Categorie: Geen categorie

Coach1: Wat is jouw probleem Julia?
Julia: Ik heb een nieuwe leidinggevende en ik heb het gevoel dat ik me weer moet bewijzen`.
Coach1: Dat is geen gevoel, dat is een feit!
Julia: Dat was de vorige keer ook al zo.
Coach1: Dan weet je wat je te doen staat, wat is dan het probleem?
Julia: Ik heb er geen zin in!
Coach1: Geen zin, geen zin, dat heeft geen zin. Dan doe je het toch niet!?
Julia: Wat niet?
Coach1: Nou, dan ga je jezelf toch niet bewijzen?
Julia: Dat kan toch niet, hij moet me toch zien staan.
Coach1: Hoezo, in deze grote organisatie werken veel meer mensen die onzichtbaar zijn die je dus niet kunt zien staan. Wat is het probleem?
Julia: Ik wil dat hij ziet hoe waardevol ik ben.
Coach2 [richt zich tot Coach1]. Was hier nou net iemand binnen?
Coach1: Hoe bedoel je?
Coach2: Ik hoor wel wat, maar zie haar niet
Coach1: Ja, dat is onzichtbare Julia
Coach2: Oh, oke, ik dacht al. Ah, dus dit is zo’n onzichtbare medewerker. Die zijn er wel, maar je ziet ze nooit, en hun bijdrage is ook niet zichtbaar. Zonde van het geld eigenlijk.
Julia: Hallo?
Coach2: hoorde je dat?
Coach1: Ja, onzichtbare Julia laat van zich horen
Coach2: Ik dacht al. Zo’n type voegt ook niks toe in een organisatie. Doet net of ze waardevol is, maar ondertussen kost ze een vet salaris en is simpelweg niet zichtbaar. Als ik haar baas zou zijn wist ik het wel
Coach1: Contract niet verlengen
Coach2: Precies, uitgummen en weer verder met de zichtbaren in het team
Julia: HALLO ZEG!
Coach2: Spooky, ik hoorde het weer. De onzichtbare Julia waart rond. Lang nadat er afscheid van haar was genomen hoorde mensen van haar afdeling nog steeds haar stem……..whoeieieieieiei
Coach1: Zou ze wel op de loonlijst staan? Of misschien beeldt ze zich in dat ze hier werkt, maar is dag helemaal niet zo. Een spookmedewerker. Het maakt niet uit of ze er wel of niet is. Onzichtbare Julia heeft het druk met waardevol zijn, maar niemand merkt er iets van.
Coach2: Ontslaan dus. Kun je een onzichtbaar persoon eigenlijk wel ontsla..
Julia: [staat op, komt tussen ons in staan] JA, DOE EENS NORMAAL. IK WERK HARD. DOE GOEDE DINGEN. BEN DE IDEEENFABRIEK VAN DE AFDELING EN DE VERBINDER IN HET TEAM. NATUURLIJK BEN IK ZICHTBAAR. DOE ES NORMAAL ZEG!!
Coach2: [verbaasd, geschrokken uitdrukking] He, ik zie je . Je bent zichtbaar geworden. Hoe doe je dat?
Julia: Nou, als ik opsta en duidelijk uitspreek wat ik doe, zie je me blijkbaar staan.
Coach1: Dus Julia, hoe nu verder?
Julia: Ik weet echt wel hoe waardevol ik ben, ik moet het gewoon duidelijk laten zien! Net had ik echt het gevoel dat ik in een vergadering zat, gebeurt vaak dat ze net doen of ik er niet ben. Maar als ik duidelijk maak wat ik doe en welke kennis ik heb zien ze me dus wel staan.
Coach1: Ik denk dat we een contract kunnen opstellen….

Julia na afloop. ”Het gevoel was zo duidelijk! Ik voelde me door jullie totaal niet gezien en gehoord. Ik werd echt boos en toen stond ik op. Te gek hoe jullie me dit hebben laten inzien. Dankjewel! ”

Myrna (40), ziet er goed verzorgd uit, komt binnen en gaat snel zitten.

Myrna: Nou, laten we maar snel beginnen.
Coach1: Ho es even, wij hebben hier de leiding. Doe maar rustig aan.
Myrna: We hebben toch maar een kwartier?
Coach1: Om precies te zijn nog 14 en een halve minuut, dus alle tijd.
Myrna: Ik heb echt een probleem, en anders komen jullie in tijdnood en de volgende moet dan wachten.
Coach1: Oh, ga JIJ nu onze agenda beheren? Dat doen we al heel lang zelf hoor
Myrna: Ja, sorry.
Coach1: Dank je wel zeg! Wat zit je haar leuk en wat zie je er mooi uit!
Myrna: Ja, maar ik wel het echt ergens over hebben.
Coach1: Luister Myrna, het moet voor ons ook leuk blijven! Weet je wel hoeveel problemen we al opgelost hebben, af en toe hebben we ook even rust nodig. En jij bent toevallig degene die er nu zit en we schroeven het tempo gewoon even omlaag.
Myrna: [gaat achterover zitten en ontspant zichtbaar] jullie hebben ook gelijk. Eigenlijk wel lekker om het tempo even te laten zakken….pffff ik ben gewoon hartstikke moe.
Coach2: Wil je gewoon even lekker niks doen? Helpt heel goed tegen allerlei problemen….
Myrna: Ik heb wel echt een probleem.
Coach2: Is het vanzelf gekomen?
Myrna: Nou ja, eigenlijk wel.
Coach2: Heb jij daar geen rol in gehad?
Myrna: Nee, niet echt.
Coach2: Dan gaat het ook vanzelf weer weg!
Myrna: Hoe dan?
Coach2: Wacht maar rustig af. We laten je even helemaal met rust nu. Over 10 minuten is het weg en dan is de sessie afgelopen, dus komt goed uit.
Myrna:[kijkt ongemakkelijk, onrustig, en onzeker. Ze sputtert een beetje, geeft signalen dat ze verder wil. Wij negeren haar vriendelijk en ze geeft zich uiteindelijk over].

De minuten tikken weg. Martijn en ik kijken een beetje in het rond, knikken af en toe vriendelijk, glimlachen naar Myrna. En kijken op ons horloge. Na vijf minuten begint Myrna zachtjes te giechelen. We beginnen mee te lachen en na nog eens twee minuten heeft Myrna totaal de slappe lach, uiteraard lachen wij vrolijk mee.

Myrna: [uitgelachen, grinnikt nog na]. Weet je mannen? Ik heb altijd haast, wil altijd door naar de volgende afspraak, ben altijd bezig met tijd en daardoor ben ik gewoon helemaal gestrest. Bovendien leg ik dit anderen ook nog eens op waardoor zij ook in de stress schieten. Ik heb helemaal geen oog meer voor andere dingen, hoe het met mensen gaat etcetera. Nu ik verplicht tot rust kom, met jullie erbij, schiet het ineens door mijn hoofd hoe BELACHELIJK dat eigenlijk is. Ik neem mijzelf ook veel te serieus. Ik zit hier gewoon, bij een Mentale Knipbeurt, ik moet mijn mond houden. Er ontstaat spanning, ik begin te lachen en het lucht enorm op gewoon. Hoe doen jullie dat?
Coach1: Zoals we al zeiden, een probleem dat vanzelf ontstaat, lost ook vanzelf weer op.
Coach2: Er kwam een gestreste controlfreak binnen, die moest maar even in haar mand. De spanning moest eruit, de setting was vol humor en dus gebeurde er dit….

Myrna: Heerlijk! Wat heb ik een fijne sessie gehad, ik ben echt heel erg opgelucht. Dank mannen!

De Mentale Knipbeurt is een concept waarbij twee professioneel coaches cliënten binnen 15 minuten gegarandeerd in beweging brengen. We doen dit met warmte, humor en provocatie. Het is laagdrempelig en inzetbaar bij serieuze en minder grote problemen, dilemma’s en levensthema’s.

VITALITEITSPROGRAMMA’S

We hebben de Mentale Knipbeurt op Oerol geïntroduceerd, dat bleek een schot in de roos. We kregen vanuit het hele land direct aanvragen. Zo hebben we in korte tijd vele tientallen knipbeurten verricht. Onder andere bij een woningcorporatie en een gemeente. Hier knipten we, op diverse dagen, tussen de 10 en 15 mensen per dag. Binnenkort starten we met knipbeurten in een ziekenhuis en op werkfestivals. In de meeste gevallen zijn de Mentale Knipbeurten onderdeel van een vitaliteitsprogramma of georganiseerd vanuit duurzame inzetbaarheid.

WEL OF NIET SOLLICITEREN/HUIS KOPEN/RELATIE BEËINDIGEN?

Onlangs hebben we weer een tiental knipbeurten gedaan. Een kleine greep uit de ‘geknipten’: er was iemand die kampt met een groot gevoel van onzekerheid vanwege een zeer zieke partner en daardoor zelf minder functioneert. Een dame die geen nee durft te zeggen waardoor de werkdruk structureel te hoog is en waardoor haar eigenwaarde daalt. Een jonge vrouw die mantelzorgtaken vervult en totaal geen dankbaarheid ervaart van haar zieke vader. Een man die niet kan kiezen of hij gaat solliciteren of huidige baan blijft vervullen. Een jongeman die een dag minder wil gaan werken, maar het niet zeker weet en geen imago van parttimer wil hebben. Iemand die twijfelt of ze een eigen huis moet gaan kopen of met haar partner blijft huren. Kortom, dagelijkse problemen alsook serieuze levensthema’s. Allen zorgen ervoor dat mensen zich minder in balans, gemotiveerd en krachtig voelen. Met gevolgen voor henzelf, hun omgeving alsook hun werkgever.

MEERDERE KEREN

Een eerste evaluatie na de tientallen knipbeurten die we tot nu toe gedaan hebben, leert het volgende: cliënten gaan gegarandeerd lichter naar buiten, komen bijna altijd in beweging en krijgen in zeer korte tijd inzicht in de kern van het probleem. We helpen mensen met werk-privé balans, mensen die geen nee kunnen zeggen, die hun ouderschap als belastend ervaren, die moeilijkheden hebben in hun relatie en die te maken krijgen met ziekte bij zichzelf of dierbaren. Ook interessant is dat we soms zien dat mensen bij organisaties zich meerdere keren even komen laten knippen. Het zijn soms echt heftige problemen en ook veel lichtere situaties. In alle gevallen hebben de cliënten er wel echt last van en ervaren het als een probleem dat hen hindert in levensgeluk, werkplezier en productiviteit of effectiviteit in hun werk.

STRUCTUREEL

Vol overtuiging kunnen we inmiddels zeggen dat met onze luchtige aanpak we een serieuze bijdrage aan de vitaliteit van mensen en hun omgeving leveren. Onze droom is dat we met de Mentale Knipbeurt een structurele plek krijgen in vitaliteitsprogramma’s van organisaties en bedrijven. Net zoals sommige instellingen een masseur laten komen, kunnen wij ook op maandelijkse basis mensen Mentaal Knippen zodat zij met meer plezier en balans hun werk doen.

De mooiste uitspraak die we laatst hoorden vanuit de kappersstoel: “iedereen zou zich eigenlijk eens in de zoveel tijd mentaal moeten laten knippen, het is zo verfrissend!‘
Dank!”

Hans komt energiek binnen. Een goed verzorgde man, baardje, ongeveer 35 jaar oud.

Coach1: Hans, wat is jouw probleem?
Hans: Nou ja probleem…
Coach1: Dus geen probleem begrijp ik?
Hans: Ik heb er wel iedere dag last van….
Coach1: Mis je een leuke vrouw naast je?
Hans: Nou dat zeker niet!! Het tegenovergestelde…
Coach1: Maar je hebt wel een probleem toch?
Hans: [snikt] Ik heb na 15 jaar mijn relatie beëindigd.
Coach1: Tja, dat heb je dus veel te lang laten sudderen, toch?
Hans:[verbaasd] Uh..ja….hoe……?
Coach2: Meestal als mannen snikken hebben ze te lang gewacht met het uitmaken van relatie
Hans:[verwonderd] Eigenlijk had het al 5 jaar geleden gemoeten.
Coach1: Dus dat probleem heb je opgelost, wat is dan nu het probleem?
Hans: Ze kan me niet los laten
Coach2:[bestudeerd Hans]. Waar is ze dan nu? Ik zie haar nergens. Ze heeft je toch losgelaten Hans
Hans:[lacht], nou ja figuurlijk dan….ze stalkt me
Coach1: Echt? Heb je een stalker? Hoe doet ze dat dan?
Hans: Ze belt, komt aan de deur, stuurt appjes enzo
Coach2: Toch fijn als er iemand is die je nodig heeft
Hans: Ja, ze heeft me te veel nodig
Coach2: Tja, nu kun je haar niet meer alleen laten, je hebt 15 jaar voor haar gezorgd en op haar gepast, nu kan ze niet meer alleen verder….je zit de rest van jouw leven aan haar vast. En dat is ook terecht, als je 5 jaar lang wacht met het uitmaken, snap ik haar wel. Ze hoopt dat je weer zwicht voor haar
Hans: Tja, ik ben inderdaad wel veel te lief, en niet duidelijk
Coach1: Wat zeg je nou? Niet duidelijk? Ik vind het enorm daadkrachtig om na 5 jaar sudderen alsnog de knoop door te hakken, onmenselijk gewoon, arme meid…
Hans: Nee, ik moet gewoon duidelijker zijn. Ik laat haar ook telkens weer toe.
Coach1: Nou, na 15 jaar kun je haar ook gewoon niet alleen laten natuurlijk. Hoe moet het met haar verder? Ze beland in de goot. Hans de redder, El Salvador, de moeder Theresa van Groningen. Je moet bij het Leger des Heils gaan werken.
Hans: Ach, ik wil gewoon duidelijk tegen haar zeggen dat ze haar eigen leven moet leiden. Ik wil er niet meer voor haar zijn. Ze moet het zelf gaan doen. Ik wil ook verder!
Coach1: Ja, dat is leuk en aardig, maar hoe moet het dan met haar
Hans: Ze is een sterke en intelligente tante hoor, ze kan het prima zelf
Coach1: Zeg dat nog eens?
Hans: [opgelucht] Ze is een intelligente en sterke vrouw! Ze kan het prima zelf!

We sluiten een Mentale Knipbeurt altijd af met een contract. Dit bevat een actie, termijn en drie handtekeningen.

Contract
Ik, Hans, ga tegen Annemiek zeggen dat ik haar niet meer blijf ontvangen en geloof erin dat ze prima zonder mij verder kan! Dat doe ik morgen na mijn werk.

Ik realiseer me dat ik haar eigenlijk bleef beschermen, ze is een krachtige vrouw die het echt wel alleen kan. Ik wist het eigenlijk wel, maar jullie gaven me het zetje om daadwerkelijk van haar te los te komen

Henriette komt binnen. Luid lachend, energiek, vrolijk, druk…42 jaar, gezin en baan.

Henriette: Ik voel me onnozel. Neem te veel werk op me. Ik denk: wees duidelijk; doe eens realistisch..
Coach1: Jij bent een vrouw toch? Die zijn niet realistisch.
Henriette: Ja maar, dit kan niet.
Coach1: Wel, kijk maar, je doet het. Hoe lang al?
Henriette: Al tien jaar…
Coach1: Dus het kan wel, al tien jaar, zit je me nu te foppen?
Henriette: Ik bedoel het kan wel, maar ik wil het niet!
Coach2: Ja hoor, je hebt zeker hoofdpijn
Henriette:[lachbui]. Nee, ik wil het echt niet!
Coach1: Waarom doe je het dan?
Henriette: Weet ik niet, ik kan denk ik niet kiezen
Coach2: Je bent wel lekker duidelijk voor een vrouw. Is het nou wel of niet
Henriette: Wat?
Coach2: Nou gewoon, dat.
Henriette: Ik heb gewoon meer tijd voor mezelf nodig!
Coach1: Oke. Gaan we dat regelen
Henriette: He? Hoe dan?
Coach1: Gewoon doen.
Henriette: Maar dan moet ik kiezen, dat kan ik niet
Coach2: Wat voor klachten heb je dan eigenlijk?
Henriette: Nou, slecht slapen, concentratieverlies, geen zin enzo
Coach2: We geven je nog 1 jaar
Henriette: Wat bedoel je?
Coach1: Om je burn-out voor te bereiden. Zorgen dat je over een jaar iedereen in stelling hebt gebracht zodat ze je kunnen opvangen. Want over een jaar ga jij vol de burn-out in.
Henriette: [oprecht geschrokken] Denk je?
Coach2: Ik denk een half jaar, ben je ook aan het vermijden?
Henriette: Ik ga sommige collega’s de laatste tijd liever uit de weg….
Coach2: Oh, dan ben je verder dan de meeste mensen die we spreken. Max. een half jaar. Ik zou maar opschieten met de voorbereiding…
Henriette: [beduusd]. Is het echt zo erg? Ik voel me al langere tijd niet fit, geconcentreerd, snel geïrriteerd….maar een burn-out? Dat lijkt me niet toch?
Coach1: Nee, je hebt eigenlijk ook gelijk. Het valt echt wel mee joh.
Henriette: Maar mijn gezin dan, en collega’s. Hoe moet het dan met hun?
Coach2: Die zul je meesleuren in jouw burn-out. Die blijven ontredderd en hulpeloos achter. Jij moet ze wel blijven steunen, hun werk doen, huishouden thuis etc…
Henriette: Ik kan niet meer…
Coach1: Nou zeg, na tien jaar ga je toch niet ineens minder doen? Opgeven is geen optie. Uurtje op de bank kan echt niet. En minder doen al helemaal niet. Nog vier jaar, zijn kinderen zelfstandig…
Coach2: Nog vier jaartjes erbij, dat lukt toch wel Henriette?
Henriette: [sipjes] Ik vind het moeilijk mijn zwakte te laten zien
Coach1: Helemaal eens. Ik vind je moet ook met een rechte rug omvallen. Trots de burn-out in! Als een bokswedstrijd.
Henriette: Ik wil niet omvallen, dat kan ik niet. Ik heb gewoon nu meer ruimte nodig!
Coach2: Zouden wij niet doen Henriette…..al die mensen dan. Nog vier jaar bikkelen en dan lekker uitrusten tijdens de burn-out van twee jaar
Coach1: [alsof uit boek voorleest] Sportnieuws. Sterke Henriette redt het niet. Ze vocht voor wat ze waard was, maar het is nu echt voorbij. Ze wilde niet zwak zijn. Maar de burn-out was sterker. Na 10 jaar won de burn-out met een Knock Out.
Henriette: [flauwe glimlach]…..pfffff, ik weet het ook wel. Dit gaat zo niet langer. Ik ga met mijn leidinggevende in gesprek. Dit is ook niets zo!

Contract
Ik Henriette ga deze week met mijn manager in gesprek om ruimte te creëren. Als ik nu niet ingrijp ga ik het niet redden!

Ik heb erg gelachen, maar vond het op een plezierige manier heel onprettig. Ik wist het eigenlijk al heel lang, maar nu heb ik het zetje gehad om te gaan veranderen. Dank mannen!

Kees stapt binnen, een dertiger, vrolijk en ook een beetje nerveus. Hij neemt plaats….

Kees [gaat zitten met een diepe zucht]
Coach1: Zo! Nu eerst een Bavaria Kees, wat een diepe zucht
Kees: Pfff, man, wat een dag
Coach1: Kees, jongen, gaat het eigenlijk wel? Moeten we 112 bellen? Ik maak me echt zorgen
Kees: [luide lach]. Jongens, het lijkt wel een gekkenhuis, ik word er niet goed van hier. En het duurt maar en duurt maar, al een half jaar is het een puinhoop.
Coach1: Nou Kees, stoppen dus, lijkt me heel erg duidelijk!
Kees: Nu zat ik daar net aan te denken
Coach1: Denken is niet voldoende Kees, doen!
Kees: Nou, zo erg is het ook niet
Coach1: Wel Kees, het is wel heel erg. We hebben veel cliënten gehad, maar jij ziet er echt verschrikkelijk moe uit, ben je al eerder met een ambulance opgehaald?
Kees: Ik heb de laatste tijd wel af en toe hartkloppingen
Coach2: Genoeg! Ik bel nu 112. [Pakt telefoon en belt]
Kees: Wacht even mannen, het gaat echt wel, alleen dit hou ik niet meer vol. Ik vraag al een jaar om meer mensen en budget, er wordt van alles beloofd, niets gedaan, en ik blijf maar doorgaan….ik lijk wel gek
Coach1: Zeg Collega, je moet niet 112 bellen, maar het gekkenhuis. Kees is knettergek geworden. Hij zit al een jaar tegen beter weten in te wachten en onderhand gebeurd er niks, en vraag om een dwangbuis, want volgens mij wordt Kees zo meteen onhandelbaar.
Kees: Ik lijk inderdaad wel gek.
Coach1: Je bent gek Kees, je zit al een jaar te wachten. Of durf je gewoon niet op te staan tegen je manager
Kees: Ik heb beloofd dat ik orde op zaken zou stellen…
Coach1: Belofte maakt schuld Kees
Kees: Ja, maar het is echt zo’n puinhoop, dit kan gewoon niet
Coach2: En jouw manager maar beloftes doen, meer mensen, meer budget…en gekke Keesie maar ploeteren
Kees: Ja het is echt te gek, dit kan zo niet langer
Coach1: Wat zegt jouw manager eigenlijk van jouw hartkloppingen?
Kees: Dat houdt ik liever voor me….
Coach2: Dat is ook beter, stel je voor dat hij zich zorgen gaan maken
Kees: [geïrriteerd] Hij is toch ook verantwoordelijk?
Coach1: Voor jouw hartkloppingen? Dat lijkt me niet Kees,
Kees: [nog bozer] en zijn beloftes dan, mensen en budget, amehoela! Hij kan me wat!
Coach2: [Pakt telefoon en belt paniekerig], wilt u nu een ambulance sturen? Kees krijgt zometeen een hartaanval, snel, het adres is….
Kees: [verbaasd, en opgelucht…] Ik ga morgen met hem in gesprek, het is niet mijn probleem dat hij beloftes maakt en niet nakomt. Ik heb gewoon zijn aap op mijn schouder gekregen. Het is genoeg
Coach2: Kees! Doe nou rustig, denk aan je hart
Kees: Dat is natuurlijk ook niet normaal, dat ik hartkloppingen krijg van mijn werk! Ik ga morgen met hem in gesprek, vertel hem hoe ik me voel en dat ik realistisch ga kijken naar wat kan en niet. Als hij zijn beloftes niet nakomt, kan ik geen orde op zaken stellen!
Coach2:[Pakt telefoon], stuurt u morgen de ambulance maar, zelfde adres, de manager van Kees krijgt vermoedelijk een hartaanval
Kees: [lacht uitbundig]. Mannen, wat lucht dit op! Ik ga morgen echt in gesprek, ik weet eigenlijk zeker dat hij het snapt. Wat kun je jezelf toch klemzetten….

We sluiten een Mentale Knipbeurt altijd af met een contract. Dit bevat een actie, termijn en drie handtekeningen.

Contract
Ik, Kees, ga morgen in gesprek met mijn manager om hem te vertellen hoe ik me voel en dat ik zonder extra capaciteit geen orde op zaken kan gaan stellen.

‘Ik heb zo heerlijk gelachen! Ik kwam doodop binnen, maar na een kwartier vol energie weer naar buiten. Echt mooi…

Annemarie, een stevige dame van rond de 50 jaar, kwam een beetje schuchter en onzeker de kamer in. We verwelkomden haar en ze nam plaats op de kappersstoel.

Annemarie(fictieve naam): Ik heb een luxeprobleem
Coach1: Oh, ben jij er zo eentje…je neemt gewoon de plaats in van mensen met een echt probleem en die komen op de wachtlijst
Annemarie: Maar ik zit er wel mee
Coach1: Ik zit ook met zoveel luxeproblemen, maar die los ik gewoon zelf op
Annemarie: Maar ik loop er al acht weken mee
Coach1: Al acht weken met een luxeprobleem? Je bent er gewoon aan gehecht, je wilt er gewoon niet vanaf, heb je het al een naam gegeven?
Annemarie: [lacht]. Ik ben er misschien niet aan gehecht, maar kan niet kiezen, dus beetje kop in het zand, maar daarom ben ik hier!
Coach1: Vooruit met de geit, wat is je luxeprobleem?
Annemarie: Ik heb nu een leuke baan, en ben gevraagd voor een andere baan, dat dus! En ik weet niet wat ik moet doen. Mijn huidige baan heeft veel voordelen, namelijk….. blabla….Maar het nieuwe spreekt me heel erg aan, vanwege….blabla.
Coach1: Het is duidelijk dat het een luxeprobleem is, het is allebei goed. Wat is dus het probleem?
Annemarie: Dat ik niet kan kiezen!
Coach2: We doen kop of munt! [hij pakt een Wilhelminapepermuntje die er liggen].
Annemarie: Ok.
Coach1: Maar het is geen spelletje, de keuze die valt doen we, ok?
Annemarie: [lacht] Jaaaa. Ik kies munt voor huidig werk en kop voor nieuwe uitdaging.
Coach2: [gooit pepermuntje en vangt het op, laat het aan Annemarie zien]. Het is kop!
Annemarie: Het is een Wilhelmientje, die heeft 2 koppen [alle drie lachen luid]
Coach1: Voor iemand die niet kan kiezen ben je wel scherp. We pakken een nieuw muntje
Annemarie: Ik kies kop!
Coach2: [Gooit nu met echt muntje, en laat Annemarie zien, coach2 doet opgewonden mee] En, wat is het?
Annemarie: Het is munt, maar ik kies toch kop! Ik voelde vorige worp bij kop de opluchting, ik wil gewoon de nieuwe uitdaging aangaan. Ik weet het zeker. Vanmiddag vertel ik het! Mannen, bedankt!

We sluiten een Mentale Knipbeurt altijd af met een contract. Dit bevat een actie, termijn en drie handtekeningen.

Contract
Ik, Annemarie, heb gekozen voor de nieuwe uitdaging! Ik vertel het mijn nieuwe leidinggevende vanmiddag en mijn oude manager morgen!

‘Ik ben zo ongelooflijk opgelucht, kop of munt was precies wat nodig was! Heerlijk om het vanmiddag te gaan vertellen…

Sinds kort zijn we gestart met de Mentale Knipbeurt. Twee coaches brengen mensen binnen 15 minuten met warmte, humor en provocatie in beweging. Op regelmatige basis delen we een casus (met fictieve namen)

Joyce kwam voor een Mentale Knipbeurt. Een fleurige en energieke vrouw van midden dertig. Een sportief, verzorgd en vrolijk voorkomen. Terwijl ze ging zitten begon ze al te praten. Ze werkte als marketingcoördinator. Ze werkte 24 uur in 4 dagen. En was iedere dag bereikbaar, tot ongeveer 11 uur ’s avonds.

Joyce: Ik wil niet meer zo druk en gehaast zijn. Ik ben gestressed, zowel thuis als op kantoor. 

Coach1: Tja Joyce, jij bent de ideale werknemer. 24 uur in 4 dagen, dat zijn dan zeker dagen van minimaal 7 uur…
Joyce: Jazeker, soms wel meer! 
Coach1: Prima. 7×4= minimaal 28 uur op kantoor, maar dat is niet alles toch?….dit is nog een beetje een bijbaan en een beetje vrijblijvend.
Joyce: Precies, daarom ben ik wel altijd bereikbaar. 
Coach1: Ook ’s nachts toch? 
Joyce: Heel eerlijk gezegd check ik mijn app en mail iedere avond rond elf uur
Coach1: 4 dagen is dus 1 dag vrij
Joyce: Ja……alhoewel, ook dan check ik natuurlijk wel mijn mail en ben bereikbaar
Coach2: Ik zie het al, jij bent ONMISBARE JOYCE. Heb je ook zo’n superheldenpak
Coach1: Ik zie het helemaal voor me, SUPERJOYCE redt de marketingafdeling….’Heeft u uw zaken niet voor elkaar….bel SUPERJOYCE, altijd bereikbaar, ook op haar vrije dag’
Joyce: [lacht] – dit is echt zo….shit, wat erg
Coach2: Maar zonder jou valt de hele marketingorganisatie natuurlijk om. 
Joyce: Natuurlijk niet!
Coach2: Niet?! wat zeg je?! Ik schrik er van
Joyce: Natuurlijk kunnen ze echt wel even wachten, maar…..verantwoordelijkheidsgevoel hè.
Coach!: Maar ze kunnen dus wel even wachten, zelfs als SUPERJOYCE een vrije dag heeft?
Joyce: Ach tuurlijk! De wereld draait gewoon door zonder mij….

We sluiten een Mentale Knipbeurt altijd af met een contract. Dit bevat een actie, termijn en drie handtekeningen.

Contract
Ik, Joyce, ga vanaf nu mijn vrije dag echt vrij houden. Dit betekent dat ik mijn werktelefoon niet gebruik en de mail niet ga checken.

Jeetje, ik het is eigenlijk heel simpel. Ik hoor het mezelf zeggen. Vanaf nu ga ik het echt anders doen. Dankjewel mannen.

Sinds kort zijn we gestart met de Mentale Knipbeurt. Twee coaches brengen mensen binnen 15 minuten met warmte, humor en provocatie in beweging. Op regelmatige basis delen we een casus (met fictieve namen)

Marieke kwam voor een Mentale Knipbeurt. Een ferme dame die energiek binnenstapte. Spontaan, vrolijk, ze nam direct het initiatief. Maar dat veranderde direct toen haar werk ter sprake kwam. Ze leek ineens klein en onzeker. De ego’s om haar heen vormden een grote belemmering in haar functioneren. Ze voelde zich onvoldoende gehoord en meegenomen in de plannen.

Coach1: ik kan me niet voorstellen dat jij jouw mening niet durft te geven
Marieke: (weifelend) tja, ze ehh, luisteren gewoon niet naar me
Coach1: nee logisch, je praat net zoals een klein onzeker meisje
Marieke: ja, zo voelt dat ook
Coach1: (Giebelend) heb je dan zo’n wit jurkje aan met een bloemetje in je haar?
Marieke:(Lacht) nou het voelt inderdaad als de lagere school
Coach1: met vriendinnetjes, giebelen en knikkeren
Marieke: nou, die mannen lijken inderdaad op die pestkoppen op school, kleuters!
Coach2: je kunt gewoon niet tegen die ego’s op
Marieke: ze moeten gewoon eens normaal doen
Coach2: (stemverheffing)Marieke, ga in de hoek staan
Marieke: ze moeten gewoon naar me luisteren, ik heb verdorie een goed verhaal, jaren ervaring, inzicht in processen en bovendien heel goed contact met klanten. Ik weet waar ik het over heb!!
Coach2: (stemverheffing) Marieke! Nu is het genoeg
Marieke: IK BEN HET ZAT. ZE MOETEN NORMAAL DOEN. IK WIL DAT ZE NAAR ME LUISTEREN EN DAT GA IK ZE VERTELLEN OOK!
Coach1: ojee, de pestkoppen gaan je pakken
Marieke: INTERESSEERT ME NIETS! IK LAAT NIET MEER MET ME SOLLEN
Coach2: Zo ken ik je weer Marieke! Mooi, we gaan een contract opstellen!!

We sluiten een Mentale Knipbeurt altijd af met een contract. Dit bevat een actie, termijn en drie handtekeningen.

Contract
Ik, Marieke, ga de volgende vergadering duidelijk vertellen dat ik mijn mond niet meer laat snoeren. Ik ben een ervaren vrouw, met veel klantkennis en waardevolle ideeën voor de toekomst. Zo duidelijk als ik privé ben zal ik ook op de afdeling zijn.

‘Ik werd echt boos, ik wil dit al zo lang vertellen, en nu ga ik het doen ook’. De volgende vergadering is over een week, ik kan niet wachten!

Sinds kort zijn we gestart met de Mentale Knipbeurt. Twee coaches brengen mensen binnen 15 minuten met warmte, humor en provocatie in beweging. Op regelmatige basis delen we een casus (met andere namen dan de echte deelnemers)

Kees kwam voor een mentale knipbeurt. Midden veertig, manager van ICT afdeling. Vader van een heel groot gezin met 6 kinderen. Zijn ICT afdeling bestaat uit 8 man. Kees is sinds enkele jaren manager. Hij heeft een koers uitgestippeld voor zijn afdeling, is twee jaar bezig, maar het loopt niet naar tevredenheid.

Coach1: Dus jouw gezin is ongeveer net zo groot als jouw team, hoe doe je het binnen je gezin?
Kees: Leuk dat je het vraagt, daar ben ik eigenlijk strakker.
Coach1: Kun je de koers wel goed uitleggen?
Kees: Tja, misschien ligt het wel aan mij.
Coach2: Dat lijkt me wel duidelijk ja, dat het aan jou ligt!
Kees: Ik weet het ook wel, eigenlijk vind ik het ook niet leuk
Coach1: Jouw gezin?
Kees: (Lachbui) Nee, mijn werk! Ik ben helemaal geen manager.
Coach1: Nou Kees, als je 6 kinderen en een vrouw hebt, moet je wel een beetje kunnen managen.
Kees: Thuis is mijn vrouw de manager, en ik de uitvoerder.
Coach1: Maar jij stippelt toch wel een beetje de koers uit?
Kees: Ja, dat wel, maar de echte beslissingen neemt mijn vrouw. Ook als het moeilijk wordt, neemt ze het voortouw….
Coach2: Dus jij zit gewoon op de verkeerde plek?
Kees: Ja, eigenlijk wel….
Coach2: Eigenlijk wel? Is het nu wel of niet zo.
Kees: Al vanaf het begin voelde ik dat het niet mijn plek was. Ik mis de inhoud en wil dit eigenlijk niet..
Coach2: Eigenlijk niet? Is het nu wel of niet zo.
Kees: Nee, niet. Ik wil dit niet!
Coach2: Kun je dat even herhalen?
Kees: IK WIL DIT NIET! Ik wil gewoon weer terug naar de inhoud.
Coach1: Mooi. We gaan een contract opstellen!

We sluiten een Mentale Knipbeurt altijd af met een contract. Dit bevat een actie, termijn en drie handtekeningen.

Contract
Ik, Kees, ga binnen twee weken met mijn leidinggevende in gesprek om mijn huidige functie op te zeggen en te vertellen dat ik terug wil naar de inhoud.

‘Dankjewel mannen’. Wat zijn we snel tot de kern gekomen en ik ben echt opgelucht. Dit voelt goed, en het gesprek met mijn leidinggevende ga ik morgen inplannen!