Esther is de 28e client vandaag en tevens de laatste van de dag. Ze is door een bevriende collega gestuurd. Ze twijfelde of ze het wel moest doen. Ze is net dertig en spreekt met een Limburgse tongval.
A: Hi , goed dat je er bent!
E: Ja, nou ik weet het niet…
A: Dat vind ik zo mooi aan jou, dat je direct twijfel zaait. Maar wat is jouw probleem? Iemand met zo’n prachtige zachte G en dito uiterlijk kan volgens mij niet echt een probleem hebben…
E: [ongeruste blik] Mijn probleem, nou ja, is eigenlijk een beetje dat een jongen met wie ik aan het daten ben….uhh mijn leven beïnvloed.
A: Mooi! Concreet! Super. En dat hij jouw leven beïnvloed lijkt me logisch! Jij beïnvloedt mijn leven nu ook. Dus wat is ook alweer het probleem?
E: [verward] Ik ben dus aan het daten met een jongen….
A: Ja, dat zei je al…
E: En hij….nou ja….is gewoon….
A: [heel vrolijk en energiek] Goed! Ik zou het gewoon doen! Lijkt me hartstikke duidelijk! Heb je nog een probleem? Dit lijkt me opgelost.
E: huh, wat bedoel je?
A: Het is duidelijk dat deze jongen jou niet gelukkig gaat maken. En je bent nog maar aan het daten…dus stoppen.
E: Ik heb al zes maanden iets met hem….
A: Ah, dat is de generatiekloof dan, toen ik vroeger aan het daten was, had ik nog geen relatie, maar alleen een beetje uitproberen….of is daten Limburgs voor het hebben van een relatie?
E: Nou, het is een beetje haat-liefde…ik weet het niet precies.
M: Hij is wel lief toch? Jullie hebben wel een leuke tijd samen?
E: Nou….nee, dat ook niet. Het is niet altijd leuk.
M: Nee, uiteraard niet. Het leven is niet ALTIJD leuk, maar als je zes maanden bij iemand bent, is het wel een voldoende anders was jij er al lang mee gestopt.
E: Eerst was het wel leuk; samen dingen ondernemen. Maar ik ben kortgeleden hier komen werken. Het is moeilijk energie verdelen. Ik kies liever voor mijn werk dan voor de relatie…
A: Oke, nu is het al een relatie, eerst was het daten. Toen ”had’ je iets met hem, en nu is het al een relatie. Zo meteen vertel je dat je eigenlijk al getrouwd bent. Wel fijn dat je zo lekker duidelijk bent Esther….daar snapt..hoe heet ie eigenlijk?
E: [lacht] Rob
A: Nou, daar snapt Rob dus helemaal niets van. Mannen willen duidelijkheid. Niet dat eeuwige verbloemen en ingewikkelde gedrag. Dus jij mag kiezen!
E: [verbaasd] kiezen?
A: Ja, net zeg je dat je liever kiest voor je werk dan voor je relatie met Rob. Dus!
M: Ik zeg bye bye Rob! Dat is duidelijk de beste oplossing.
A: [pakt Esther vast bij schouder] Maar die kies jij natuurlijk niet….beter doormodderen. Dat is typisch Limburgs volgens mij. Hadden ze in Valkenburg ook vorig jaar, veel modder.
E: [schiet in de lach] Nou, zo voelt het wel, Rob woont in Valkenburg toevallig, maar het voelt alsof ik door de modder moet lopen met hem….hij zit gewoon niet op mijn niveau!
M: [schudt moedeloos zijn hoofd] Nu gaat het weer over zijn niveau…..kies nou gewoon mens…
E: [lacht hard] ja, het is ook…… [wederom lach]. Ik ben gewoon een enorme twijfelaar. Ergens weet ik het ook wel natuurlijk.
A: Duidelijk. Je gaat afscheid nemen! Hoe ga je het doen?
E: Geen idee.
M: [gaat tegenover Esther zitten]. Oke, ik ben Rob. “wat wilde je met me bespreken lieverd?”
E: [blokkeert, hakkelt] Uh, ja, nou…ehm..
A: Esther, je hebt ook gelijk. Het is gewoon beter om bij Rob te blijven. Ondanks dat hij niet jouw niveau heeft, veel energie kost en het niet echt leuk is. Dat vind ik zo mooi aan jou, jouw Limburgse twijfel en vasthouden aan Rob. Doormodderen met Rob!
M: Precies! Best is ook gewoon om met hem te gaan trouwen. Dan hoef je niet meer te twijfelen en…
E: [onderbreekt met lach] met hem?! Ik moet er niet aan denken!
We laten Esther even met deze uitspraak…….
E: Ik vind het gewoon niet netjes om de relatie te beëindigen, misschien moeten we nog eens….blablabla
Esther blijft om de hete brij heendraaien, en enigszins ontevreden beëindigen wij de Mentale Knipbeurt. Een aantal dagen later krijgen we een e-mailbericht van haar.
“Ik heb het uitgemaakt met Rob, op de terugweg in de auto draaide ik de Mentale Knipbeurt nog eens af in mijn hoofd en was het wel heel duidelijk. Ik vond het heel lastig, maar voel me erg opgelucht, het is de goede beslissing. Dank Martijn en Arno”