Hoe een Mentale Knipbeurt mensen beweegt

Geplaatst op

Elvira komt een erfenis veiligstellen

Er komt een charmante vrouw de coachsalon binnen. Elvira draagt een lange rok met mooie blouse. Een kleurrijke en stralende vrouw.

A: Als ik zo naar je kijk, kun jij bijna geen probleem hebben….
E: [luide lach] Niet op het werk nee…..
A: Dus een privé probleem, leuk! We doen alles, werk, privé…en we specialiseren ons in échte serieuze problemen…dus geen kleine dingetjes…
E: [verbaasd] Jullie brengen me nu al in verwarring…er speelt iets heel groots…maar dat wilde ik niet bespreken. Ik heb iets anders in mijn hoofd
A: We doen alleen de grootste problemen vandaag…dus we doen die, toch Martijn?
M: Tuurlijk!
E: [vertwijfeld] Nee…dit kan ik echt niet maken….het is echt ingewikkeld….te privé. Jullie halen met echt over…Nee, ik kan het niet maken. Het probleem dat ik eerst wilde inbrengen gaat over mijn volgende stap in carrière. Ik kan een baan aannemen, maar weet niet of ik het moet doen.
A: [vrolijk] Tuurlijk niet! Dat weet je zelf ook wel. Nu het echte probleem…kom op!
E: [luide lach] Nou vooruit! Die baan klopt trouwens wel….
A: Zie je wel…kom op met het echte probleem!
M: Je hebt geluk Elvira, vandaag lossen we er twee op!

E: Ok dan [diepe zucht, verzameld moed] In mijn familie is er een enorme toestand. Er is wat vastgoed in de familie. Maar mijn zus kleedt mijn vader financieel helemaal uit. Hij tekent alles. Ze is zijn vertrouweling, maar mijn andere broers zien het met lede ogen aan….
A: Dus jij maakt je zorgen over jouw erfenis!
E: [fel] Daar gaat het niet over!
A: Nou, een beetje wel toch?
E: [traan] Nee…ze maakt mij zwart bij hem. Ik heb alles gedaan, altijd. Toen mijn moeder overleed was ik degene die alles regelde en er voor mijn vader was. En hij is door haar gelieg nu mijlenver van me af komen te staan…En mijn andere broertje heeft ontdekt dat….….[Elvira loopt helemaal leeg…de familiegeschiedenis wordt in 2 minuten helemaal verklaard. En ze is heel boos en verdrietig]

M: Maar wat is nu eigenlijk het probleem? Ik hoor alleen maar feiten. Dat is niet leuk…maar jij kunt hier niets aan doen. Dus wat is het probleem?
E: [Is even in de war] Ik eh, ik ben bang dat ik contact met mijn vader verlies. Hij is op leeftijd, ik heb het al eerder gehad, ik ben de kritische dochter….
M: Dus gewoon stoppen met lastige vragen stellen toch?
E: [ferm, standvastig] Dan kan ik mezelf niet meer in de spiegel aankijken.
M: Dus dat is duidelijk geen optie…eigenlijk zeg je ik doe alles goed, alleen de uitkomst vind ik niet leuk. Dus wat wil jij veranderen?
E: Ik wil dat mijn vader inziet dat….
A: [onderbreekt]. Dat gaat hij niet doen, wat ga JIJ veranderen?

E: Misschien hebben jullie wel gelijk….ik doe de dingen, waar ik achter sta….alleen de uitkomst is inderdaad niet zoals ik wil….dit is een lesje in accepteren.
M: Opgelost dus?


E: [grote lach]  Als hij weet dat we het hier over hebben, wil hij me nooit meer zien.
A: We hebben een verrassing voor je: [luide stem] ‘meneer, vader van Elvira, kom er maar even bij….’
E: [lacht heel hard, handen voor mond] Dit is echt te gek voor woorden, het lucht wel op. En het voelt ook rot, dat ik zo zit te klikken, maar mijn zus heeft echt een wig gedreven. Ik voel me eenzaam en niet gesteund.
A: Zeg dat nog eens?
E:[emotioneel] Ik voel me eenzaam….en niet gesteund.
A: Dat is geen gevoel, maar een feit. Dus dat klopt. Je bent machteloos toch?
E: Enige maanden geleden heb ik een mooie brief opgesteld en voorgelezen aan mijn vader. Voor mij was dat een soort goede afsluiting. Alleen, ik kan mijn andere broertje en zus niet alleen laten…er komen nog meerdere gesprekken.
M: Nee, op die leeftijd hebben ze echt jouw hulp nodig! Jij bent de grote bruggenbouwer, moeder Theresa…dat vind ik ook zo mooi  aan jou.

A: Ik hoor je zeggen dat je alles hebt geprobeerd, dat je het niet meer zo wil doen, dat je het hebt laten vallen…..
M: Lieve Elvira, je hebt alles gedaan. Je voelt je eenzaam en niet gesteund. En toch ga je nog steeds door, wat wil je nog bewijzen? Jouw spel is over. Ze hebben je door….de erfenis is verdeeld…
E: [kijkt voor zich uit] Ik heb wel eens gedacht….ja! [fel], dat ga ik doen.
A: Wat?
E: Ik ga een gesprek aan met mijn broertje en zus, ik ga ze vertellen hoe het voor mij is, hoe machteloos ik me voel en ook dat ik het ga laten gaan. Ik heb alles gedaan wat ik kon en, nog belangrijker, waar ik achter kan staan. En daar laat ik het bij. Het is goed zo.

E [kijkt heel erg vastberaden en ook opgelucht]. Pffff mannen, ik had niet gedacht dat ik dít zou bespreken, maar ik ben zoooo blij dat ik het met jullie heb gedeeld! Heel verhelderend.

Geplaatst op

Edith zwelgt met witte wijn.

Edith komt de coachsalon binnen, ze lijkt een opgeruimd type. Netjes, ordelijk en zakelijk. Ze is snel, haastig en op een gezellige manier druk.

M: Wat is het probleem?
E: Eind vorig jaar is mijn LAT relatie uit gegaan.
M: [Enthousiast] Heerlijk!! Weer alle ruimte. Gewoon één huishouden. Dat kan niet het probleem zijn!
E: [Hartelijke lach]
M: Dat is niet het probleem toch?
E: Nou, ik heb hem kortgeleden weer gezien, we hebben echt een klik en ik weer veel verdriet. Ik worstel met loslaten.
A: Kun je dat een beetje?
E: [in de war] Wat bedoel je?
A: Nou worstelen, win jij?
E: [opgeluchte lach] Nou, het is een uitdrukking.
M: De oplossing is om hem nooit meer te zien toch?
E: Ja, maar hij wil vriendschap.
A: Gadverdamme….dat is dus geen seks!
E: [hand voor mond met luide lach] Ja, nou…dat zeg je toch niet…
M: Hoe lang was het? De relatie bedoel ik dan? Natuurlijk niet zijn….
E: [wederom lach] twee jaar.
M: Dus echte liefde en toch LAT
E: Hij wilde samenwonen….maar zijn kind wilde mij niet ontmoeten…….vanwege autisme
A: Heeft het kind autisme of jij?
E: Allebei!
A: [geinig] Dus de ene autist wil de andere niet ontmoeten. Dat is wel echt heel autistisch zeg!
E: Ik haar wel hoor!!
A: oooh, dus jij bent minder autistisch dan zij!
E: [lacht]
M: Wat is nu eigenlijk het probleem Edith?
E: Ik heb nog heel veel verdriet, en eigenlijk moet hij hier zitten….alleen hij is kaal.
M: Wij knippen ook kale mannen hoor!
E: [lacht] nou ja…
M: Dat je verdriet hebt is een feit toch? Niet per se een probleem!
E: Nou, ik vind van wel want ik wil graag door met mijn leven.
A: [geschrokken]……ben je daarmee gestopt dan? Je ziet er goed uit voor iemand die gestopt is met haar leven…
E: [met glimlach] nee, dat is een uitdrukking. Ik ben wel weer aan het daten bijvoorbeeld….maar ik vind niemand leuk.
M: Vind ik heel autistisch! Waarom was hij wel leuk.
E: Ik vond hem slim, aantrekkelijk, sexy en gewoon leuk.
M: Ok. Je wilt dus door met je leven, wat lukt er nu niet?
E: nou, loslaten! Ik ben heel loyaal. Loslaten vind ik moeilijk, maar hij wil niet met mij door….dus ik moet loslaten.
A: Jij weet ook wel, dat is het mooie aan jou, dat je iemand zo geweldig kunt vinden is ook een kwaliteit. Dat is heel waardevol toch?
E:[verrast] Ja, dat vind ik eigenlijk ook wel.
A: Het enige dat je wilt is dat het opschiet.

E: He, wat bedoel je?
A: Als jij verliefd bent geweest en het is over, dan voel jij je toch altijd zo? Toch?
E: Hé ja, dat is wel zo!
A: Dus het zou raar zijn als je er zo over heen zou zijn….dus eigenlijk moet je dit koesteren…
Elke dag extra is een feestje dus!!
M: Ja….je moet zo lang mogelijk door in het verdriet.
E: Nou het heeft ook wel iets treurigs, zo blijven hangen.
M: ik vind het wel mooi! Het is zoals seizoenen, het is ff herfst.
E: Ja? Zo kun je er ook naar kijken.
A: Eigenlijk wil jij veel killer worden. Een bitch die na twee jaar relatie gewoon op een andere vent duikt!
M: Kun jij ook zo heerlijk op de bank liggen te zwelgen, tranen, zakdoekjes, films….
E: [lacht helemaal vrijuit] Jaaa
M: En ook drank toch?
E: Probeer ik maar niet te doen….
M: Flessen wijn, chocolade, dekentje
E:[heerlijke lach] en ook ijs! [serieus] Ik vind het wel mooi wat je zegt over de seizoenen….misschien moet ik het wat meer accepteren en omarmen.
M: En hem laten weten, hoe verschrikkelijk verdrietig jij bent…..hem appen…..lvrdei ik vzit wwweer dronku op dje bank…
E: Zou je dat aanraden?!
A: Tuurlijk! Wie niet horen wil moet maar voelen, wat een nare man. Hij laat jou met al jouw verdriet zitten…wat een lul!
E: Ja…misschien. Misschien moet ik maar een beetje uitrollen….
M: En hij laat wel iemand gaan zeg….wat een sukkel!
A: Lieve schat, je hebt iets heel moois gehad met hem…. het is wel belangrijk om het goed af te ronden…
E: [tranen in ogen] ik had veel veerkracht….maar nu verdrietig
A: Waar vond je veel veerkracht?
E: Ik ging shoppen, nieuwe dingen kopen
M: Je ging het uit de weg! Gevoel wil gevoeld worden…dan gaat het weg. Als je het wegduwt, blijft het terugkomen.
A: En duw je het met rood of wit weg…
E: [vrolijk] met wit!! Ik ga even extra genieten mannen, even heerlijk zwelgen, rouwen. Met witte wijn, chocolade….ik accepteer even dat het herfst is, een mooi seizoen. Na de winter begint de lente weer. Ik kom hier wel weer over heen….dank jullie wel.

Geplaatst op

Faalangstige Evelyn

We zijn op een werkfestival. Evelyn komt de coachsalon binnen. Een charmante en pittige dame van vijftig jaar.

M: Ga zitten. Heb je een goede vakantie gehad?
E: [vrolijk] Ja heerlijk!
M: Wat is het leukste dat je hebt gedaan?
E: [energiek] Ik heb veel vrijwilligerswerk gedaan, opvang voor Oekraïners georganiseerd. Zwaar en ook prachtig werk.
M: Dus jij bent een zorgzaam type, voor anderen dan toch?!
A: We hebben er weer eentje Martijn. [diepe zucht] Wat voor cijfer geef jij je leven op dit moment Evelyn?
E: Ik ben normaal heel positief, op zich zou ik me normaal een….
A: Zie je wel, weer eentje….dit wordt niet boven de acht
E: [luide lach] Normaal zou ik inderdaad een acht geven, maar nu misschien een zesje?
A: Typisch! Hoe komt het Evelyn? Relatieproblemen, ontslagen?
E: Nou, was dat maar waar……ik ben in de overgang!
M: Ja, dat is geen probleem, maar een feit toch?! Daar kun je dus niets aan veranderen! Wat is dan het probleem. Het thuisfront zal het zwaar hebben met een vrouw in de overgang zeg….
E: [lacht] Nou inderdaad, ik ben heel emotioneel, snel boos en wordt er onzeker van. De kids hopen dat het snel over is. Ik ben gewoon minder leuk, kort lontje, heel verdrietig en heel wiebelig gewoon.
A: Als een soort oud krukje dat heel wiebelig is, als je erop gaat zitten is de kans groot dat je er door heen zakt.
E: Zo voelt het precies, het hele gezin wil op mij leunen, dat kon altijd prima, maar nu even niet!
A: Dus wat is nu precies het probleem?
E: Ik ben onzeker geworden. De emoties die er altijd al waren worden versterkt, ik ben ook faalangstig geworden!
A: Oei, dat is wel ingewikkeld….je bent wel echt een geval Evelyn. Je zegt dat de emoties die er altijd al waren nu worden versterkt. Dus je bént gewoon onzeker en ook faalangstig. Alleen heb je dat al die tijd heel goed verborgen gehouden. De echte Evelyn wordt eindelijk zichtbaar! Je bent een wolf in schaapskleren, jouw arme man en kinderen. Verschrikkelijke moeder!
E: Nou, het is inderdaad niet zo leuk…ik durf gewoon geen nieuwe dingen meer te ondernemen.
M: En terecht ook! Kijk eens hoe je hier zit, je doet heel energiek en vrolijk voor de bühne terwijl je eigenlijk een heel onzeker klein vogeltje bent. [handgebaar, vogelnestje]….[klagerig] tjilp, tjilp
E:[lacht hard] Nou, zo erg is het ook niet!
M: Ben je überhaupt wel ergens goed in of ben je echt totaal mislukt!
E: [Lachend] Pas op hoor!
A: Nee, serieus! Jouw ware emoties laten zich zien, een faalangstig en verdrietig vogeltje die eruit ziet als een pauw….maar eigenlijk ben je een soort treurparkiet
E: [lach] kom op jongens!
M: werkt jouw man eigenlijk? En wat vind hij?
A: Evelyn, trek eens een heel gekke bek
E: [verbaasd] wat?!
A: Gewoon een gekke bek!
E:  [trekt met glimmende ogen een gekke bek] Zoiets?
M: Nee, echt een gekke bek
E: [staat lachend op] Maakt grommend geluid en trekt gekke bek
We lachen alle drie, het verdrietige vogeltje is gevlogen, Evelyn gaat weer zitten.

E: Waar was dat nou voor nodig?
M: Geen idee, heeft het geholpen?
E: Ja, het relativeert, ik dacht ‘hoe zou ik er over een jaar naar kijken?’
M: En?
E: Ach, dan ben ik weer verder, heb leuke opdrachten gedaan…..ik neem het misschien ook te serieus!
A: Nou Evelyn, dat lijkt me wel nodig, [fronst nadrukkelijk] je hebt heel belangrijk werk, durft geen nieuwe dingen te doen, bent faalangstig, moet je kinderen goed opvoeden en bent ook nog eens in de overgang. Dat ís heel serieus, dus daar moet je ook zo mee om gaan!

E: Ach wel nee, die mensen in Oekraïne, dat is pas echt heftig!
A: En kijk eens hoe zij het oplossen…..hun president is gewoon een komiek!

E: [lacht hard] Oh mannen, heerlijk! Lang niet meer zo gelachen, ik ben er wel uit. Ik ga het gewoon wat minder serieus en luchtiger tegemoet, ik ben vijftig jaar, heb altijd nieuwe dingen ontdekt, projecten gedaan en het is iedere keer gelukt! Dus hoezo faalangst! Gewoon doen!!

Geplaatst op

Geralda heeft een ruk-vitaliteitsdag

We zijn op een Vitaliteitsdag van een dienstverlener in midden van het land. Geralda komt kordaat de coachsalon binnen. Ze is achter in de vijftig met een daadkrachtig en vrolijk uiterlijk.

A: Zo! Jij komt echt binnen! Ga zitten. Wat is het probleem?
G: [smalend] Ik werk 21 jaar voor deze grandioze organisatie.
A: [vrolijk] Gefeliciteerd! Dat is fantastisch!
M: Heb je al bloemen gehad?
G: [lachend] Nee….wel iets anders
M&A: Vertel!!
G: Ik heb afgelopen week een gesprek gehad met de directeur. We gingen gezellig lunchen….dacht ik.
A: Zoo…met de directeur….gezellig lunchen? Wat vond jouw man daar eigenlijk van…
G: [cynisch] Nou, zo gezellig was het niet…..hij zei: “we hebben een uitdaging…je bent over!”
M: Over??….
A: [enthousiast] Naar een volgend level over….als in een game dus!
G: Nou, er wordt wel zeker een spelletje gespeeld…
M: [lacht] Dus jij gaat met jouw directeur gezellig lunchen en spelletjes spelen, wat vind jouw man daar eigenlijk van?
G: [luide lach] Maar het is helemaal NIET grappig. Ik ben over als ik ben overbodig! Ze kunnen verder zonder mij! En nu mag ik kiezen: een VSO, vaststellingsovereenkomst, nu 3 dagen werken en over een jaar ontslag nemen of nu ontslag nemen en werken als ZZP-er. Gegarandeerd twee jaar werk….
A: Klinkt als het rad van fortuin, ook een soort spel
M: Wel leuk dat jij de prijs mag kiezen. Wat heb je gekozen?
G: Helemaal niets!JIk wil niet kiezen ik wil gewoon hetzelfde blijven doen.
M: Vind je jouw werk leuk?
G: Ik dacht van wel….maar inmiddels niet meer.
A: Je bent een standvastige vrouw toch?!
M: Ik zou gewoon stoppen…lekker fietsen met jouw man, richting pensioen…prima toch? Maar jij laat dus bepalen door een ander of jij jouw werk leuk vind? Dat is helemaal niet zo standvastig!
G: [Luide lach] Nee, eigenlijk niet.
M: Hoe ziet jouw ideale werkweek er uit?
G: Drie dagen werken, in huidige baan en nog vijf jaar. Dat!
M: Nou dan!
G: Dat heb ik voorgesteld, in gesprekken, via de mail.
M: Nou dan!
G: Ze blijven zeggen dat ik over ben….
A: Wat vind je man?
G: Die zegt dat ik voor mezelf moet kiezen, financieel hoeft het niet.  
M: Wat een schat! Ik zou het doen.
A: Ach lieverd, teleurgesteld in jouw grandioze organisatie….slaap je goed?
G: [beduusd] Minder
A: Verlies je energie?
G: [duidelijk] Ja!
A: Maak je je zorgen?
G: [serieus] Ja!
A: Hoe graag wil je van dat gevoel af?
G: [tranen wellen op] Als ik dat toelaat ga ik janken…
M: Daar hebben wij helemaal geen zin in, zeker niet van een standvastige vrouw, NIET HUILEN!!
G: [breekt, snikt en lacht] Hier had ik dus geen zin in, dit wil in niet
M: STOP MET JANKEN GERALDA!
G: Ik voel hoe veel pijn het doet; ik word gewoon gedumpt. Ik wil niet dat zij winnen….
M: Hoe heet die directeur, is ie hier op kantoor, heb je zijn nummer? We bellen hem direct!
G: [lacht door tranen] Het is ook echt verschrikkelijk toch? Wat doe ik hier nog, vitaliteitsdag, werkgeluk my ass….ik ben er klaar mee. Het is goed zo. Ik ga stoppen!
A: Nee, niet doen, dan winnen zij….
G: [duidelijk en energiek]. Ik ben eruit mannen. Ik vertrek. Het is mooi geweest hier. [met humor] Daaag grandioze organisatie!

Kort erna ontvangen we een email van Geralda.

Hi mannen,
Enige tijd geleden heb ik een mentale knipbeurt gehad. Jullie  hoopten dat ik in beweging zou komen. Wel nu, ik heb zeggen en schrijven nog 1  hele dag bij mijn werkgever gewerkt! Vrijdag jongstleden heb ik mijn ontslagbrief getekend.

Kortom: de mentale knip beurt heeft mij zeker in beweging gebracht, en hoe! Dank jullie wel!

Hartelijke groet, Geralda

Geplaatst op

Wanda heeft de ziekte ALS…..wat een slecht excuus!

Wanda is een degelijke verschijning, met een vrolijke blik en komt toch vermoeid over.
Deze Mentale Knipbeurt gaat in een heel hoog tempo….

M: Welkom Wanda….wat kom je doen?
W: Ik kom me een beetje laten verrassen en uitdagen…
M: Maar je hebt hopelijk wel een probleem toch? Beetje verrassen en uitdagen kan ook in de kroeg…
W: [guitige blik] Nou probleem….
A: Een dingetje?!
W: Nou, ik blijf soms een beetje hangen in dingen….
M: [onderbreekt] hangen in dingen….dat vind ik zo mooi aan jou, dat je zo lekker duidelijk bent.
A: Het probleem is dus dat je blijft hangen….
W: Dat is een deel van het probleem…
M: Oke. En het andere deel?
W: Is dat ik een ziekte heb waardoor ik beperkt kan werken en ik wil me bewijzen….
M: Je accepteert dus niet dat je de ziekte hebt….
W: Dat denk ik wel ja…
A: Dat lijkt me wel duidelijk. Het is ook beter het niet te accepteren….dan wordt je zo’n geval. Zo’n zielepiet. Je kunt beter net doen alsof er helemaal niets aan de hand is toch?!
M: Welke ziekte heb je?
W: Ik heb ALS.
A: Sinds wanneer weet je dat?
W: Sinds 2012….dus nu tien jaar
M: Heb je het wel gevierd? Het tien jarig jubileum? Lijkt me wel een feestje waard toch?
W: [lacht hard] ik zie het helemaal voor me…….ik ben een tijd echt ziek geweest…dan heb ik allerlei bijkomende klachten en kon niet meer werken.
A: En wordt het ook erger? Of blijft het stabiel?
W: [wuift weg] Ik wil het gewoon vergeten….ik heb ambities in werk en wil leuke dingen doen met gezin.
M: Was het anders geweest? Als je niet ziek was geweest?
W: Nou, nee… die ambities zou ik ook hebben.
M: Dus veel willen doen heeft niets met de ziekte te maken toch? Je gebruikt het gewoon als excuus….
W: [verrast] nou nee…
A: [geinige toon] Oooohhhh……dus jij gebruikt jouw ziekte als excuus. Hoe durf je! Belemmert jouw gezin jouw ambities ook? Houden die je tegen?
W: Nee, ook niet…
A: Dus jij bent gewoon stronteigenwijs…en gebruikt het als excuus.
M: Nu zeg je dat de ziekte je niet belemmert….waar ben je in blijven hangen?
W: Ik weet niet goed wat ik wil…..
A: [verbaasd] Niet? Je hebt veel ambities zei je net….
W: Ik neem te veel taken op….kiezen waar ik echt blij van word doe ik niet….ik doe veel andere dingen waar ik moe van word.
M: Dat vind ik wel geinig aan jou….dat je niet de dingen doet waar je blij van wordt….zeker als je een ziekte heb vind ik dat wel heel stoer!
A: Waar word je blij van?
W: Meer sporten, snorkelen, duiken, leren surfen…komt er iedere keer niet van…..ik zoek dingen die ik moeilijk vind…
M: Die ziekte is gewoon een zegen voor jou….je krijgt allerlei grenzen aangeboden en jij zegt telkens fuck die grens….ik WIL wel surfen….maar ik DOE het niet….Dus laat jij je nu belemmeren of niet…ik ben totaal in de war
A: Misschien moet je er nog een ziekte bij hebben…..nog een ergere spierziekte of de overgang of zo?
W: [lacht hard] Ik laat me gewoon te veel gijzelen door van alles….verwachtingen, ziekte, gezin….ik wil gewoon meer leuke dingen doen. En niet met alles rekening houden….wat een idioot gesprek is dit zeg? maar het wordt wel duidelijk…
A: Fijn dat het jou duidelijk wordt….ik ben totaal in de war.

M: Wie neemt thuis de beslissingen?
W: [duidelijk] Ik! Ik regel altijd alles.
A: Maar je laat het wel van alles en iedereen afhangen…..
W: Soms willen de kinderen het niet en dan….
A: Precies. Dus dan doe je het niet….mooi! Alles voor het gezin. Is een symptoom van ALS dat je jezelf wegcijfert? Geinig. Wist ik niet….
M: Dus wat ga jij voor jouzelf doen Wanda? Snorkelvakantie en windsurfles toch?
A: Wat zou het voor je betekenen als je het zou doen?
W: [vrolijk] Ik word er wel blij van
M: Dan zou ik het niet doen!
A: Precies….blijf in je patroon Wanda! Geen dingen voor jezelf doen!
W: Het is klaar! Ik ga het wel doen! Ik loop al zo lang met dit idee….
A: En binnenkort kun je er niet meer mee lopen….alleen nog maar mee rolstoelen toch?!
W: [harde lach] Eerlijk gezegd maak ik me daar niet zoveel zorgen over, maar het is wel zo dat ik het nu nog goed kan doen. Dus ik ga het plannen!

Geplaatst op

Esther in haar modderpoel

Esther is de 28e client vandaag en tevens de laatste van de dag. Ze is door een bevriende collega gestuurd. Ze twijfelde of ze het wel moest doen. Ze is net dertig en spreekt met een Limburgse tongval.

A: Hi , goed dat je er bent!
E: Ja, nou ik weet het niet…
A: Dat vind ik zo mooi aan jou, dat je direct twijfel zaait. Maar wat is jouw probleem? Iemand met zo’n prachtige zachte G en dito uiterlijk kan volgens mij niet echt een probleem hebben…
E: [ongeruste blik] Mijn probleem, nou ja, is eigenlijk een beetje dat een jongen met wie ik aan het daten ben….uhh mijn leven beïnvloed.
A: Mooi! Concreet! Super. En dat hij jouw leven beïnvloed lijkt me logisch! Jij beïnvloedt mijn leven nu ook. Dus wat is ook alweer het probleem?
E: [verward] Ik ben dus aan het daten met een jongen….
A: Ja, dat zei je al…
E: En hij….nou ja….is gewoon….
A: [heel vrolijk en energiek] Goed! Ik zou het gewoon doen! Lijkt me hartstikke duidelijk! Heb je nog een probleem? Dit lijkt me opgelost.
E: huh, wat bedoel je?
A: Het is duidelijk dat deze jongen jou niet gelukkig gaat maken. En je bent nog maar aan het daten…dus stoppen.
E: Ik heb al zes maanden iets met hem….
A: Ah, dat is de generatiekloof dan, toen ik vroeger aan het daten was, had ik nog geen relatie, maar alleen een beetje uitproberen….of is daten Limburgs voor het hebben van een relatie?
E: Nou, het is een beetje haat-liefde…ik weet het niet precies.
M: Hij is wel lief toch? Jullie hebben wel een leuke tijd samen?
E: Nou….nee, dat ook niet. Het is niet altijd leuk.
M: Nee, uiteraard niet. Het leven is niet ALTIJD leuk, maar als je zes maanden bij iemand bent, is het wel een voldoende anders was jij er al lang mee gestopt.
E: Eerst was het wel leuk; samen dingen ondernemen. Maar ik ben kortgeleden hier komen werken. Het is moeilijk energie verdelen. Ik kies liever voor mijn werk dan voor de relatie…
A: Oke, nu is het al een relatie, eerst was het daten. Toen ”had’ je iets met hem, en nu is het al een relatie. Zo meteen vertel je dat je eigenlijk al getrouwd bent. Wel fijn dat je zo lekker duidelijk bent Esther….daar snapt..hoe heet ie eigenlijk?
E: [lacht] Rob
A: Nou, daar snapt Rob dus helemaal niets van. Mannen willen duidelijkheid. Niet dat eeuwige verbloemen en ingewikkelde gedrag. Dus jij mag kiezen!
E: [verbaasd] kiezen?
A: Ja, net zeg je dat je liever kiest voor je werk dan voor je relatie met Rob. Dus!
M: Ik zeg bye bye Rob! Dat is duidelijk de beste oplossing.
A: [pakt Esther vast bij schouder] Maar die kies jij natuurlijk niet….beter doormodderen. Dat is typisch Limburgs volgens mij. Hadden ze in Valkenburg ook vorig jaar, veel modder.
E: [schiet in de lach] Nou, zo voelt het wel, Rob woont in Valkenburg toevallig, maar het voelt alsof ik door de modder moet lopen met hem….hij zit gewoon niet op mijn niveau!
M: [schudt moedeloos zijn hoofd] Nu gaat het weer over zijn niveau…..kies nou gewoon mens…
E: [lacht hard] ja, het is ook…… [wederom lach]. Ik ben gewoon een enorme twijfelaar. Ergens weet ik het ook wel natuurlijk.
A: Duidelijk. Je gaat afscheid nemen! Hoe ga je het doen?
E: Geen idee.
M: [gaat tegenover Esther zitten]. Oke, ik ben Rob. “wat wilde je met me bespreken lieverd?”
E: [blokkeert, hakkelt] Uh, ja, nou…ehm..

A: Esther, je hebt ook gelijk. Het is gewoon beter om bij Rob te blijven. Ondanks dat hij niet jouw niveau heeft, veel energie kost en het niet echt leuk is. Dat vind ik zo mooi aan jou, jouw Limburgse twijfel en vasthouden aan Rob. Doormodderen met Rob!
M: Precies! Best is ook gewoon om met hem te gaan trouwen. Dan hoef je niet meer te twijfelen en…
E: [onderbreekt met lach] met hem?! Ik moet er niet aan denken!

We laten Esther even met deze uitspraak…….

E: Ik vind het gewoon niet netjes om de relatie te beëindigen, misschien moeten we nog eens….blablabla

Esther blijft om de hete brij heendraaien, en enigszins ontevreden beëindigen wij de Mentale Knipbeurt. Een aantal dagen later krijgen we een e-mailbericht van haar.

“Ik heb het uitgemaakt met Rob, op de terugweg in de auto draaide ik de Mentale Knipbeurt nog eens af in mijn hoofd en was het wel heel duidelijk. Ik vond het heel lastig, maar voel me erg opgelucht, het is de goede beslissing. Dank Martijn en Arno”

Geplaatst op

Herma droomt van petit fours

We zijn bij een grote landelijke zorgverlener. Herma komt de coachsalon binnen. Eind veertig, enigszins tam en met een knalgele blouse met kleurrijke vogels….

M: Hi Herma, ben jij net zo vrolijk als jouw blouse?
H: [mat, nasaal] Nou, ik zie wel wat er komt….in mijn leven is niet alles zo vrolijk moet ik zeggen.
M: [vrolijk] Ah, fijn, dus meerdere problemen lijkt me toch?
H: Ja, in mijn leven is lang niet alles positief….
M: Top! Weet je wat?!. We doen het grootste probleem, dus niet de huis-tuin-en-keuken probleempjes. Die los je zelf maar op…
H: [verbaasd] Het grootste probleem? Dat is moeilijk te zeggen, ik heb er genoeg. Welke zal ik doen…..lastig. Voordat ik binnenkwam had ik besloten het te hebben over mijn puberzoon.
M: Zou je dat wel doen? Ik merk dat je nogal twijfelt…..
H: Nee, ja…nou nee. Ik doe toch mijn puberzoon!
A: Mooi! Lekker concreet ben je!!
H: Mijn puberzoon Erik is nogal lui.
M: Uiteraard….wat is het probleem dan? Alle pubers zijn lui.
H: Mijn omgang met hem is gewoon lastig.
A: [herhaalt] Mijn omgang met hem is gewoon lastig. Jij bent wel lekker duidelijk Herma! Wat is concreet het probleem?!
H: Ik vind het loslaten ontzettend moeilijk.
M: Dat is juist fantastisch, dat laat zien dat je heel veel van hem houdt en hem niet wil laten gaan. Je bent een geweldige moeder!
H: [glimlach, lief] Ja, dat is wel zo, maar hij doet niets! Hij ligt lang in bed, doet voor tweede keer vier VWO, heeft ADHD en doet jaren niets….
M: Typisch voor een puber…wat is het probleem?
H: [geagiteerd] Ik maak me heel erg boos, het gaat tegen mijn normen en waarden in!
A: [luid, bozig]Hij is dus gewoon aartslui! Wat een verschrikkelijke puber zeg….die gaat tegen de normen en waarden van zijn mama in. Ik sta helemaal aan jou kant, HUP HERMA!
H: Nou….ja….zoiets
M: Typische puber toch? Had jij ook vroeger lijkt me…
H: [zacht] Ja, nou, dat is wel zo…..maar mijn moeder haalde me gewoon uit bed!
A: Wat een vreselijke moeder!
H: [lacht] Ja, dat dacht ik toen ook.
M: Dus hij heeft dat luie gewoon van jou! Dat had jij ook. Iets met een appel en een boom…
H: [lacht hard] Nou, dat heb ik ook inderdaad! Maar ik heb het toegedekt met allerlei sociaal wenselijk gedrag. Ik ben een braaf type.
M: Dus eigenlijk doet Erik wat jij ook had gewild! Hij durft wel zijn eigen keuzes te maken. Je bent gewoon jaloers op hem. En jij lijkt op jouw moeder!
A: En bevalt je dat goed? Dat sociaal wenselijke gedrag? Daarmee ben je denk ik precies gekomen waar je wilt toch?
H: Dat was mijn andere probleem….
M: Nou, voor deze keer kunnen we die ook wel meepakken.
A: Als je diep van binnen kijkt, doe je dan de dingen die je wilt? Het lijkt erop van niet….maar het is wel sociaal wenselijk. Ik zou het maar niet veranderen. Je wilt toch niet dat je echt de dingen gaat doen die voor jou belangrijk zijn toch? Daar ben je veel te braaf voor…
H: Ik heb altijd al gedroomd van iets met horeca, bakken en koken vind ik heerlijk.
M: Ja, dromen….tja. Je weet zelf ook wel waarom dat dromen heten toch? Komen nooit uit!
H: Ik heb verschillende restaurants doorgerekend en er plannen voor gemaakt, samen met mijn man….
M: Ja precies, lekker veilig doorrekenen, plannen maken, maar niets doen. Lijkt me ook beter, dat wordt natuurlijk helemaal niets! Blijf gewoon lekker veilig hier werken.
H: [opstandig] Ik heb weer een jaarcontract, daar baal ik ook van! Ook merk ik dat mijn energie hier minder wordt.
M: Maar wel lekker veilig! In ieder geval geen dromen najagen, maar met beide benen braaf op de grond.
A: [tegen Martijn] ik zie het Herma ook niet doen, dat is veel te spannend, ze weet helemaal niets van horeca en heeft geen idee!
M: [tegen Arno] Eens! Dit is veel beter voor haar. Én sociaal wenselijk. Dat wil ze eigenlijk wel het liefst….

H: [lacht] Jullie zitten me uit te dagen.
A: Serieus Herma, ik heb het gevoel dat je geen lucht krijgt. Je doet niet waar je hart sneller van gaat kloppen. Je hebt geleerd om serieus en braaf te doen, maar je onderdrukt een passie! Eigenlijk ben je veel mooier en creatiever dan je laat zien. Je bent veel meer jouw blouse!
H: [fleurt zichtbaar op en gaat mee in Arno zijn verhaal] Ja! Dat is wel zo. Ik maak al heel lang mooie petit fours met heel gedetailleerde versieringen erop.
M: Maar ik denk niet dat je het gaat doen! Lijkt me ook beter….
H: [met energie]Ik heb het al een tijd met mijn man over het serieus oppakken. Ik woon in Amsterdam en ken de cateraars van de Stopera en Concertgebouw goed. Ik heb een professionele keuken waar ik de petit fours klaarmaak, die zou ik willen aanbieden tijdens voorstellingen en concerten en dan thematisch. Dus voor klassieke concerten, opera’s, theatervoorstellingen et cetera. Ik weet precies hoe ik ze wil maken en welke thema’s goed zouden passen. Dit zou ook heel goed naar sommige bioscopen kunnen….. En dat kan eerst prima naast mijn huidige baan.
M: [knipoog] Oh jee, je bent enthousiast. Je overweegt het niet echt hoop ik toch? Dit is een heel slecht idee namelijk! Dit mag vast niet van jouw moeder!!
H: [bevrijdende lach] Ik ga het gewoon doen! Ik heb het plan al helemaal klaar!

Geplaatst op

Moordplan

Esmee komt de coachsalon binnen, rond de vijftig. Ze ziet er fleurig en vrolijk uit. We zijn bij een landelijke zorgverlener in het midden van het land.

M: Hi Esmee, welkom. Wat zie je er gezellig uit! Als ik jou zo zie, kan ik me niet voorstellen dat jij een probleem hebt.
E: [gaat lachend zitten] Nou ik heb er inderdaad niet één maar twee!
M: Dan doen we het grootste probleem!
E: Dat kan niet, ze zijn beide even groot
M: Huh? Dat is gek, precies even groot?
E: [lacht] Nee, de ene is net wat langer dan de ander…
A: Dat is cryptisch zeg! Nu zijn ze ineens langer….gaat het om jouw kinderen soms?
E: Ja! Of nou, nee!
M: Huh? Dat is gek. Ja of nee….
E: Nou ja het gaat over mijn stiefzoons. Twee slungels van 17 en 15. Maar wat een gedoe zeg! Pfff… Ik zou ze het liefst..
A: [onderbreekt] Afschieten? Laten verdwijnen? Afvoeren?!
E: Nou het klinkt onaardig, maar wel zoiets ja!
M: Ooohhh, wat ben jij een gemeen mens zeg! Zo’n stiefmoeder. Heb je ook ergens een hele grote pukkel bij je neus?
E: [lacht heel hard] Nou echt, soms zijn het zulke enorme varkens en zo lui!? En kiezen natuurlijk altijd voor hun vader…
M: Terecht toch?! A. Het zijn mannen. B. Het is hún echte vader C. Jij bent de gemene stiefmoeder, de heks, de indringer…. Dus logisch.
A: Maar, ik vind wel dat Esmee gelijk heeft eigenlijk. Hoe kunnen we deze smerige varkens opruimen? Dan komt Esmee tenminste weer aan de liefde toe. Dus….
E: [lacht heel hard] Nou, het zijn echt beesten!
A: Heb jij een grote auto eigenlijk?
E: [verbaasd] euhh best wel?
A: Heb je een beetje goed contact met de apotheek?
E: ……….
A: Nou, we doen het volgende. Als ze in hun stinkende nest liggen te rotten vannacht, spuit je ze gewoon plat met een paardenmiddel, zo’n mega slaapmiddel, vervolgens flikker je ze in de auto, in een zak met stenen, naar het kanaal en hoppetee! Plons…..
M: Dat is te simpel en pijnloos. Ik vind wel dat ze echt moeten weten dat Esmee de stiefmoeder de baas is. Dus we knippen hun vingers eraf, hun tenen en ook hun…..naja die dus..en dan…
E: [zit met hand voor de mond]. Stop maar. Dit kan echt niet…
A: Jawel, jawel…..zulke zwijnen verdienen het niet om….
E: [onderbreekt] Jullie zullen wel denken, wat is dat voor een verschrikkelijk mens.
M: Ja, maar wij zijn voor jou! Hup stiefmoeder!
E: [realiseert zich, hand voor ogen]. Oh mannen, ze zijn ook echt wel lief, doen echt hun best en hebben natuurlijk verdriet om hun overleden moeder…
A: Dit zijn beesten! Die moeten geruimd!
E: [ontspant, schouders zakken] Nee, echt. Ik zie ineens hoe het ook voor hun moet zijn, het zijn echt wel lieverds…ik schaam me en tegelijk was het ook even heerlijk dit moordplan te bedenken. Maar voor geen goud zou ik ze willen missen….

E: Mijn perspectief is echt veranderd, ik zat me zo aan ze te ergeren, ik zag echt alleen nog die…..[ze wordt even stil]…,maar niet meer de lieverds. Ik heb zin om ze echt te verwennen en iets leuks met ze te doen.

E: Dank mannen, ik was er echt even vanaf. Maar ja…..die jongens. Ach, die jongens…

Enigszins verbaasd verlaat Esmee de coachsalon, ze heeft een contract getekend, met een concreet plan om met haar lieverds te gaan doen. Mooi toch.

Geplaatst op

Kungfu Miranda

Miranda komt de coachsalon binnen, rond de veertig, helemaal in het zwart, grote bos haar met blonde krullen. Als ze gaat zitten zet ze haar smartwatch met haar stem uit.

M: Heerlijk zo’n horloge die doet wat je zegt
A: Heb je ook zo’n man thuis? Die doet wat je zegt?
A: [met robotstem] Man, zet pizza in de oven om half zes…
Mi: [lacht] Nee, dan wordt het half acht….
M: Mooi dat je helemaal in het zwart bent, dat past helemaal bij jou toch?
Mi: Nee, helemaal niet….
A: Dus jij doet dingen die niet bij je passen, dat is gek, wat past er eigenlijk bij jou?
Mi: Geen idee….
A: Dus jij hebt geen idee wat er bij jou past? Raar….
Mi: Dat is wel het probleem…..
A: Wat is het probleem?
Mi: Ken je de film Groundhog Day? Gaat over een iemand die elke dag beleeft zoals de dag ervoor. …en ik heb wel het voornemen om meer voor mijzelf te doen.
M: [stellig] Dat zou ik niet doen! Dat is nooit een goed idee, meer voor jezelf doen. Ik vind het juist mooi dat je het je wel voorneemt, maar het niet doet. Eigenlijk vind je dit saaie leven dus heerlijk!
Mi: Nee! Ik bedoel ik wil wel veranderen!
A: Ja ja, maar je doet het gewoon niet…..In die film is het heel prettig: lekker veilig, iedere dag voorspelbaar, er kan je niets gebeuren.
Mi: [lacht] Nee getver. Dat is saai!
A: Je bent helemaal in het zwart, dát is pas saai! Past gewoon bij je…

Mi: Ik ben de hele dag bezig met werk, kinderen en anderen. Maar neem me al een tijd voor om meer voor MIJ te doen.
M: Je bent niet belangrijk genoeg toch? Als de kinderen maar gelukkig zijn, als mijn klanten maar gelukkig zijn, als mijn man maar gelukkig is……
Mi: Ik heb laatst kungfu lessen gedaan.
M: [lacht] en je hebt je pak nooit meer uitgedaan?!
Mi: [harde lach] Was echt leuk, maar ben er mee gestopt….
A: Gelukkig, ik schrok al. Je gaat toch niet écht iets voor jezelf doen.
Mi: Mijn man sport ook op dat tijdstip, dus is niet handig, kinderen alleen thuis…
M: Eigenlijk ben je gewoon lui, je zegt wel dat je wilt veranderen, maar je wil het helemaal niet. Liever naar kungfu kijken, is ook beter…
Mi: Nou….
A: Je hebt ook zo’n film, kungfu Panda, jij bent kungfu Miranda.
M: Luie Miranda, met Miranda op de veranda, te lui om te veranderen.
Mi: Lijkt me heerlijk om lui te zijn. Ik heb sinds kort ook een stappenteller.
A: [met kracht] Ok Miranda, wat is nu het probleem? Wil je nou wat veranderen of niet?
Mi: Ik ga het doen! Ik ga toch kungfu lessen nemen, op maandag. Dan heeft mijn man wel karate
M: Je zit in een vechtrelatie
Mi: [harde lach]….die is echt prima. Het mooie van kungfu is dat je helemaal in het moment zit.
A: Ik vind de keuze voor kungfu toch iets te makkelijk. Welke échte keuze kun je maken. Op jouw werk bijvoorbeeld.
Mi: Dit staat wel symbool.
M: Ja hoor, kungfu, in het moment zijn, symbool staan voor…..allemaal omtrekkende bewegingen.
Mi: Ik heb gewoon veel verandering nodig
Martijn en Arno schieten in de lach

A: Je beschrijft een supersaai leven, en je hebt veel verandering nodig? Ik geloof er helemaal niets van…
Mi: [fleurt helemaal op] Vroeger studeerde ik, werkte in de theaterwereld, deed wat ik wilde doen. Ging als organisatie-adviseur werken, deed er een cursus psychologie naast en ik vond het heerlijk!
M: Zit je in de overgang?!
Mi: Nou ik word voorzichtiger, behoudender….
M: Zie je wel, richting de vijftig.
Mi: Ho, doe es ff rustig! Zo oud nog niet…
M: Kungfu kun je ook op deze leeftijd nog doen, ik weet dat er heel veel bejaarde Chinezen nog kungfu doen….
Mi: Ja, het is duidelijk! Ik weet ook wel dat ik iets moet veranderen!
A: Misschien moet je in plaats van sjaals ook sokken gaan breien.
Mi: [grote lach] Het is me duidelijk dat ik minder bejaard moet doen mannen!! Maar ik weet echt niet welke verandering ik moet maken. Maar dat ik iets moet doen buiten mijn comfortzone is helder!

A: Misschien eens een buitenechtelijke relatie, of extasy, iets bestellen bij Easytoys?
Mi: [grote lach] Nu is het wel genoeg! Dat allemaal niet!
A: Ok, sorry, maar waarom zeg je jouw baan gewoon niet op! Zoiets?
Mi: Grappig dat je het zegt, ik heb hier serieus over nagedacht, maar….
M: Te onveilig, nu weet je waar je aan toe bent….toch?
Mi: Ik ga van werkgebied veranderen, dat heb ik al in gang gezet.

Mi: Ik realiseer me dat ik echt veel rekening met anderen houd, dat vind ik ook echt waardevol, maar meer voor mijzelf is belangrijk. De afgelopen tijd heb ik mezelf teveel weggecijferd. En ik lijk inderdaad wel een oud wijf! [lacht met opluchting]

Ik beloof jullie dat ik naast kungfu iedere dag een half uur bewust ga besteden om uit te zoeken wát ik wil veranderen, echt buiten mijn comfortzone! En ik laat het jullie weten.

M: Ja, ja, zal wel.
A: Ik moet het nog zien….

Mi: Boodschap is duidelijk mannen, ik zie dat ik zelf in actie moet komen en ga dat absoluut doen!

Geplaatst op

Hans en zijn onzinbox

Hans komt de coachsalon binnen, midden vijftig, verzorgd, nette polo en werkzaam bij een grote dienstverlener.

A: Als jij in de spiegel kijkt, wat zie je dan?
H: Een man die best goed in zijn vel zit, alleen het werk kan beter.
A: Dus wat is het probleem?
H: Nou, we hebben een groot gezin, en de laatste zoon gaat volgend jaar het huis uit dus…
A: Empty nest syndroom dus. Blijf je alleen met je vrouw achter……brrrr. Verschrikkelijk toch?
H: [lach] Nee, dat is het niet, heerlijk juist
A: Ah, je bent dus eindelijk van die laatste handenbinder af. Hoe sneller hoe liever, weg met die jongen!
H: [beschaamd] Nou, eerlijk gezegd is dat wel een beetje zo. We zijn echt toe aan ons eigen leven terug krijgen.
M: Ooohhh, wat zijn jullie slechte ouders! Die arme jongen wordt gewoon het huis uitgekeken!
H: [lacht hard] Nee hoor, we zijn er heel duidelijk in naar hem, dus dat is het niet.
A: Wat is wel het probleem?
H: Ik word geleefd door mijn mail. Ik word er gallisch van…
A: Aha! We hebben een mailer in de stoel! Mooi, vind ik altijd prettig, ik wil na afloop in ieder geval jouw e-mailadres. Kan ik je gaan mailen en ook jouw leven bepalen!
H: Het is echt niet normaal hoeveel mail ik krijg.
A: Ja, maar je bent dan ook een mailer; staat dat ook op jouw visitiekaartje? Hans – chef mailer. En dan alleen jouw e-mailadres erbij…geinig!
H:[grote lach] ja man, het is echt zo!
A: Dus jouw beroep is mailer!
H: [lacht] Nee, natuurlijk niet, ik ben HRM-adviseur.
M: huh, wat staat er dan in jouw functie-omschrijving? Ik neem aan dat er wel staat dat je heel goed moet kunnen mailen toch? En ook alle cc mail neem ik aan, toch?
H: Ja, de cc doe ik ook soms wel wat mee.
A: Stel nou dat je jouw mailprogramma niet opent, wat gebeurt er dan?
H: Geen idee, doe ik nooit.
A: Nou, opgelost! Je doet je mail uit en gaat HRM-adviseurtje spelen. Dat is tenslotte je baan!
M: Dat zeg je nu wel Arno, maar als Hans zijn mailprogramma niet opent, dan mist hij misschien wel iets belangrijks….dus dat kan natuurlijk helemaal niet, toch Hans?
H: Precies, ik wil niet iets missen.
A: Wat is dan het probleem, je wilt niets missen, dus dat doe je niet doordat je mailer bent. Dus nogmaals wat is dan het probleem? Oh, ik snap het al. Je wilt dit natuurlijk ff in de mail ontvangen. Geef me jouw adres, dan stuur ik het in de mail, oké?
H: [lacht] Ja ja.
M: Mail je eigenlijk ook met jouw kinderen en vrouw?
H: [lacht] Nee, die appen!
M: Dus je bent niet alleen een heel goede mailer, ook nog een apper!! Ik denk dat jij de beste apper en mailer van Nederland bent! Wow!
A: Met wie mail jij dan allemaal?
H: Met heel veel mensen.
A: En wat mailen ze je dan?
H: Heel veel dingen, ook heel veel zeurdingen!
M: Daar hebben we de zeurbox voor! Automatische regel, als er gezeur in staat, direct in de zeurbox!
H: [lacht hard] Nou, dat zou wel perfect zijn. En mij heel veel ruimte geven. Niet normaal wat mensen allemaal roepen en denken dat het van mij is ofzo.
A: Is het dan niet van jou?
H: Heel vaak niet, nee!
A: Dan stuur je de mail toch retour afzender? Deze mail is niet voor mij bestemd. Retour afzender!
M: Ja, maar je bent natuurlijk wel belangrijk met al die mailtjes. Als niemand je meer zou mailen, ben je werkloos.
A: Ja, en wat ik zo mooi aan jou vind Hans, je voegt écht iets toe aan de organisatie. Wat moet deze organisatie nu zonder jou.
M: Wat doe jij eigenlijk als je niet mailt? Hoeveel procent van de mail is eigenlijk bullshit, niet voor jou bestemd?
H: Ik denk wel veertig procent!
A: Dus al die veertig procent is niet voor jou?! Wat ga jij zo met al die tijd doen? Wat zeg jij eigenlijk op een feestje, als iemand vraagt wat je doet?
H: Ik ben HR-adviseur voor de directeur bedrijfsvoering, ik regel de HR-zaken voor zestig man.
A: Klopt niet, je bent mailer toch?
M: En apper, maar dat is privé.
A: En het is wel mooi. Eigenlijk hoef jij jouw dag niet in te richten, je leven wordt bepaald door de mail. Heerlijk.
M: Stel dat je al jouw mails zou verdelen naar onzin en zinvol. Hoe zo dat zijn?
H: Onzin, onzin, onzin, zinvol, onzin, onzin, zinvol, onzin [maakt gebaren met handen]
M: En zou je dat zo snel kunnen?
H: Ja, misschien beetje langzamer, maar ik zie heel snel of het onzin is. En ik ga het doen ook! Al die mail die niet relevant is of waar ik niets mee moet ga ik in een onzinbox doen. Alleen op de zinvolle mails ga ik reageren!
M: Klinkt als een onzinnig plan.
A: Ja, volgens mij lukt dat nooit
H: [bevrijdende glimlach] Ik snap het mannen, maar ik ben er echt klaar mee. Ik neem morgen de onzinbox in gebruik!



Ondersteund door WordPress