Frans heeft een syndroom

We doen ons Corona spreekuur voor de eerste keer bij een grote organisatie. Cliënten komen op afspraak naar kantoor en gaan vervolgens na 15 minuten weer naar huis. Vandaag mogen we er 20 knippen.

Frans sloft naar binnen. Schouders hangen, hij oogt onrustig en gooit per ongeluk zijn glas water om. Frans is een dertiger en komt in zomertenue. Korte broek, slippers en t-shirt.

Martijn: Zonde van het water Frans. Ben je altijd zo ruig?
Frans: Shit, sorry. Nee…beetje onhandig van me. Sorry.
Martijn: Maakt niet uit, ruimt Arno zo wel op. Die heeft toch niets te doen.
Frans: Nou, daar kan ik me bij aansluiten.
Martijn: Heb je niets te doen?
Frans: Nee, nou ja, wel, maar het is allemaal zo..
Martijn: Wel of niet
Frans: Ja dat wel, maar
Martijn: Dus dat is geen probleem.
Frans: Dat ik niets te doen heb
Martijn: Ja
Frans: Nou het stelt allemaal niet zoveel voor
Martijn: Wat stelt niet veel voor
Frans: Mijn werkzaamheden. Ik zit nu al ruim vier maanden vanuit huis te werken. Ik kan me niet motiveren
Martijn: Geniet ervan Frans. Geen baas die je op de vingers kijkt. Beetje rondlummelen en af en toe een mail versturen. Voor een ambtenaar lijkt me dat al behoorlijk druk
Frans: Het gekke is dat ik wel moe ben
Martijn: Tuurlijk ben je moe, vier maanden thuiswerken zonder motivatie is verschrikkelijk vermoeiend. Heb je wel vakantie gehad? Je ziet er ook moe uit. Onderzoek wijst ook uit dat je oog-hand coördinatie afneemt bij veel thuiswerken.
Frans: Hoe bedoel je.
Martijn: Je gooit toch die beker om? Dat is pure vermoeidheid door thuiswerken. Wetenschappelijk heet dat Extremely Tired and Unmotivated home working syndrom.
Frans: [gaat ineens helemaal rechtop en actief zitten]. Vertel eens? Er gaat een lichtje branden….
Arno: Frans, luister nou. Dat onderzoek bestaat al 15 jaar, thuiswerken maakt mensen sloom, kunnen werk/prive niet meer onderscheiden, gaan niet sporten tijdens de werktijd, zitten teveel in een soort van ‘ik moet productief zijn’ stand, terwijl ze soms juist ff iets anders zouden moeten gaan doen.
Frans: [nieuwsgierig en helemaal ‘aan’] Klopt, ik zit hele dagen achter mijn bureau en laptop, vind dat ik werk moet verzetten, maar het lukt gewoon niet altijd. Dan voel ik de energie wegstromen…
Arno: Kenmerkend is dat mensen lamlendig worden en gebruikelijke activiteiten waar ze energie van krijgen veel minder doen, tijdens werktijd ‘mag’ het niet en ’s avonds te moe.
Martijn: Nou zie je wel, je heb dus gewoon het Extremely Tired and Unmotivated home working syndroom!
Frans: Ik ben inderdaad veel minder buiten en minder gaan sporten. Stom dat ik dat niet heb gezien, ik ga gewoon mijn racefiets weer pakken.
Arno: Rustig aan Frans, je wilt niet nog vermoeider worden
Frans: Juist wel, fysiek vermoeid. Ik ga weer meer naar buiten, lekker door weer en wind. Wat idioot dat ik het niet zelf zag. Hoe heet dat syndroom ook alweer?
Martijn en Arno: [tegelijkertijd] het Extremely Tired and Unmotivated home working syndrom!

Frans tekent zijn contract. Ik Frans, ga vanaf morgen 2 tot 3 keer per week minimaal 1,5 uur op de racefiets om mijn energieniveau weer op te krikken.


Corona heeft een flinke impact op ons leven en werkgevers houden hun medewerkers (terecht) buiten de deur. Dit maakt dat werknemers minder in verbinding zijn, contact missen en hierdoor mentale problemen ontwikkelen. Met de Mentale Knipbeurt brengen we luchtigheid en beweging. Dit geeft energie, vertrouwen en lucht! Juist nu is de Mentale Knipbeurt een goed instrument voor organisaties om hun medewerkers in balans te houden. Daarom hebben we een Mentale Knipbeurt ontwikkeld die Corona proof is. Gewoon op kantoor. Je maakt een afspraak, komt langs en gaat daarna geknipt weer naar huis.

Sprookjesfee met toverkracht

Jantien zit kaarsrecht in de kappersstoel; ze ziet er oogverblindend uit
Martijn: jij ziet er echt fantastisch uit Jantien!
Jantien: [straalt]Martijn: ben je wel echt?
Jantien: [Schrikt een beetje] hoezo?
Martijn: nou, alles aan jou voelt een beetje als een sprookje
Jantien: grappig dat je dat zegt, mijn leven overkomt me een beetje en alles pakt goed uit. Ik ben wel een zondagskind.
Martijn: mooi! Dat scheelt ons gelukkig veel tijd
Jantien: hoezo?
Martijn: nou, dan kan je natuurlijk ook geen probleem hebben en kunnen wij snel door naar de volgende kappersgast
Jantien: nou, eigenlijk heb ik wel een probleem: mijn man en mijn zoon kunnen gewoon niet overweg met elkaar…
Arno: zie je wel: geen probleem!
Jantien: maar, ik zeg toch net…
Martijn: je zegt net dat ZIJ een probleem hebben, niet dat JIJ er één hebt.
Jantien: uhh, nou ik zie het als mij taak het op te lossen
Arno: jij bent natuurlijk de goede fee met toverkracht! En lost alles voor iedereen op.
Jantien: nee, ik heb geen toverstokje…ik zou het wel willen hebben.
Martijn: en wat zou je dan doen met het toverstokje: één van de twee veranderen?
Jantien: nee, ze zijn allebei goed genoeg. Maar ze verschillen gewoon veel van elkaar.
Arno: Maar als je het niet kan oplossen, wat is jouw taak dan?
Jantien: nou, uhhh, dat ik…[Jantien raakt geëmotioneerd]
Martijn: het is niet echt een vrolijk sprookje dit, of wel?
Jantien: [zegt huilend] maar ze zijn allebei zo mooi, maar mijn man zou hem graag anders hebben gezien; meer als zijn evenbeeld…
Martijn:  En dat kan natuurlijk heel goed… neem die kikker in dat ene sprookje!
Jantien: [glimlacht een beetje] nee, er hoeft niemand gekust te worden. Nou ja, misschien geef ik mijn man een kusje en zeg tegen hem dat hij het niet zo zwaar moet maken.
Martijn: misschien vind hij het helemaal geen probleem.
Jantien: ja, hij heeft er echt moeite mee, maar hij houd ook zoveel van hem. Hij wil hem veranderen en dat kan gewoon niet
Arno: tuurlijk wel, met jouw toverkracht lukt dat toch
Jantien: nee, ik denk dat hij hulp moet zoeken om zijn zoon echt te accepteren.
Martijn: pas maar op, je weet nooit wat er dan gaat gebeuren.
Arno: [pakt een kam die bij spiegel ligt]: kijk een toverstokje! Simsalabim, ik tover het probleem van Jantien NU weg. Het is namelijk niet van haar, maar van haar man. HIJ heeft het nu op zijn schouders…
Jantien: [Lacht hardop en veegt wat tranen weg] Zo hé, het voelt alsof er een zware last van mijn schouders is gevallen.
Arno: gelukkig, je straalt weer! En ze leefden nog lang en gelukkig!

Jantien tekent een contract met zichzelf waar in ze afspreekt dat ze haar mannen laat en haar man aanraadt het hulp van buitenaf naar ZIJN probleem te kijken.


Corona heeft een flinke impact op ons leven en werkgevers houden hun medewerkers (terecht) buiten de deur. Dit maakt dat werknemers minder in verbinding zijn, contact missen en hierdoor mentale problemen ontwikkelen. Met de Mentale Knipbeurt brengen we luchtigheid en beweging. Dit geeft energie, vertrouwen en lucht! Juist nu is de Mentale Knipbeurt een goed instrument voor organisaties om hun medewerkers in balans te houden. Daarom hebben we een Mentale Knipbeurt ontwikkeld die Corona proof is. Gewoon op kantoor. Je maakt een afspraak, komt langs en gaat daarna geknipt weer naar huis.

Hartaanval tijdens Mentale Knipbeurt

Jeremy is een echte verschijning: flink gebruind, strak gekapt, lichte zomerbroek, hippe polo, riem en zomerschoenen passen bij elkaar. En uiteraard een kostbaar horloge. De man is imposant, directief en weet duidelijk wat hij wil.

Martijn: Jeetje , jij ziet er echt strak uit
Jeremy [straalt licht arrogant]
Martijn: En wat een prachtig horloge heb je trouwens, mag ik eens zien?
Jeremy: Ja, dat is een….
Arno: [onderbreekt] Wat is jouw probleem Jeremy?
Jeremy: Ik wilde net even iets over mijn horloge vertellen aan hem [wijst naar Martijn]
Arno: Hij heet Martijn. Wat is jouw probleem Jeremy? Jouw horloge zeker niet toch? Ben je slecht in namen? Vinden mensen je arrogant? Wat is het?
Jeremy: Mijn meissie vroeg me naar jullie te gaan…tja.
Arno: Ben je haar naam ook al vergeten. Jimmy?
Jeremy: Het is Jeremy.
Arno: Heet je meissie Jeremy Jimmy?
Jeremy: [zachter] Elske…ze heet Elske, en we hebben twee zoons, Mees en Sam.
Arno: Ik vraag het nog een keer Jimmy? Wat is jouw probleem!
Jeremy: Elske maakt zich zorgen over me, ze vindt dat ik veel te hard aan het werk ben
Martijn: Maar dat ziet ze natuurlijk verkeerd. Je krijgt er veel energie van toch? En je bent goed.
Jeremy: Inderdaad, mijn werk is superbelangrijk voor me. Ik zou niet anders willen.
Martijn: Dus jij hebt geen probleem, Elske heeft een probleem. Ze moet gewoon niet zo zeuren toch?
Jeremy: Nou…
Arno: Jimmy, je gaat…
Jeremy: Het is JE-RE-MY
Arno: Die Elske van jou moet gewoon accepteren dat jij succesvol bent en bakken met geld verdiend. Daar hoort keihard werken gewoon bij. Dat je daarmee je huwelijk en kinderen veel minder aandacht kunt geven is logisch. Dat heeft iedere succesvolle man, Elon Musk ook.
Jeremy: Ja, dat wel
Arno: Nou dan. Geef me je telefoon, dan bellen we haar gelijk om dat te zeggen.
Jeremy: Nou..ehh..
Martijn: En zeggen we gelijk dat zij een probleem heeft en even bij ons moet langskomen in plaats van jou te sturen
Jeremy: [zacht] Misschien heeft ze wel een punt
Arno: Jimmy wat zeg je nou?! Doe es ff normaal man. Natuurlijk vul je jouw dagen, avonden en soms nachten met keihard door werken. Je wilt toch de beste zijn?
Jeremy: Ik zat laatst ook al bij de huisarts….bloeddruk hoog; hartkloppingen.
Martijn: Niet naar luisteren. Die huisartsen zijn veel te voorzichtig en willen natuurlijk geen risico nemen. Dat noemen ze risico-avers. Typische zorgverleners. Maar jij bent een zakenman toch? Risico nemen is jouw werk. Een beetje hoge bloeddruk…
Arno: Jimmy wordt een beetje bleek, Martijn….gaat het wel goed met hem?
Martijn: Shit, ik zie het. 112 bellen, denk je?
Jeremy: Ik ben laatst wel geschrokken, mijn hart ging als een gek tekeer….dat heb ik Elske maar niet verteld.
Martijn: [staat op, gaat achter Jeremy staan]. ”Geachte aanwezigen, lieve Elske, Mees en Sam…..Wat zullen jullie je vader gaan missen! Een bijzonder mens is plotseling heengegaan. Jeremy was een harde werker, een echte doorzetter, hard van buiten en zacht van binnen. Hij had nog zoveel dromen met jou Elske..en natuurlijk met jou Mees en met jou Sam [doodse stilte]. Hij voelde de fatale hartaanval niet aankomen, ondanks jouw signalen Elske en…….
Jeremy: [rustig, waterige ogen] Wow mannen….wow mannen…
[Stilte, Jeremy slaat zijn handen voor zijn ogen…..Martijn en Arno bewegen niet]
Jeremy: Dit komt wel binnen zeg….. [ stilte]
Jeremy: Dit is precies waar ik bang voor ben…..

[Arno en Martijn leggen een hand op zijn schouder]

Jeremy: Wat ben ik toch een zakkenwasser! Ik moet natuurlijk beter oppassen, ik herken de signalen, de stress en weet dat ik iets moet veranderen. Zo kan het niet langer. Ik heb een gezin….

[Jeremy huilt zacht…eerlijk gezegd zijn wij ook onder de indruk]

Na een minuutje sluiten we af. Zonder contract deze keer. Dat voelt ongepast en zeker niet nodig!

Jeremy geeft ons een hug. We zijn er stil van. Wow!


Bas heeft tijd nodig

Bas komt binnen. Hij geeft ons keurig geen hand (Corona) en stelt zich netjes voor. Dag, ik ben Bas, waar mag ik gaan zitten?

Arno: Bas, ik zie direct wat jou probleem is. Je hoeft het me niet eens te vertellen..
Bas: Hoe bedoel je dat?
Arno: Nou precies….je weet het zelf ook wel toch?
Bas: Uhhh
Arno: Nou Bas, KOM OP, je weet het echt wel..
Bas: [Schuchter] Word je nou boos?
Arno: INDERDAAD BAS, DAT ZOU JIJ OOK EENS MOETEN DOEN. JIJ BENT VEEL TE BELEEFD EN NETJES!!!

Martijn: Bas, jij wilt geen ruzie toch? Je bent een heel voorkomende en aardige collega. De vriendelijkste collega in het pand.
Bas: Ik snap wat jullie bedoelen. Ik hou inderdaad niet van conflict.
Martijn: Maar dat is natuurlijk geweldig! Je houdt iedereen te vriend, mensen willen graag met je samenwerken, bent heel behulpzaam en doet echt je best. Eigenlijk een topcollega!
Bas: Nou, ik vind het niet altijd leuk
Arno: Beste Bas, jij kiest ervoor om als nette betrouwbare en burgerlijke collega door het leven te gaan. Anderen walsen over je heen, vegen hun voeten aan je. En ja, dat is niet altijd leuk………maar in ieder geval geen conflict. Dus wat is eigenlijk het probleem?
Bas: Nou het probleem is dat…
Arno: [Doet Bas na] Dag ik ben Bas, waar mag ik gaan zitten? Ik hou niet van conflict…dus ja, je mag je voeten wel aan me afvegen hoor
Martijn: Bas, volgens mij ben je een superfijne vent en collega. Ik zou direct met je willen samenwerken. Dan weet ik zeker dat jij meer doet dan ik….heerlijk!
Bas: Ja, dat is wel een beetje zo
Arno: Bassie, dat is niet een beetje zo….dat is PRECIES zo! Dus wat is het probleem?
Bas: Het probleem is dat ik het gevoel heb ik dat ik harder werk dan mijn collega’s.
Arno: Kijk Bas, je hebt twee soorten mensen. Mensen die secuur zijn, hard werken, hun zaken voorbereiden, het belangrijk vinden kwaliteit te leveren en daarmee professionele collega’s zijn.
Martijn: De tweede soort zijn mensen zoals ik. Die doen maar wat, nemen het niet zo serieus en zijn lui van aard. Ze doen wel hun best….maar op hun manier.
Arno: En Bas, je weet zelf welke van de twee jij bent….toch?
Bas: Het is ook zo. Ik neem mijn werk serieus, voel me verantwoordelijk wil goed voorbereid zijn. Dat is voor mij belangrijk. Een discussie wil ik dan ook voeren aan de hand van feiten en niet op basis van bluf…als ik dan mijn spullen niet paraat heb dan ga ik het gesprek uit de weg….
Arno: Precies, jij baseert je op feiten, jouw argumenten zijn goed onderbouwd alleen jij hebt tijd nodig
Bas: Dat klopt, Ik heb inderdaad tijd nodig.
Martijn: Kwaliteit……kwaliTIJD. Het zit gewoon in het woord Bas
Bas: Maar conflicten, daar ben ik dus niet goed in
Arno: En dat is ook een kwaliteit Bas.
Bas: Ja, maar ik wil er toch beter mee om gaan
Arno: Zoek je nou ruzie Bas? Ik dacht dat we eruit waren. Je bent gewoon goed in je werk, hebt argumenten nodig, houdt niet van powerplay en wilt daar ook niet aan mee doen….je hebt tijd nodig. Dus hou nou op met ruzie zoeken
Bas: Ik heb inderdaad tijd nodig….de volgende keer zeg ik dat gewoon! Ik wil best een discussie met je voeren, maar ik heb even tijd nodig om de juiste argumenten te verzamelen. En op feiten het gesprek voeren.
Martijn: [speelt de andere collega]. Nou Bas, feiten? Kunnen we nu niet gewoon even beslissen?
Bas: Nee, ik heb echt de juiste informatie nodig en wil dat eerst uitzoeken.
Martijn: Bas, kom op nou. Ga je nou moeilijk doen? We kunnen het toch gewoon eens worden nu?
Bas: Zoals ik al zei, ik ben verantwoordelijk en wil de juiste keuze maken. Ik kom er op terug.
Martijn: Oké dan, misschien moeten we het dan toch maar op jouw manier doen
Bas: Over twee dagen heb ik alle informatie om een goede keuze te maken.
Martijn: Nou, ik geloof je wel. We doen het gewoon op jouw manier. Laat maar.
Bas: [verbaasd] euhh, oké, prima. Doen we het zo.

CONTRACT
Ik, Bas, zorg ervoor dat ik in een discussie tijd vraag om mijn informatie en argumenten goed op orde te hebben en zodoende tot een goede uitkomst te komen.

Bas verliet de ruimte een beetje in de war. Hij had in het rollenspel voet bij stuk gehouden op zijn manier en was ook bij zijn eigen waarden kunnen blijven. En de collega had Bas uiteindelijk zijn gelijk gegeven, zonder de feiten.
…………….

Flexibele Felix gaat niet op zijn strepen staan!

Felix komt met stevige tred en zelfverzekerd binnen. Goed in de kleren, rond de veertig, verzorgde baard en hip brilletje.

Martijn: Nou Felix, jij ziet er verzorgd en hip uit zeg! Je ziet er veel ondernemender uit dan de meeste mensen hier. Het is tenslotte toch een overheidsorganisatie. Volgens mij hoor jij hier helemaal niet! Wat is het probleem?
Felix: Nou ja, ik heb niet echt een groot probleem.
Martijn: Volgens mij heb jij een groter probleem dan je denkt!
Felix: Nou nee, dan niet. Maar er zijn wel dingetjes.
Martijn: Daar doen we niet aan hier, heb je een probleem of niet!
Felix: Mijn vrouw volgt jullie op social media, en die heeft me gestuurd.
Arno: Precies Felix, Martijn had gelijk, je hebt een veel groter probleem dan je denkt! Waarom stuurt je vrouw jou naar ons toe denk je?
Felix: Ze vindt dat ik meer op mijn strepen moet gaan staan.
Martijn: [schiet in de lach]. Jouw vrouw vindt dus dat JIJ meer op jouw strepen moet gaan staan….
Arno: [doet vrouwenstem] Nou Felix, ik vind echt dat je veel meer op je strepen moet gaan staan, iedereen neemt een loopje met je, ga nou eens op je strepen staan. Wees eens flink…waar is je ruggengraat….Felix!!
Felix: nou, zo bedoelt ze het niet…
Martijn: [weer in de lach]….Je laat je door je eigen schatje naar ons toe sturen en zij vindt dat je meer op je strepen moet gaan staan. Ik snap wel dat ze dat vindt. Je bent gewoon een slappe zak. Wij noemen dit soort cliënten meestal de Deurmat. Die ligt altijd voor je klaar, je kunt je vieze voeten afvegen en doorlopen…
Felix: Als ik op mijn strepen ga staan, krijg ik gelijk ruzie.
Arno: Ja, en dat wil een deurmat niet. Ruzie is niet leuk, dan moet je je eigen mening verdedigen, en anderen misschien teleurstellen. Dus kun je maar beter eieren voor je geld kiezen…Jij bent gewoon heel flexibel, kunt heel goed meebewegen met de ander, en hem, of meestal HAAR tevreden stellen. Dat is geen probleem, maar een kwaliteit!
Felix: Dat vind ik eigenlijk ook, ik hoef niet zo nodig mijn eigen dingen door te drukken, ik vind het fijn om samen te werken en ik kan me inderdaad prima schikken. Dat is toch niet erg?
Martijn: Nee, dat is geweldig! [gaat theatraal staan en spreidt armen]. Dames en heren, aanschouw dit wonder van de mensheid, Flexibele Felix!!! Hij waait met iedere wind mee, past zich moeiteloos aan en neemt uw mening graag over. Flexibele Felix is de ideale werknemer en echtgenoot. Hij is leverbaar met uitneembare en uiteraard rubberen ruggengraat. En als hij af en toe toch tegenstribbelt is dat van tijdelijke aard. Flexibele Felix nu verkrijgbaar!!
Felix: [lacht en ontspant zichtbaar] Ik vind het inderdaad niet erg om mijn eigen belang af en toe los te laten, ik heb een hekel aan ruzie en hou van harmonie! En het is inderdaad een kwaliteit, mensen werken graag met me samen en ook in mijn gezin ben ik de flexibele factor.
Arno: Flexibele Felix, wat is nu eigenlijk het probleem?
Felix: Nou, er is eigenlijk geen probleem, ik vind het prima hoe ik me beweeg!
Martijn: Gefeliciteerd Felix, je bent gewoon een superfijne kerel. En als je vrouw vindt dat je op je strepen moet gaan staan, doe je dat gewoon af en toe voor de sier. Is zij ook tevreden.
Felix: [lacht voluit] Dat is inderdaad precies hoe ik het soms doe! For the sake of harmony beweeg ik mee, en dan ga ik weer mijn eigen gang!
[Martijn en Arno houden hun mond lange tijd dicht, Felix overdenkt en glimlacht]
Felix: Het is een mooi inzicht, ik hoef niet zo nodig altijd te weten wat ik wil, duidelijk te zijn ofzo, ik vind het fijn om ruimte te delen met anderen….en dat is wel degelijk een waardevolle eigenschap. Dankjewel mannen, het lucht enorm op en ik vond het een heel fijne manier om dit zo te bespreken. Confronterend maar duidelijk en met een lach! Ik denk dat ik mijn vrouw ook maar eens langs stuur!!

In één harde klap met pensioen

Frans stapt vrolijk binnen.

Martijn legt nog even uit hoe het werkt. ”Arno gaat je knippen, ik zit naast je in de stoel lees een tijdschrift en luister mee…misschien bemoei ik me wel met het gesprek.., net als bij een kapper dus.”

Arno: Frans, wat zie je er goed uit man! Goeie bril, zorgvuldig gekleed en een opgeruimde blik. Ik kan me niet voorstellen dat jij een probleem hebt!
Frans: Nee, echt een probleem niet….maar
Arno: Nou, dan zijn we klaar. Zie je wel. Opgelost. Kwam je voor de gezelligheid?
Frans: Nee, dat niet
Arno: Uit nieuwsgierigheid, of ben je gewoon verkeerd. Was je echt op zoek naar een kapper…
Frans: Nou…
Arno: Je hebt geen probleem toch? Dus dan zit je hier verkeerd!
Frans: Eigenlijk…
Arno: Weet je dat als je eigenlijk zegt, je onderbewuste iets wil zeggen……Je wilde zeggen dat je wel een probleem hebt toch? Dat dacht ik al….voor de draad ermee!
Frans: Het is zo…ik kan niet meer zoveel als vroeger
Arno: Maar dat is juist fantastisch Frans! Meer tijd om te genieten van het leven, je maakt je minder druk, lekker beetje op de elektrische fiets en ook in bed hoeft het allemaal niet meer zo spannend….je vrouw begrijpt het echt wel…er zijn ook echt allerlei hulpmiddelen om…
Frans: Het is echt vervelend….sinds mijn ski ongeluk…..
Martijn: Oh nee toch…..zeker een trip met vrienden…beetje te enthousiast, klein biertje gedronken en KABAM!
Frans: Helaas was het inderdaad zo’n trip. Geen drank overigens…wel een enorme klap. Ik heb een whiplash opgelopen en ook nog wel geluk gehad, had veel erger kunnen zijn. Ik heb ruim een half jaar thuisgezeten en werk sinds drie maanden weer. Maar ik ben niet de oude
Arno: Juist wel. Je bent wel de oude Frans. Je bent in één klap pensionado. Dus je bent juist wel de oude, alleen gedraag je je nog als de jonge Fransie…
Martijn: Ik schat je ongeveer vijfenveertig, maar je voelt je nu vijfenzestig toch?
Frans: Eigenlijk..
Arno: Let op: Onderbewuste aan het woord
Frans: Ja, eigenlijk voel ik me vijfenzestig…
Martijn: Je mag met pensioen! Gefeliciteerd. Lekker rustig aan doen, afbouwen, tempo verlagen, geen drukte meer opzoeken…heerlijk!
Frans: [geschrokken] Maar dat kan niet. Ik ben nog maar zevenenveertig
Arno en Martijn samen: Neeeeee…..je bent vijfenzestig!
Arno: En ik neem aan dat je direct weer hard aan het werk bent gegaan toch? Even een tijdje thuis en daarna weer te knallen..
Frans: Nou, ik kan inderdaad moeilijk stilzitten en wil me weer laten zien…na een half jaar ben ik dus weer behoorlijk aan de…
Martijn: Net als het skiën, toen wilde jij je ook laten zien…dat is goed gelukt Frans!
Frans: Misschien moet ik inderdaad wat rustiger aan doen.
Martijn: Past wel bij jouw 65-plus.
Arno: Ik zou het niet doen Frans, gewoon knallen! Kom op zeg, net als vroeger, hard gaan, hard werken en presteren!
Frans: Ik lig nu iedere avond uitgeteld op de bank. Mijn vrouw vind het niet zo gezellig
Arno: Goed bezig, hard werken, ’s avonds kapot, naar bed en dan weer knallen! Heb je jouw woning eigenlijk al aangepast? Alles gelijkvloers, van die haken naast de wc, krukje in de douche….
Frans: Ik snap het mannen…..
Martijn: Mijn opa had vroeger van die halve maantjes in zijn bril….zou je prima staan.
Frans:[lacht voor het eerst] Het is ook gewoon zo! Ik voel me echt niet meer zo jong en ik gedraag me wel zo. Ik voel dat ik teveel doe…ik ga terugschakelen. Het lucht me nu al op!
Arno: Fransie, hé Fransie de snelle skiër en harde werker…..je laat me toch niet in de steek? Kom op man!
Frans:[lacht harder]….Ja, ja mannen…Fransie gaat het rustiger aan doen! Dank jullie wel. Heerlijk!

Contract
Ik Frans, ga de komende tijd geen volledige dagen meer werken en op tijd stoppen. Ik ga beter naar mijn lijf luisteren. Dit bespreek ik morgen met mijn directeur.

Robin is eigenlijk gewoon gelukkig

We zijn aan het werk voor een overheidsinstelling in Noord Nederland. We ontvangen vandaag 14 mensen.

Robin komt binnen. Een mooie dame, goed verzorgd, lang haar en vrolijke uitstraling.

Arno: Wat is het probleem Robin?
Robin: Ik heb het niet altijd meer zo naar mijn zin in mijn werk.
Arno: Maar dat is fantastisch! Dan haal je vast energie uit je hobby’s. Wie zegt dat werk leuk moet zijn?
Robin: Ja, dat is wel waar.
Arno: Dus het is niet echt een probleem, je komt een beetje zeuren.
Robin: Soms denk ik dat ook, alleen ik heb het niet altijd leuk op mijn werk.
Arno: Ja, hoe denk je dat het voor ons is. Wij hebben het ook niet altijd leuk. Kijk, jij bent een frisse verschijning, maar er zitten hier ook wel eens mensen….pfffff. Dus ja, leuk?!
Robin:[lacht] Ja, maar mijn broers zijn wel heel succesvol
Martijn: Heb jij een tuin?
Robin: Ja
Martijn: Met gras?
Robin: Ja?
Martijn: Groen?
Robin:[lacht hard]. Ja, maar van de buren is het groener!
Arno: Heb je een gezin?
Robin:[vertederd]. Jaaa…
Arno: Gezond?
Robin: Ja
Arno: Hobby’s?
Robin: Ja, dansen, zingen en gezond koken….heerlijk
Arno: Hoeveel dagen werk je eigenlijk
Robin: Twee
Arno: Twee?! Nou, je hebt echt een groot probleem zeg! Prachtig gezin, gezond, veel tijd voor jouw hobby’s en twee dagen werken.! En alleen twee succesvolle broers.
Robin: En die zijn allebei gescheiden!
Arno: [kijkt vrolijk bozig naar Robin]….jij moet eens heel goed luisteren. Jij hebt een prachtig leven, perfect voor elkaar…..alleen jouw succesvolle broers hebben groener gras….moeten ze helaas wel helemaal alleen voor zorgen…..
Robin: [lacht breeduit]…jullie hebben gelijk. Ik heb het heel goed voor elkaar. Mijn werk is misschien beetje saai, maar hele leuke collega’s en geen enkele stress. Ik was met een loopbaantraject gestart….maar daarmee ga ik stoppen.
Martijn: Nee, niet doen! Ben je gek! Voor twee dagen werk! Je moet gaan uitzoeken of je niet iets veel leukers kunt krijgen voor die twee dagen, met meer stress, minder leuke collega’s maar wel een beter verhaal op feestjes…en dan zeggen jouw kids ‘waar is mama gebleven?’ Nou, die is heel belangrijk werk aan het doen. En met dansen en zingen moest ze het rustiger aan doen, veel stress op het werk.. En jouw man die…
Robin: [onderbreekt Martijn] Ik ga het stoppen! Duidelijk! Dankjewel mannen. Dit was wel ff verfrissend!

CONTRACT
Ik, Robin, realiseer me nu dat ik het GOED heb. Ik ga mijn loopbaantraject stoppen!

Een doorzetter en pas 12 jaar ongelukkig in haar werk

We zijn door de HR afdeling van een grote organisatie in het midden van het land gevraagd en hebben vandaag 22 Mentale Knipbeurten. Dit was er één van…

Een goed verzorgde en stralende vrouw stapt binnen.

Arno: Wat zie je er goed uit!
Elma: Nou dank je wel, maar het is niet altijd wat het lijkt
Arno: Een vrouw die zo binnenkomt, met prachtige ogen en mooie lach kan toch niet anders dan gelukkig zijn?
Elma: Dat denkt dus iedereen.
Arno: En terecht! Dus het kan niet zo zijn dat jij echt een probleem hebt, toch?
Elma: Nou, ik heb niet echt werk dat bij me past
Arno: Niet echt werk dat bij me past, klinkt niet als een echt probleem, maar een kleinigheid, dus daar hoeven we het niet over te hebben toch?
Elma: Ik ben gewoon niet altijd blij
Martijn: Altijd blij, altijd blij, tja, dat is het leven
Elma: Ik voel me soms echt ongelukkig
Martijn: Soms, soms, dat is het leven
Arno: Maar je ziet er zo gelukkig uit?! Hoe kan dat nou. HOE ONGELUKKIG BEN JE NU ECHT ELMA
Elma:[barst in tranen uit]. Hier was ik al bang voor, dit wil ik niet….ik ben al zo lang…[tranen……]
Arno: HOE LANG AL ELMA
Elma:[blijft huilen]. Al 12 jaar! Ik voel me al 12 jaar ongelukkig!!
Martijn: Je bent in ieder geval wel een doorzetter, dat vind ik wel mooi. De meeste mensen haken op een gegeven moment af, maar jij blijft gewoon ongelukkig doorwerken. Echte goede mentaliteit. Complimenten Elma.
Elma: Ja, zo ben ik opgevoed. Niet lullen maar poetsen
Martijn: En terecht ook, wat moet er van Nederland worden als iedereen zomaar opgeeft als het ff tegenzit. En wat is nou 12 jaar op een mensenleven…
Elma: [verslagen] Ik kan niet meer..
Martijn: Nou zeg, nog een jaar of tien en je kunt met pensioen. Dus Elma kom op! Niet nu al opgeven….
Arno: Weet jouw partner wel hoe ongelukkig je bent…
Elma: Niet zo, dit wil ik niet laten zien
Martijn: Goed zo, zo ken ik je weer Elma. Sterk en vrolijk thuis. En diep van binnen zielsongelukkig! Top
Elma: Nou
Martijn: Nee, Elma, volhouden nu.
Arno: Nou ja, je zal maar ineens na 12 jaar gelukkig zijn, dat is heel slecht voor je hart. Onderzoek wijst ook uit dat je van ongelukkig naar gelukkig wel kunt willen, maar het is medisch gewoon heel onverstandig. De positieve emoties zitten nu veilig opgeborgen, die kennen gewoon de weg door het brein en hartkamers niet meer…dus dat kan dan weer leiden tot allerlei lichamelijke klachten…
Elma: Echt?! Jullie nemen me in de maling
Arno: Nee, ongelukkige mensen leven veel langer….maar wel ongelukkig
Elma: Ach jongens, hou op, ik wil dit niet meer! Ik wil hier stoppen!
Martijn: Nou Elma! Ik dacht dat wij een soort afspraak hadden. Hoe moet het hier dan verder. Als je na 12 jaar al opgeeft, welk voorbeeld stel je dan voor jonge mensen….
Elma: Het is genoeg!!!
Arno:[tegen Martijn]. Dit is te gek voor woorden Martijn, hier hadden we nooit aan moeten beginnen. We worden betaald door haar werkgever nota bene! Dit kunnen we niet maken]
Martijn: Ze gaat het echt niet doen Arno. Na 12 jaar. No worries, ze zegt het alleen maar, morgen durft ze het echt niet meer….probleem opgelost
Arno: Denk je?
Martijn: Tuurlijk. Kijk nou eens hoe ze erbij zit. Gaat ze niet doen. Nog een paar jaartjes doorzetten, dan met pensioen.
Arno:[kijkt naar Elma]. Dat lijkt me wel het beste Elma. Voor jou, voor ons en jouw werkgever
Elma:[besluitvaardig met grote lach]. Stelletje….ik ga stoppen hier.
[Arno en Martijn kijken elkaar schouderophalend aan]…..als het zo moet, dan stellen we een contract op

CONTRACT
Ik Elma, ga voor de zomer mijn baan opzeggen. Het is genoeg. Ik wil niet langer ongelukkig zijn….

Erik wist het al….

Erik komt binnen, jongeman van vierentwintig jaar met frisse en open blik.

Coach1: Hi Erik, wat is jouw probleem?
Erik: Het is een dilemma, ik weet niet of ik moet doorstuderen of gaan werken.
Coach1: Ach Erik, je weet het al lang. Doorstuderen natuurlijk!
Erik: [grote open lach breekt door en dito blik] Ja! Eigenlijk weet ik het het al.
Coach1: Nou dan zijn we klaar, gefeliciteerd!


Erik: [blijft weifelend zitten, verrast dat het al weer voorbij is]. Uhm, ok….
Coach2: Is er nog iets Erik?
Erik: Nee….ik ben er wel uit……toch?
Coach2: Ik kan natuurlijk niet in jouw portemonnee kijken. Heb je eigenlijk al een studieschuld?
Erik: Ja, dat klopt
Coach2: Hoeveel?
Erik: Veertigduizend euro
Coach1: VEERTIGDUIZEND EURO? HOEVEEL KOMT ER DAN NOG BIJ?
Erik: [timide] Nog dertig
Coach1: NOG DERTIG? DERTIGDUIZEND TOCH?
Erik: [lacht] Ja, dertigduizend
Coach1: Dus in totaal ZE-VEN-TIG-DUI-ZEND EURO SCHULD!? Hoezo ga je dan verder studeren.
Coach1: [kijkt naar Coach2] Heb jij studieschuld gehad?
Coach2: Ik ben nog aan het afbetalen.
Coach1: Hoeveel had je?
Coach2: Dertigduizend gulden
Coach1: En nog aan het afbetalen?
Coach2: Ja
Coach1: Erik, hoor je dat? Hij is nog steeds aan het afbetalen. Hij had dertigduizend GULDEN. Jij hebt nu al veertigduizend EURO. Dus aan het werk, mafkees!
Erik: [vertwijfeld] euhm…nou ja, ik dacht
Coach1: Erik, je dacht? Volgens mij moet je niet te veel meer denken, maar als de sodemieter een goede baan zoeken.
Coach2: Het is natuurlijk wel zo dat als je een hogere opleiding afmaakt, je een hoger salaris gaat verdienen en daarmee je studieschuld sneller afbetaalt.
Coach1: Ja, dat is wel zo. Wat voor opleiding heb je nu?
Erik: HBO recht.
Coach1: En welke studie wil je gaan doen?
Erik: [grote lach, stralende ogen]. Bedrijfskunde aan de Rijksuniversiteit Groningen!
Coach2: Dat is al snel 400 Euro meer per maand om te beginnen. Dan los je die studieschuld natuurlijk heel snel af
Coach1: tja, ik weet het niet hoor…..ZE-VEN-TIG-DUI-ZEND EURO!!
Erik: [lacht breeduit] Ik ga het gewoon doen. Heb er zoveel zin in!
Coach1: Ik snap het wel, heerlijk man zo’n enorme studieschuld….[schudt zijn hoofd]. Die jongeren tegenwoordig nemen hun verantwoordelijkheid niet meer.
Erik: [staat op] Mannen, dank jullie wel. Ik ben helemaal overtuigd. En eigenlijk wist ik het al wel.
Coach2: Wat vinden jouw ouders?
Erik: Die zijn het er mee eens
Coach1: oké, we gaan een contract opstellen

Contract
Ik, Erik,
Ga morgen mijn ouders vertellen dat ik de keuze heb gemaakt, ik begin volgend jaar met mijn studie Bedrijfskunde in Groningen!



Op 1 april gaat de Mentale Knipbeurt Online!

Op woensdag 1 april openen we de digitale Mentale Kapperszaak en gaan de Mentale Knipbeurt Online doen. We doen dit kosteloos, omdat wij ook graag een steentje willen bijdragen in deze bizarre tijd. (Geen 1 april grap trouwens).

Onze knipbeurten doen we normaal altijd op locatie bij organisaties. Dat kan nu even niet. Jammer, want juist nu hebben veel mensen behoefte om even geknipt te worden. Daar hebben we nu iets op bedacht: de Online Mentale Knipbeurt!

Is het iets voor mij?
Heb je een dilemma? Loop je telkens tegen hetzelfde patroon aan? Is bijvoorbeeld de werk-privé balans niet goed? Heb je stress op je werk? Ervaar je gedoe in je privé situatie? Wil je jouw hart luchten? Kom naar de Mentale Knipbeurt Online waar wij je binnen 15 minuten in beweging brengen!

Het is een laagdrempelige en veilige omgeving. Uiteraard is alles wat we met je bespreken vertrouwelijk en blijft tussen ons!

Wat is het?
Een mentale knipbeurt is een razendsnelle manier om mensen in beweging te brengen die vastzitten met een bepaalde situatie. De mentale knipbeurt is een effectieve interventie om mensen die vastlopen op een laagdrempelige manier en met humor, warmte en provocatie in beweging te krijgen. Het is een professionele coaching door twee coaches gebaseerd op de positieve provocatieve therapie. Deze duocoaching is een beproefd concept in de coachingswereld. 

Wanneer is het geschikt?
Dit zijn ‘typische’ coachingsvraagstukken zoals die te maken hebben met zakelijke en privé dilemma’s. Dit is levensjeuk zoals bijvoorbeeld omgang met collega’s, werk/privé balans, burn-out/spanningsklachten, midlife crisis, relatieproblemen en familieperikelen.

Hoe ziet het eruit?

Je komt in een ‘digitale kapperszaak’ waar een kapper (coach 1) op je wacht samen met een andere klant (coach 2). De kapper doet de mentale knipbeurt en de andere klant levert continu commentaar (zoals de Panorama lezende klant kan doen). Je zit een kwartier in een mentale achtbaan, waar je met warmte, humor en provocatie wordt geknipt. Er wordt veel gelachen en ook gehuild. Het is een laagdrempelige manier om jouw dilemma in een veilige omgeving te delen en met een concrete opdracht naar huis te gaan.  

Wat doet het met je?
De mentale knipbeurt  is een coaching door twee professionele provocatief coaches (online vanuit Amsterdam en Tjalleberd) die je in ongeveer een kwartier helpen duidelijkheid te creëren rondom jouw dilemma of probleem en je in beweging brengen. Je gaat in zeer korte tijd naar de kern. Je verlaat de kapperszaak gegarandeerd met een concrete beweging!

Hoe kan ik deelnemen?
Stuur ons een email (arno@mentaleknipbeurt.nl) dat je wilt deelnemen op woensdag 1 april. Je krijgt van ons een bevestiging, een tijdstip in de middag en een link waarmee je kunt inloggen. Op 1 april zorg je dat je klaar zit, in een voor jou veilige ruimte waar geen andere personen zijn. Op het aangegeven tijdstip log je in en kan jouw Mentale Knipbeurt Online beginnen.