig
Coach2: Tja, nu kun je haar niet meer alleen laten, je hebt 15 jaar voor haar gezorgd en op haar gepast, nu kan ze niet meer alleen verder….je zit de rest van jouw leven aan haar vast. En dat is ook terecht, als je 5 jaar lang wacht met het uitmaken, snap ik haar wel. Ze hoopt dat je weer zwicht voor haar
Hans: Tja, ik ben inderdaad wel veel te lief, en niet duidelijk
Coach1: Wat zeg je nou? Niet duidelijk? Ik vind het enorm daadkrachtig om na 5 jaar sudderen alsnog de knoop door te hakken, onmenselijk gewoon, arme meid…
Hans: Nee, ik moet gewoon duidelijker zijn. Ik laat haar ook telkens weer toe.
Coach1: Nou, na 15 jaar kun je haar ook gewoon niet alleen laten natuurlijk. Hoe moet het met haar verder? Ze beland in de goot. Hans de redder, El Salvador, de moeder Theresa van Groningen. Je moet bij het Leger des Heils gaan werken.
Hans: Ach, ik wil gewoon duidelijk tegen haar zeggen dat ze haar eigen leven moet leiden. Ik wil er niet meer voor haar zijn. Ze moet het zelf gaan doen. Ik wil ook verder!
Coach1: Ja, dat is leuk en aardig, maar hoe moet het dan met haar
Hans: Ze is een sterke en intelligente tante hoor, ze kan het prima zelf
Coach1: Zeg dat nog eens?
Hans: [opgelucht] Ze is een intelligente en sterke vrouw! Ze kan het prima zelf!

We sluiten een Mentale Knipbeurt altijd af met een contract. Dit bevat een actie, termijn en drie handtekeningen.

Contract
Ik, Hans, ga tegen Annemiek zeggen dat ik haar niet meer blijf ontvangen en geloof erin dat ze prima zonder mij verder kan! Dat doe ik morgen na mijn werk.

Ik realiseer me dat ik haar eigenlijk bleef beschermen, ze is een krachtige vrouw die het echt wel alleen kan. Ik wist het eigenlijk wel, maar jullie gaven me het zetje om daadwerkelijk van haar te los te komen

Wees nou eens realistisch Henriette

Henriette komt binnen. Luid lachend, energiek, vrolijk, druk…42 jaar, gezin en baan.

Henriette: Ik voel me onnozel. Neem te veel werk op me. Ik denk: wees duidelijk; doe eens realistisch..
Coach1: Jij bent een vrouw toch? Die zijn niet realistisch.
Henriette: Ja maar, dit kan niet.
Coach1: Wel, kijk maar, je doet het. Hoe lang al?
Henriette: Al tien jaar…
Coach1: Dus het kan wel, al tien jaar, zit je me nu te foppen?
Henriette: Ik bedoel het kan wel, maar ik wil het niet!
Coach2: Ja hoor, je hebt zeker hoofdpijn
Henriette:[lachbui]. Nee, ik wil het echt niet!
Coach1: Waarom doe je het dan?
Henriette: Weet ik niet, ik kan denk ik niet kiezen
Coach2: Je bent wel lekker duidelijk voor een vrouw. Is het nou wel of niet
Henriette: Wat?
Coach2: Nou gewoon, dat.
Henriette: Ik heb gewoon meer tijd voor mezelf nodig!
Coach1: Oke. Gaan we dat regelen
Henriette: He? Hoe dan?
Coach1: Gewoon doen.
Henriette: Maar dan moet ik kiezen, dat kan ik niet
Coach2: Wat voor klachten heb je dan eigenlijk?
Henriette: Nou, slecht slapen, concentratieverlies, geen zin enzo
Coach2: We geven je nog 1 jaar
Henriette: Wat bedoel je?
Coach1: Om je burn-out voor te bereiden. Zorgen dat je over een jaar iedereen in stelling hebt gebracht zodat ze je kunnen opvangen. Want over een jaar ga jij vol de burn-out in.
Henriette: [oprecht geschrokken] Denk je?
Coach2: Ik denk een half jaar, ben je ook aan het vermijden?
Henriette: Ik ga sommige collega’s de laatste tijd liever uit de weg….
Coach2: Oh, dan ben je verder dan de meeste mensen die we spreken. Max. een half jaar. Ik zou maar opschieten met de voorbereiding…
Henriette: [beduusd]. Is het echt zo erg? Ik voel me al langere tijd niet fit, geconcentreerd, snel geïrriteerd….maar een burn-out? Dat lijkt me niet toch?
Coach1: Nee, je hebt eigenlijk ook gelijk. Het valt echt wel mee joh.
Henriette: Maar mijn gezin dan, en collega’s. Hoe moet het dan met hun?
Coach2: Die zul je meesleuren in jouw burn-out. Die blijven ontredderd en hulpeloos achter. Jij moet ze wel blijven steunen, hun werk doen, huishouden thuis etc…
Henriette: Ik kan niet meer…
Coach1: Nou zeg, na tien jaar ga je toch niet ineens minder doen? Opgeven is geen optie. Uurtje op de bank kan echt niet. En minder doen al helemaal niet. Nog vier jaar, zijn kinderen zelfstandig…
Coach2: Nog vier jaartjes erbij, dat lukt toch wel Henriette?
Henriette: [sipjes] Ik vind het moeilijk mijn zwakte te laten zien
Coach1: Helemaal eens. Ik vind je moet ook met een rechte rug omvallen. Trots de burn-out in! Als een bokswedstrijd.
Henriette: Ik wil niet omvallen, dat kan ik niet. Ik heb gewoon nu meer ruimte nodig!
Coach2: Zouden wij niet doen Henriette…..al die mensen dan. Nog vier jaar bikkelen en dan lekker uitrusten tijdens de burn-out van twee jaar
Coach1: [alsof uit boek voorleest] Sportnieuws. Sterke Henriette redt het niet. Ze vocht voor wat ze waard was, maar het is nu echt voorbij. Ze wilde niet zwak zijn. Maar de burn-out was sterker. Na 10 jaar won de burn-out met een Knock Out.
Henriette: [flauwe glimlach]…..pfffff, ik weet het ook wel. Dit gaat zo niet langer. Ik ga met mijn leidinggevende in gesprek. Dit is ook niets zo!

Contract
Ik Henriette ga deze week met mijn manager in gesprek om ruimte te creëren. Als ik nu niet ingrijp ga ik het niet redden!

Ik heb erg gelachen, maar vond het op een plezierige manier heel onprettig. Ik wist het eigenlijk al heel lang, maar nu heb ik het zetje gehad om te gaan veranderen. Dank mannen!