Vrouwen en keuzes….

We hebben de kapsalon vandaag weer ingericht voor 15 Mentale Knipbeurten. Spiegel staat, stoelen klaar, schorten aan, krulspelden, haarlak en andere tools geïnstalleerd en de opstelling staat op 1,5 meter.

Adelinde komt binnen. Vrolijk en een beetje onzeker wil ze plaats nemen op de kappersstoel.

Martijn: Welkom Adelinde. Fijn dat je er bent. Wat is jouw probleem?
Adelinde: [schiet in de lach] Mag ik eerst even rustig gaan zitten?
Martijn: Uiteraard, nogmaals welkom. Wat zie je er mooi uit! Prachtig helemaal in het zwart. Stijlvol zeg……zo, genoeg. Wat is je probleem?
Adelinde: Nou ja, probleem. Misschien valt het wel mee, ik weet het eigenlijk niet
Martijn: Niet!?
Adelinde: Wanneer is iets een probleem?
Martijn: Dat is eigenlijk wel een goede vraag…weet ik niet. Jij?
Adelinde: Ik denk als je ergens last van hebt…
Martijn: Waar heb jij dan last van…
Adelinde: Ik weet niet of ik er last van heb.
Martijn: Dat snap ik wel, als je er zo mooi uit ziet als jij en zo vrolijk bent heb je er zeker geen last van.
Adelinde: Ik loop wel eens tegen dingen aan.
Arno:[richt zich tegen Martijn]. Dit is er weer zo één Martijn. Een probleemontkenner. Typisch. Ik zou haar maar gewoon gelijk geven en dan de volgende binnen roepen, dit wordt niets.
Martijn: [tegen Arno] Ze heeft geen last, ontkent inderdaad dat ze een probleem, maar loopt wel eens tegen dingen aan.
Arno: [tegen Martijn]. Ik loop ook continu tegen dingen aan. Maar volgens mij heeft Adelinde geen echt probleem, stoppen dus!
Adelinde: OK, OK, ik heb WEL een probleem….
Martijn: Echt? Ik geloof er niets van!
Adelinde: Ik vind het moeilijk om keuzes te maken. Ik twijfel altijd en heb het gevoel dat ik het altijd verkeerd doe..
Martijn: Wacht even. Kleine check tussendoor: jij bent een vrouw toch?
Adelinde: Ja?
Martijn: Nou, dan is het wel duidelijk toch?
Adelinde: Wat, hoe bedoel je?!
Martijn: Vrouwen KUNNEN geen keuzes maken. Daar hebben ze MANNEN voor nodig.
Adelinde: [lacht]. Nou bij ons thuis is dat heel….
Martijn: Bij jou thuis is dat net zo, toch?
Adelinde: Fred is meestal wel degene die de knoop doorhakt ja.
Martijn: Nou dan, wat is dan het probleem?
Adelinde: Ik vind dat ik het ook zelf moet kunnen.
Arno: ok, Adelinde, ik ga je een simpele vraag stellen. Ben je voor Ajax of Feijenoord…
Adelinde: uhhh, nou maakt me niet zoveel uit.
Arno: Voila!! Je kunt niet kiezen. En Fred? Ajax of Feijenoord.
Adelinde: Hij is voor Heerenveen!!
Arno: Zie je wel!! Een man, die kiest gewoon. En jij weet het niet…
Adelinde: [lacht luid]. Het is gewoon zo! Ik ben gewoon een twijfelaar.
Martijn: Voor welke keuze sta je Adelinde. Maken we het concreet.
Adelinde: We willen ons huis schilderen, ik twijfel over de kozijnen. Lichtblauw of wit.
Martijn: Pfff, dat is inderdaad echt een ONWIJS GROTE KEUZE. Ik snap wel dat je er niet van kunt slapen. Stel je voor dat je de verkeerde keuze maakt!
Adelinde: Ik lig inderdaad vaak wakker van dit soort dingen.
Martijn: Ja terecht ook WIT of LICHTBLAUW. Ik neem wel aan dat je goed bent ingelezen, voors en tegens hebt afgewogen. Je zult toch de verkeerde keuze maken….en gaat het dan over ALLE kozijnen?
Adelinde: [lacht]Ja, inderdaad.
Martijn: Boven en beneden?
Adelinde: [schaterlach] hou op, ik snap het!
Martijn: En hoe lang ben je al aan het twijfelen?
Adelinde: [tranen van de lach] al….vijf…..weken….[stopt niet meer met lachen]

Ook wij hielden het niet meer droog, de lach van Adelinde was zo aanstekelijk dat we misschien wel een minuut schaterden. Adelinde droogt haar tranen, drinkt een beetje water en kijkt ernstig in de spiegel.

Adelinde: Ik vind het gewoon lastig, het is inderdaad zo hilarisch zoals dit voorbeeld, ik kan moeilijk kiezen. Fred is er duidelijker in. En de keuzes die hij maakt zijn altijd prima. Het raakt aan mijn onzekerheid. Maak ik wel de goede keuze? Wat vinden anderen? Ben ik wel goed genoeg? Maar het is heerlijk om er zo om te lachen. Dit relativeert enorm….
Martijn: Volgens mij kunnen we wat met je afspreken toch?
Adelinde: Jazeker!
Arno: Weet je het zeker? Dit is wel een keuze hoor?
Adelinde: JAZEKER!!!

Adelinde schrijft in haar contract:
Ik ga mijn keuzes relativeren door het effect te overdrijven! Dit maakt het makkelijker om te kiezen. En als ik er niet uitkom dan vraag ik gewoon Bert! En de kozijnen worden WIT!




Zusterliefde – gedoe in de familie….

Hannie komt binnen. Ze doet denken aan een Sint Bernard, groot, lief, doet geen vlieg kwaad, maar ook traag en vermoeid.

Arno: Nou Hannie, ga maar snel zitten voordat je omvalt.
Hannie: Nou zeg!?
Arno: Volgens mij heb jij een heel zwaar leven, iedereen leunt op je, iedereen neemt jouw ruimte en jij bent de allerliefste dus je helpt graag. En nu ben je een beetje moe.
Hannie: Pffff, dat klopt wel ja. Ik ben een beetje uitgeblust.
Arno: Oh gelukkig, een klein beetje maar, dat valt dan wel mee. Wat is je echte probleem?
Hannie: Nou ik ben echt heel moe, dat zit namelijk zo…
Martijn [onderbreekt]: Ik zou het niet doen Hannie…dat wordt ruzie en dat wil je niet. Blijf vooral doorgaan met helpen, iedereen rekent op je
Hannie: Het gaat over mijn zus
Martijn: Ja tuurlijk, het is altijd gedoe in de familie.
Hannie: Ik heb haar ooit aangenomen en nu.
Martijn: Het is een aangenomen zus? Niet je echte zus dus. Wat is dan het probleem?
Hannie: [lacht]. Nee niet zo aangenomen, ik ben haar werkgever.
Arno: Heb je spijt als haren op je hoofd, je kent toch de uitdrukking ”hiring Family is the mother of all fuckups”
Hannie: Mijn man had me al gewaarschuwd om haar niet in dienst te nemen…
Martijn: Maar het is toch je zus hè
Hannie: Ja precies, dus toch gedaan, en nu
Arno: [boos] Die zus is ook gewoon een egoïstische bitch, altijd maar op jou leunen, maar nooit klaarstaan als jij hulp nodig hebt….ik zou haar zo snel mogelijk de zak geven
Hannie: [uit de grond van haar hart] Ohhhhh, dat zou echt heerlijk zijn! Geen gedoe meer met haar…
Arno: Precies, opgeruimd staat netjes. Dus morgen in gesprek, opzegtermijn, nog maandje extra doorbetalen omdat het familie is en dan verder!
Hannie: Denk je?
Arno: Nee ik denk het niet, ik weet het zeker! [gaat voor haar staan, springt van enthousiasme] denk eens wat allemaal mogelijk is zonder haar, geen gedoe meer, geen gedonder thuis hierover, je hart volgen, weer vrij ondernemen, iedereen blij
Hannie [glinstering in ogen] ja!
Martijn: Behalve je zus dan…..ik vind dat je het niet kunt maken Hannie! Wat ben je jou voor een zus, familie is het belangrijkste wat er is, je bent verbonden via jullie grootouders en ouders, samen Kerst, tradities, en dat ga jij in één klap KAPOT maken??? No way Hannie, zo doen we dat niet.
Hannie: [staat bijna op, emotioneel] Ik moet wel, ik hou het al lange tijd nauwelijks vol, ze kan echt haar eigen boontjes wel doppen, het gaat gewoon niet langer.
Martijn: [met lieve sprookjesachtige stem] maar jouw eigen zus, jouw bloedeigen zus, je laat jouw zusje toch niet vallen?
Hannie: Ik laat haar niet vallen, maar ga haar wel ontslaan! Dit zat er aan te komen, maar ik weet nu hééél zeker dat het de beste beslissing is. Dank mannen!

Contract
Ik, Hannie, ga voor vrijdag a.s. met mijn zus in gesprek om haar te vertellen dat ik haar contract niet ga verlengen!


Corona heeft een flinke impact op ons leven en werkgevers houden hun medewerkers (terecht) buiten de deur. Dit maakt dat werknemers minder in verbinding zijn, contact missen en hierdoor mentale problemen ontwikkelen. Met de Mentale Knipbeurt brengen we luchtigheid en beweging. Dit geeft energie, vertrouwen en lucht! Juist nu is de Mentale Knipbeurt een goed instrument voor organisaties om hun medewerkers in balans te houden. Daarom hebben we een Mentale Knipbeurt ontwikkeld die Corona proof is. Gewoon op kantoor. Je maakt een afspraak, komt langs en gaat daarna geknipt weer naar huis.