Bas komt binnen. Hij geeft ons keurig geen hand (Corona) en stelt zich netjes voor. Dag, ik ben Bas, waar mag ik gaan zitten?
Arno: Bas, ik zie direct wat jou probleem is. Je hoeft het me niet eens te vertellen..
Bas: Hoe bedoel je dat?
Arno: Nou precies….je weet het zelf ook wel toch?
Bas: Uhhh
Arno: Nou Bas, KOM OP, je weet het echt wel..
Bas: [Schuchter] Word je nou boos?
Arno: INDERDAAD BAS, DAT ZOU JIJ OOK EENS MOETEN DOEN. JIJ BENT VEEL TE BELEEFD EN NETJES!!!
Martijn: Bas, jij wilt geen ruzie toch? Je bent een heel voorkomende en aardige collega. De vriendelijkste collega in het pand.
Bas: Ik snap wat jullie bedoelen. Ik hou inderdaad niet van conflict.
Martijn: Maar dat is natuurlijk geweldig! Je houdt iedereen te vriend, mensen willen graag met je samenwerken, bent heel behulpzaam en doet echt je best. Eigenlijk een topcollega!
Bas: Nou, ik vind het niet altijd leuk
Arno: Beste Bas, jij kiest ervoor om als nette betrouwbare en burgerlijke collega door het leven te gaan. Anderen walsen over je heen, vegen hun voeten aan je. En ja, dat is niet altijd leuk………maar in ieder geval geen conflict. Dus wat is eigenlijk het probleem?
Bas: Nou het probleem is dat…
Arno: [Doet Bas na] Dag ik ben Bas, waar mag ik gaan zitten? Ik hou niet van conflict…dus ja, je mag je voeten wel aan me afvegen hoor…
Martijn: Bas, volgens mij ben je een superfijne vent en collega. Ik zou direct met je willen samenwerken. Dan weet ik zeker dat jij meer doet dan ik….heerlijk!
Bas: Ja, dat is wel een beetje zo
Arno: Bassie, dat is niet een beetje zo….dat is PRECIES zo! Dus wat is het probleem?
Bas: Het probleem is dat ik het gevoel heb ik dat ik harder werk dan mijn collega’s.
Arno: Kijk Bas, je hebt twee soorten mensen. Mensen die secuur zijn, hard werken, hun zaken voorbereiden, het belangrijk vinden kwaliteit te leveren en daarmee professionele collega’s zijn.
Martijn: De tweede soort zijn mensen zoals ik. Die doen maar wat, nemen het niet zo serieus en zijn lui van aard. Ze doen wel hun best….maar op hun manier.
Arno: En Bas, je weet zelf welke van de twee jij bent….toch?
Bas: Het is ook zo. Ik neem mijn werk serieus, voel me verantwoordelijk wil goed voorbereid zijn. Dat is voor mij belangrijk. Een discussie wil ik dan ook voeren aan de hand van feiten en niet op basis van bluf…als ik dan mijn spullen niet paraat heb dan ga ik het gesprek uit de weg….
Arno: Precies, jij baseert je op feiten, jouw argumenten zijn goed onderbouwd alleen jij hebt tijd nodig
Bas: Dat klopt, Ik heb inderdaad tijd nodig.
Martijn: Kwaliteit……kwaliTIJD. Het zit gewoon in het woord Bas
Bas: Maar conflicten, daar ben ik dus niet goed in
Arno: En dat is ook een kwaliteit Bas.
Bas: Ja, maar ik wil er toch beter mee om gaan
Arno: Zoek je nou ruzie Bas? Ik dacht dat we eruit waren. Je bent gewoon goed in je werk, hebt argumenten nodig, houdt niet van powerplay en wilt daar ook niet aan mee doen….je hebt tijd nodig. Dus hou nou op met ruzie zoeken
Bas: Ik heb inderdaad tijd nodig….de volgende keer zeg ik dat gewoon! Ik wil best een discussie met je voeren, maar ik heb even tijd nodig om de juiste argumenten te verzamelen. En op feiten het gesprek voeren.
Martijn: [speelt de andere collega]. Nou Bas, feiten? Kunnen we nu niet gewoon even beslissen?
Bas: Nee, ik heb echt de juiste informatie nodig en wil dat eerst uitzoeken.
Martijn: Bas, kom op nou. Ga je nou moeilijk doen? We kunnen het toch gewoon eens worden nu?
Bas: Zoals ik al zei, ik ben verantwoordelijk en wil de juiste keuze maken. Ik kom er op terug.
Martijn: Oké dan, misschien moeten we het dan toch maar op jouw manier doen
Bas: Over twee dagen heb ik alle informatie om een goede keuze te maken.
Martijn: Nou, ik geloof je wel. We doen het gewoon op jouw manier. Laat maar.
Bas: [verbaasd] euhh, oké, prima. Doen we het zo.
CONTRACT
Ik, Bas, zorg ervoor dat ik in een discussie tijd vraag om mijn informatie en argumenten goed op orde te hebben en zodoende tot een goede uitkomst te komen.
Bas verliet de ruimte een beetje in de war. Hij had in het rollenspel voet bij stuk gehouden op zijn manier en was ook bij zijn eigen waarden kunnen blijven. En de collega had Bas uiteindelijk zijn gelijk gegeven, zonder de feiten.
…………….