Caroline stapt vrolijk en kordaat de coachsalon binnen, we zijn vandaag bij een hogeschool in het westen van het land.
M: Wat is het probleem?
C: Als ik tentamens moet nakijken ervaar ik een ontzettende drempel en ruis op de lijn.
M: Een ontzettende drempel….dat klinkt meer als een Berlijnse Muur.
C: [lacht]. Nou, ik kan er wel over heen maar…
M: Dus je overdrijft nogal toch? En ook ruis op de lijn….dat klinkt toch weer als Berlijn, waar je wordt afgeluisterd door je buurman of die meneer uit de supermarkt. Ben je heel achterdochtig?
C: [lacht wederom]. Nee, niet als Berlijn. Maar ik vind het gewoon lastig om te beoordelen wanneer ik het goed doe.
A: Je bent gewoon onzeker toch? Niet alleen hierover, maar hier zit een zeer onzekere en bange achterdochtige vrouw. En ook een beetje lui volgens mij. Want nakijken is natuurlijk helemaal niets aan toch?
C: Nee, het is niet het leukste. En als het dan gedaan is kan ik weer leven!
M: Dus in de nakijktijd ben je een beetje dood, krijg je geen zuurstof….
C: Nou, niet in mijn hersenen nee, ik vind het gewoon ingewikkeld.
A: Wanneer is het een vijf of een zes?
C: Ja, het hijgt in mijn nek.
M: Even voor mij: een ontzettende drempel, ik kan niet meer leven, het hijgt in mijn nek….[met veel compassie] Lieverd, hoe gaat het met je?
C: [lacht] zo erg is het ook weer niet?
M: Wel! Je moet oppassen vind ik. Slaap je goed? Heb je hartkloppingen?
A: Hier rust Caroline, ze stierf tijdens haar strijd met de toets, de drempel werd te hoog, zuurstof verdween en ze is helaas overleden…
C: [lacht] Hou op! Zo erg is het niet, maar….
A: [staat op, doet dansje en soort rap] Hé studentje, mijn nakijkwerk zit erop, het is een vijf! Je bent gezakt! Je krijgt straf! Ha!
C: [lacht voluit] ….
M: Wat is nou precies het probleem?
C: Ik hik er tegenaan…
A: [hikt] Is dit al HIK, jouw hele nakijk HIK carrière zo?
C: [met glimlach] Ik doe het pas drie jaar.
M: En hoe vinden jouw collega’s het nakijkwerk….hikken zij er ook tegenaan?
C: Ja, de meesten vinden het niet leuk
A: En jij neemt het natuurlijk wel echt serieus toch? Het verschil tussen een zes en zes komma drie is natuurlijk enorm. Jij kunt carrières maken en breken. Stel dat jij het verkeerde cijfer geeft, dan…
C: Ach welnee, zo is het ook weer niet maar….
M: Huh? En de Berlijnse Muur dan, waar is die ineens gebleven….is die gevallen?
C: Ik ben gewoon niet goed in grenzen aangeven.
A: Daar komt de Berlijnse Muur weer…die was wel lekker duidelijk. Zou jij nooit kunnen!
C: Ik twijfel de hele tijd als ik een cijfer geef of ik het wel goed doe, wat zou mijn collega geven, dat soort dingen….
M: Wat zegt jouw leidinggevende? Is die tevreden over jou?
C: [opgelucht] Ja!
M: En jouw studenten?
C: [lachend] Ja, die meestal ook!
A: Ik weet de oplossing Caroline! Je neemt maximaal vijftien minuten per toets, leest er diagonaal door heen en bepaalt het cijfer, altijd hele getallen, geen gepruts met achter de komma. Gewoon duidelijk. Zes of zeven. Overzichtelijk. En als het niet goed is, hoor je het vanzelf. Maar het kost nu veel te veel tijd en inspanning.
C: Ja, klinkt best goed. Maar hoe weet ik dan zeker dat het…..
M: Je weet het natuurlijk nooit zeker, het is een levensgroot risico dat je er naast zit, ze zullen je over de Berlijnse Muur smijten….
C: Nou, dat valt vast wel mee. Over het algemeen weet ik vrij goed of het klopt eigenlijk. Dus jullie hebben wel een punt!
A: Een heel punt of ook nog iets achter de komma!
C: [luide lach] Ja ja, ik snap het. Ik maak het mezelf inderdaad te moeilijk. Ik ga in kortere tijd nakijken, maak het iets luchtiger en geef gewoon duidelijke cijfers. Zes, zesenhalf, zeven….Dus hele of halve punten.
M: Lijkt me geen goed idee, hoe weet je nu of het klopt?
A: Precies, lijkt me heel erg gevaarlijk, ook voor je reputatie en….
C: [onderbreekt met grote lach]. Het is me duidelijk mannen! Ik geef jullie een acht voor deze sessie.