Auteur: arnobroere

Geplaatst op

De jankende optimist

Ingrid komt binnen, ze ziet er goed uit en lacht vrolijk. Ze is de laatste van de 14 personen van vandaag.

Martijn: Hi Ingrid, je bent de laatste vandaag, ik hoop wel dat je een echt probleem hebt, dan hebben wij namelijk ook een goede afsluiter van de dag
Ingrid: Nou, dat komt wel goed [zegt ze met waterige ogen]
Martijn: [heel vrolijk] gelukkig Ingrid, vertel, wat is het probleem
Ingrid: [trillende stem] Ik ben kwetsbaar en labiel en daar baal ik van
Martijn: Ojee, twee problemen, kwetsbaar en labiel. Maar kwetsbaarheid is niet perse een probleem toch? Is ook wel mooi!
Ingrid: Nou, ik vind er niks moois aan.
Martijn: Wat is dan het echte probleem?
Ingrid:[dikke tranen] Ik zit in een scheiding, mijn man gaat weg en we verkopen ons huis. Mijn hele leven ligt in puin.
Arno: Jouw hele leven ligt in puin?! Dus je bent op het allerlaagste punt uitgekomen?
Ingrid: Dat denk ik wel
Arno:Tussen nul en tien welk cijfer geef je het nu?
Ingrid: Een drie.
Arno en Martijn: Ooooh, een drie!
Arno: Dat valt dan reuze mee, veel beter dan een nul.
Ingrid: Ja, ik ben ook veel sterker dan ik dacht, maar….
Martijn: Niet aan de drank geraakt?
Ingrid: [lacht] Nee, alleen meer snoep
Martijn: Chocola, chips, kaasjes?
Ingrid: Chocola natuurlijk, heerlijk!!
Martijn: Wat is nu het echte probleem? De scheiding?
Ingrid: Nee, niet dat. Gewoon alles wat op me af komt. De onzekerheid.
Martijn: Maar dat is ook wel mooi. Met onzekerheid komt ook ruimte voor nieuwe dingen en creativiteit.
Ingrid: [met tegenzin] Dat is ook zo, ik voel ook ruimte voor nieuwe mogelijkheden en dat voelt ook wel weer lekker.
Arno: Gaat hij bij je weg of gaan jullie uit elkaar?
Ingrid: Hij heeft een ander.
Arno: Dat is logisch. Na zo lang. Als ik jou zo zie was jullie relatie al lange tijd uitgedoofd toch? Je wist dat dit ging gebeuren. Dus volgens plan eigenlijk, alleen heb je het lange tijd ontkent. De prik was gewoon uit de cola.
Ingrid: [verbaasd] ja, dat is eigenlijk wel waar. Al sinds acht jaar was het een soort broer zus relatie. Weinig echte verbinding, verschrikkelijk eigenlijk. Maar wel veilig of zo?
Martijn: Dus het was totaal geen verrassing voor je toch? Misschien wel een opluchting! Eindelijk is dat gebeurd wat onvermijdelijk was toch?
Arno: [plagend] En ook ruimte voor een nieuwe……
Ingrid: [kijkt vragend]??
Arno: [speels en vrolijk]Ruimte voor een nieuwe…..toch Ingrid?
Ingrid: [met twinkeling en enige gêne] ja, dat ook ja. Dat is wel weer het leuke.
Arno: Ik bedoel een nieuwe fiets Ingrid, waar heb jij het over??
Ingrid: [schiet volledig in de lach, hand voor haar mond] ooohh, echt niet. Jullie zijn een stel zeg!
Martijn: [geschrokken blik] uhhh, waar heb jij het dan over Ingrid, toch niet……… nee, echt??
Arno: Volgens mij gaat ze op mannenjacht!
Ingrid:[lacht nog steeds heel hard en huilt tegelijk]. Ja, ik wist al lang dat dit ging gebeuren, ik vind het echt erg, maar ik ben ook heel erg opgelucht dat het nu eindelijk zover is. Kan ik weer verder met mijn leven! Ik zie echt ook de mogelijkheden, ik ben eigenlijk een enorme optimist, maar de laatste tijd was dat ook weg. Het doet echt pijn, maar ik zie echt de mogelijkheden.
[Ingrid veegt tranen weg, snuit neus en krijg glaasje water]
Arno: Hoe ga je dit nu vervolgen? Welke stap ga je nu zetten? Wat wil je al langere tijd maar heb je nog niet gedaan? Sommige mensen nemen een tatoeage.
Ingrid: Ik loop al heel lang met het idee om een totaal ander kapsel te nemen, dit vind mijn man….
Arno: Ex
Ingrid: Ja, mijn EX mooi, beetje klassiek, maar ik wil iets krachtiger en vrijer kapsel.
Martijn: Nou, je zit toevallig bij de Mentale Knipbeurt, dus een vrij kapsel kunnen we zo voor je regelen
Ingrid: [lacht voluit] Nee, ik ga gewoon naar een echte kapper! Oh jongens, ik heb in tijden niet zo gelachen, ik wist het ook wel, maar ik durfde me gewoon niet zo te voelen. Ik krijg ook echt weer vrijheid en ruimte!

Contract
Ik, Ingrid, ga vandaag een afspraak maken bij de kapper om een vrijer kapsel te laten knippen. IK VOEL ME WEER VRIJ!

Geplaatst op

Niet doen Peter!

We zijn bij een middelgrote organisatie waar we vandaag 12 Knipbeurten gaan doen. Er werken voornamelijk ‘denkers’ in deze organisatie. Spiegel staat, stoelen klaar, schorten aan, krulspelden, haarlak en andere tools geïnstalleerd en de opstelling staat op 1,5 meter.

Peter komt de kamer binnen. Een vrolijke vent van rond de dertig jaar. Verzorgde uitstraling met hippe baard.

Arno: Welkom Peter! Ik zie aan jouw houding dat je met een dilemma binnenkomt dat wij mogen oplossen!
Peter: Ja hoor, tuurlijk kun je dat zien…
Arno: Je draaide je ogen naar mij en linksboven toen je binnenkwam, dat is de dilemmablik. Zoek maar op www.psychologie.nl. Maar in jouw geval klopt het dus niet?
Peter:[beetje verbaasd] nou eigenlijk wel ja…maar dat kun je niet echt zien toch?
Arno: En je loopt al een behoorlijke tijd met het dilemma toch? Minimaal een paar weken.
Peter: [lacht] Dat kun je ook zien zeker!
Arno: Een maandje denk ik? Klopt?
Peter:[beetje onzeker] uh, ja dat denk ik wel…
Arno: Mooi! Je hebt dus een dilemma waar je zo’n maand mee rondloopt. Vertel!
Peter: Ik werk nu vijf dagen in de week. En ik denk bij mezelf ‘moet ik dit de hele week doen of wil ik er iets bij doen?’
Martijn: [tegen Arno]. Hij kent het verschil tussen moeten en willen volgens mij niet. Als je iets moet doe je het beetje tegen je zin en als je het wilt….tja.
Peter: Ik weet al heel lang dat ik zoiets wil doen. Het is mijn droom om….
Martijn: Peter, ik zou het niet doen. Je weet het al heel lang en het is jouw droom. Dus lijkt me duidelijk. NIET DOEN!
Peter: [lacht] als jullie dit zo zeggen voel ik echt dat ik het wil.
Arno: wat is dan het probleem?
Peter: tja, als ik deze opleiding ga doen kost het me een dag in de week, en die kan ik dan niet besteden aan mijn werk.
Arno: wat is dan het probleem?
Peter: ik weet niet hoe ik het mijn manager moet zeggen.
Martijn: daarom zeg ik NIET DOEN. Levensgevaarlijk! Misschien ontslaat hij je wel. Of erger, misschien valt hij je fysiek aan.
Peter:[lacht hard] ik weet ook niet wat ik allemaal in mijn hoofd haal!
Arno: wanneer kun je beginnen?
Peter: [glimt van enthousiasme] ik kan begin november starten, het gaat om een Masterstudie in Nijmegen, 3 dagen in de maand. En praktijkopdrachten, superleuk! En juist de combinatie met mijn werk is zo mooi, dan kan ik zowel inhoudelijk als creatief gaan werken als de studie is afgerond! Nu al zin in! YES. IK GA HET DOEN!

Peter schrijft in zijn contract:
Ik, Peter, ga in november beginnen met mijn masterstudie in Nijmegen. Ik ga dit volgende week aan mijn leidinggevende vertellen!

Geplaatst op

Vrouwen en keuzes….

We hebben de kapsalon vandaag weer ingericht voor 15 Mentale Knipbeurten. Spiegel staat, stoelen klaar, schorten aan, krulspelden, haarlak en andere tools geïnstalleerd en de opstelling staat op 1,5 meter.

Adelinde komt binnen. Vrolijk en een beetje onzeker wil ze plaats nemen op de kappersstoel.

Martijn: Welkom Adelinde. Fijn dat je er bent. Wat is jouw probleem?
Adelinde: [schiet in de lach] Mag ik eerst even rustig gaan zitten?
Martijn: Uiteraard, nogmaals welkom. Wat zie je er mooi uit! Prachtig helemaal in het zwart. Stijlvol zeg……zo, genoeg. Wat is je probleem?
Adelinde: Nou ja, probleem. Misschien valt het wel mee, ik weet het eigenlijk niet
Martijn: Niet!?
Adelinde: Wanneer is iets een probleem?
Martijn: Dat is eigenlijk wel een goede vraag…weet ik niet. Jij?
Adelinde: Ik denk als je ergens last van hebt…
Martijn: Waar heb jij dan last van…
Adelinde: Ik weet niet of ik er last van heb.
Martijn: Dat snap ik wel, als je er zo mooi uit ziet als jij en zo vrolijk bent heb je er zeker geen last van.
Adelinde: Ik loop wel eens tegen dingen aan.
Arno:[richt zich tegen Martijn]. Dit is er weer zo één Martijn. Een probleemontkenner. Typisch. Ik zou haar maar gewoon gelijk geven en dan de volgende binnen roepen, dit wordt niets.
Martijn: [tegen Arno] Ze heeft geen last, ontkent inderdaad dat ze een probleem, maar loopt wel eens tegen dingen aan.
Arno: [tegen Martijn]. Ik loop ook continu tegen dingen aan. Maar volgens mij heeft Adelinde geen echt probleem, stoppen dus!
Adelinde: OK, OK, ik heb WEL een probleem….
Martijn: Echt? Ik geloof er niets van!
Adelinde: Ik vind het moeilijk om keuzes te maken. Ik twijfel altijd en heb het gevoel dat ik het altijd verkeerd doe..
Martijn: Wacht even. Kleine check tussendoor: jij bent een vrouw toch?
Adelinde: Ja?
Martijn: Nou, dan is het wel duidelijk toch?
Adelinde: Wat, hoe bedoel je?!
Martijn: Vrouwen KUNNEN geen keuzes maken. Daar hebben ze MANNEN voor nodig.
Adelinde: [lacht]. Nou bij ons thuis is dat heel….
Martijn: Bij jou thuis is dat net zo, toch?
Adelinde: Fred is meestal wel degene die de knoop doorhakt ja.
Martijn: Nou dan, wat is dan het probleem?
Adelinde: Ik vind dat ik het ook zelf moet kunnen.
Arno: ok, Adelinde, ik ga je een simpele vraag stellen. Ben je voor Ajax of Feijenoord…
Adelinde: uhhh, nou maakt me niet zoveel uit.
Arno: Voila!! Je kunt niet kiezen. En Fred? Ajax of Feijenoord.
Adelinde: Hij is voor Heerenveen!!
Arno: Zie je wel!! Een man, die kiest gewoon. En jij weet het niet…
Adelinde: [lacht luid]. Het is gewoon zo! Ik ben gewoon een twijfelaar.
Martijn: Voor welke keuze sta je Adelinde. Maken we het concreet.
Adelinde: We willen ons huis schilderen, ik twijfel over de kozijnen. Lichtblauw of wit.
Martijn: Pfff, dat is inderdaad echt een ONWIJS GROTE KEUZE. Ik snap wel dat je er niet van kunt slapen. Stel je voor dat je de verkeerde keuze maakt!
Adelinde: Ik lig inderdaad vaak wakker van dit soort dingen.
Martijn: Ja terecht ook WIT of LICHTBLAUW. Ik neem wel aan dat je goed bent ingelezen, voors en tegens hebt afgewogen. Je zult toch de verkeerde keuze maken….en gaat het dan over ALLE kozijnen?
Adelinde: [lacht]Ja, inderdaad.
Martijn: Boven en beneden?
Adelinde: [schaterlach] hou op, ik snap het!
Martijn: En hoe lang ben je al aan het twijfelen?
Adelinde: [tranen van de lach] al….vijf…..weken….[stopt niet meer met lachen]

Ook wij hielden het niet meer droog, de lach van Adelinde was zo aanstekelijk dat we misschien wel een minuut schaterden. Adelinde droogt haar tranen, drinkt een beetje water en kijkt ernstig in de spiegel.

Adelinde: Ik vind het gewoon lastig, het is inderdaad zo hilarisch zoals dit voorbeeld, ik kan moeilijk kiezen. Fred is er duidelijker in. En de keuzes die hij maakt zijn altijd prima. Het raakt aan mijn onzekerheid. Maak ik wel de goede keuze? Wat vinden anderen? Ben ik wel goed genoeg? Maar het is heerlijk om er zo om te lachen. Dit relativeert enorm….
Martijn: Volgens mij kunnen we wat met je afspreken toch?
Adelinde: Jazeker!
Arno: Weet je het zeker? Dit is wel een keuze hoor?
Adelinde: JAZEKER!!!

Adelinde schrijft in haar contract:
Ik ga mijn keuzes relativeren door het effect te overdrijven! Dit maakt het makkelijker om te kiezen. En als ik er niet uitkom dan vraag ik gewoon Bert! En de kozijnen worden WIT!




Geplaatst op

Het aandachtspuntje van Carl

Carl komt binnen en neemt zijn ruimte. Een duidelijk en daadkrachtige entree.

Arno: Zo zo, jij weet wel wat je wilt.
Carl: Jazeker, live life to the max!
Arno: Wow, impressive, live life to the max!
Carl: Ja, precies. Wat gaan we doen?
Arno: Nou, volgens mij zijn we klaar.
Carl: Hoe bedoel je?
Arno: Lijkt me duidelijk Carl. Gewoon klaar! [Arno staat op om Carl uit te laten]. Ik denk dat je de verkeerde kamer bent binnengelopen, je moet bij de Raad van Bestuur zijn en niet bij ons. Hier komen alleen zeurpieten en sukkels met problemen. Maar mensen die hun leven to the max leven zijn hier verkeerd. Die hebben geen probleem.
Carl: Ik zou het eerder een aandachtspunt noemen
Martijn: Klopt helemaal. Op de strategische agenda staat een aandachtspunt, het rendement blijft een beetje achter, maar dat is meer een issue
Carl: Deels wel, deels niet
Arno: Hoe is jouw sexleven eigenlijk Carl?
Carl:[geïrriteerd] op schema. Prima.
Arno: Op schema? Klinkt niet als sex to the max
Carl: Waarom begin je daar over?
Arno: Mannen zoals jij hebben bijna altijd tekort aan sex, dat compenseren ze dan elders. Vandaar. Met jouw daadkracht lijkt me dat uitermate logisch, toch?
Martijn: Waarom ben je hier nou eigenlijk Carl? Als je zo duidelijk bent kun je toch wel normaal zeggen wat je probleem is?
Arno: Aandachtspunt
Martijn: [Martijn tegen Arno] Ja hoor, we hebben er weer eentje. Ik heb er eigenlijk niet zo veel zin in. Dit soort mannen. Grote mond. Heel klein hartje. Verschuilen achter daadkracht. Live life to the max. Dat soort bullshit. Wat vind je?
Arno: [Arno tegen Martijn]. Hij krijgt altijd wat hij wil. Mensen kijken tegen hem op. Kan glashard zijn. Wellicht zijn mensen wel een beetje bang voor hem. Ik denk dat we moeten stoppen. Hij gaat niet praten. [Carl zit ondertussen ongemakkelijk te schuiven en wrijft over zijn gezicht].
Martijn: Carl, tijd om te gaan. Succes met jouw verdere carrière. Live life to the max!
Carl: [heel zacht, vermijd oogcontact]. Mijn huwelijk staat op springen.
Arno: Dat lijkt me eenvoudig op te lossen Carl. Jij bent toch manager? Even aan de juiste knoppen draaien. Niet meer dan een aandachtspuntje, TOCH?!
Carl: [emotioneel]. Ik wil Marjan niet kwijt, ik kan niet zonder haar. Niet zonder [Carl breekt en huilt]

Carl is zeer emotioneel. Hij krijgt tissues, een glas water en een hand op zijn schouder. Na enige minuten kijkt hij op en maakt via de spiegel oogcontact. Hij is puur, naakt en open.

Carl: [vertelt een heel verhaal over hun relatie en eindigt als volgt] Al jaren loopt het niet lekker, ik besteed veel tijd aan werk en mijn eigen wereld. Marjan is er gewoon altijd. Sinds twee maanden heeft ze aangegeven te twijfelen of ze verder wil. Ik ben haar gewoon kwijtgeraakt. Zij wil in relatietherapie, ik eigenlijk ook wel maar ik schaam me er voor….
Martijn: Ik zou het niet doen, die relatietherapie. Beter om er nu een punt achter te zetten, hoef je je niet te schamen, ben jij de live life to the max man die gewoon de keuzes maakt.
Carl:[verward, glimlachend en uiteindelijk volle lach]. GVD mannen, natuurlijk niet, natuurlijk niet. Ik wil Marjan niet kwijt! We gaan in relatietherapie….
Arno: Nee Carl, nu raak je alles kwijt wat je zo zorgvuldig hebt opgebouwd, en jouw imago dan, wat zullen je vrienden zeggen
Carl:[opgelucht en vrolijk]. Je kunt de boom in Arno, dat zal allemaal best. Ik ga samen met Marjan in therapie!

Geplaatst op

Zusterliefde – gedoe in de familie….

Hannie komt binnen. Ze doet denken aan een Sint Bernard, groot, lief, doet geen vlieg kwaad, maar ook traag en vermoeid.

Arno: Nou Hannie, ga maar snel zitten voordat je omvalt.
Hannie: Nou zeg!?
Arno: Volgens mij heb jij een heel zwaar leven, iedereen leunt op je, iedereen neemt jouw ruimte en jij bent de allerliefste dus je helpt graag. En nu ben je een beetje moe.
Hannie: Pffff, dat klopt wel ja. Ik ben een beetje uitgeblust.
Arno: Oh gelukkig, een klein beetje maar, dat valt dan wel mee. Wat is je echte probleem?
Hannie: Nou ik ben echt heel moe, dat zit namelijk zo…
Martijn [onderbreekt]: Ik zou het niet doen Hannie…dat wordt ruzie en dat wil je niet. Blijf vooral doorgaan met helpen, iedereen rekent op je
Hannie: Het gaat over mijn zus
Martijn: Ja tuurlijk, het is altijd gedoe in de familie.
Hannie: Ik heb haar ooit aangenomen en nu.
Martijn: Het is een aangenomen zus? Niet je echte zus dus. Wat is dan het probleem?
Hannie: [lacht]. Nee niet zo aangenomen, ik ben haar werkgever.
Arno: Heb je spijt als haren op je hoofd, je kent toch de uitdrukking ”hiring Family is the mother of all fuckups”
Hannie: Mijn man had me al gewaarschuwd om haar niet in dienst te nemen…
Martijn: Maar het is toch je zus hè
Hannie: Ja precies, dus toch gedaan, en nu
Arno: [boos] Die zus is ook gewoon een egoïstische bitch, altijd maar op jou leunen, maar nooit klaarstaan als jij hulp nodig hebt….ik zou haar zo snel mogelijk de zak geven
Hannie: [uit de grond van haar hart] Ohhhhh, dat zou echt heerlijk zijn! Geen gedoe meer met haar…
Arno: Precies, opgeruimd staat netjes. Dus morgen in gesprek, opzegtermijn, nog maandje extra doorbetalen omdat het familie is en dan verder!
Hannie: Denk je?
Arno: Nee ik denk het niet, ik weet het zeker! [gaat voor haar staan, springt van enthousiasme] denk eens wat allemaal mogelijk is zonder haar, geen gedoe meer, geen gedonder thuis hierover, je hart volgen, weer vrij ondernemen, iedereen blij
Hannie [glinstering in ogen] ja!
Martijn: Behalve je zus dan…..ik vind dat je het niet kunt maken Hannie! Wat ben je jou voor een zus, familie is het belangrijkste wat er is, je bent verbonden via jullie grootouders en ouders, samen Kerst, tradities, en dat ga jij in één klap KAPOT maken??? No way Hannie, zo doen we dat niet.
Hannie: [staat bijna op, emotioneel] Ik moet wel, ik hou het al lange tijd nauwelijks vol, ze kan echt haar eigen boontjes wel doppen, het gaat gewoon niet langer.
Martijn: [met lieve sprookjesachtige stem] maar jouw eigen zus, jouw bloedeigen zus, je laat jouw zusje toch niet vallen?
Hannie: Ik laat haar niet vallen, maar ga haar wel ontslaan! Dit zat er aan te komen, maar ik weet nu hééél zeker dat het de beste beslissing is. Dank mannen!

Contract
Ik, Hannie, ga voor vrijdag a.s. met mijn zus in gesprek om haar te vertellen dat ik haar contract niet ga verlengen!

Corona heeft een flinke impact op ons leven en werkgevers houden hun medewerkers (terecht) buiten de deur. Dit maakt dat werknemers minder in verbinding zijn, contact missen en hierdoor mentale problemen ontwikkelen. Met de Mentale Knipbeurt brengen we luchtigheid en beweging. Dit geeft energie, vertrouwen en lucht! Juist nu is de Mentale Knipbeurt een goed instrument voor organisaties om hun medewerkers in balans te houden. Daarom hebben we een Mentale Knipbeurt ontwikkeld die Corona proof is. Gewoon op kantoor. Je maakt een afspraak, komt langs en gaat daarna geknipt weer naar huis.

Geplaatst op

Frans heeft een syndroom

We doen ons Corona spreekuur voor de eerste keer bij een grote organisatie. Cliënten komen op afspraak naar kantoor en gaan vervolgens na 15 minuten weer naar huis. Vandaag mogen we er 20 knippen.

Frans sloft naar binnen. Schouders hangen, hij oogt onrustig en gooit per ongeluk zijn glas water om. Frans is een dertiger en komt in zomertenue. Korte broek, slippers en t-shirt.

Martijn: Zonde van het water Frans. Ben je altijd zo ruig?
Frans: Shit, sorry. Nee…beetje onhandig van me. Sorry.
Martijn: Maakt niet uit, ruimt Arno zo wel op. Die heeft toch niets te doen.
Frans: Nou, daar kan ik me bij aansluiten.
Martijn: Heb je niets te doen?
Frans: Nee, nou ja, wel, maar het is allemaal zo..
Martijn: Wel of niet
Frans: Ja dat wel, maar
Martijn: Dus dat is geen probleem.
Frans: Dat ik niets te doen heb
Martijn: Ja
Frans: Nou het stelt allemaal niet zoveel voor
Martijn: Wat stelt niet veel voor
Frans: Mijn werkzaamheden. Ik zit nu al ruim vier maanden vanuit huis te werken. Ik kan me niet motiveren
Martijn: Geniet ervan Frans. Geen baas die je op de vingers kijkt. Beetje rondlummelen en af en toe een mail versturen. Voor een ambtenaar lijkt me dat al behoorlijk druk
Frans: Het gekke is dat ik wel moe ben
Martijn: Tuurlijk ben je moe, vier maanden thuiswerken zonder motivatie is verschrikkelijk vermoeiend. Heb je wel vakantie gehad? Je ziet er ook moe uit. Onderzoek wijst ook uit dat je oog-hand coördinatie afneemt bij veel thuiswerken.
Frans: Hoe bedoel je.
Martijn: Je gooit toch die beker om? Dat is pure vermoeidheid door thuiswerken. Wetenschappelijk heet dat Extremely Tired and Unmotivated home working syndrom.
Frans: [gaat ineens helemaal rechtop en actief zitten]. Vertel eens? Er gaat een lichtje branden….
Arno: Frans, luister nou. Dat onderzoek bestaat al 15 jaar, thuiswerken maakt mensen sloom, kunnen werk/prive niet meer onderscheiden, gaan niet sporten tijdens de werktijd, zitten teveel in een soort van ‘ik moet productief zijn’ stand, terwijl ze soms juist ff iets anders zouden moeten gaan doen.
Frans: [nieuwsgierig en helemaal ‘aan’] Klopt, ik zit hele dagen achter mijn bureau en laptop, vind dat ik werk moet verzetten, maar het lukt gewoon niet altijd. Dan voel ik de energie wegstromen…
Arno: Kenmerkend is dat mensen lamlendig worden en gebruikelijke activiteiten waar ze energie van krijgen veel minder doen, tijdens werktijd ‘mag’ het niet en ’s avonds te moe.
Martijn: Nou zie je wel, je heb dus gewoon het Extremely Tired and Unmotivated home working syndroom!
Frans: Ik ben inderdaad veel minder buiten en minder gaan sporten. Stom dat ik dat niet heb gezien, ik ga gewoon mijn racefiets weer pakken.
Arno: Rustig aan Frans, je wilt niet nog vermoeider worden
Frans: Juist wel, fysiek vermoeid. Ik ga weer meer naar buiten, lekker door weer en wind. Wat idioot dat ik het niet zelf zag. Hoe heet dat syndroom ook alweer?
Martijn en Arno: [tegelijkertijd] het Extremely Tired and Unmotivated home working syndrom!

Frans tekent zijn contract. Ik Frans, ga vanaf morgen 2 tot 3 keer per week minimaal 1,5 uur op de racefiets om mijn energieniveau weer op te krikken.

Corona heeft een flinke impact op ons leven en werkgevers houden hun medewerkers (terecht) buiten de deur. Dit maakt dat werknemers minder in verbinding zijn, contact missen en hierdoor mentale problemen ontwikkelen. Met de Mentale Knipbeurt brengen we luchtigheid en beweging. Dit geeft energie, vertrouwen en lucht! Juist nu is de Mentale Knipbeurt een goed instrument voor organisaties om hun medewerkers in balans te houden. Daarom hebben we een Mentale Knipbeurt ontwikkeld die Corona proof is. Gewoon op kantoor. Je maakt een afspraak, komt langs en gaat daarna geknipt weer naar huis.

Geplaatst op

Sprookjesfee met toverkracht

Jantien zit kaarsrecht in de kappersstoel; ze ziet er oogverblindend uit
Martijn: jij ziet er echt fantastisch uit Jantien!
Jantien: [straalt]Martijn: ben je wel echt?
Jantien: [Schrikt een beetje] hoezo?
Martijn: nou, alles aan jou voelt een beetje als een sprookje
Jantien: grappig dat je dat zegt, mijn leven overkomt me een beetje en alles pakt goed uit. Ik ben wel een zondagskind.
Martijn: mooi! Dat scheelt ons gelukkig veel tijd
Jantien: hoezo?
Martijn: nou, dan kan je natuurlijk ook geen probleem hebben en kunnen wij snel door naar de volgende kappersgast
Jantien: nou, eigenlijk heb ik wel een probleem: mijn man en mijn zoon kunnen gewoon niet overweg met elkaar…
Arno: zie je wel: geen probleem!
Jantien: maar, ik zeg toch net…
Martijn: je zegt net dat ZIJ een probleem hebben, niet dat JIJ er één hebt.
Jantien: uhh, nou ik zie het als mij taak het op te lossen
Arno: jij bent natuurlijk de goede fee met toverkracht! En lost alles voor iedereen op.
Jantien: nee, ik heb geen toverstokje…ik zou het wel willen hebben.
Martijn: en wat zou je dan doen met het toverstokje: één van de twee veranderen?
Jantien: nee, ze zijn allebei goed genoeg. Maar ze verschillen gewoon veel van elkaar.
Arno: Maar als je het niet kan oplossen, wat is jouw taak dan?
Jantien: nou, uhhh, dat ik…[Jantien raakt geëmotioneerd]
Martijn: het is niet echt een vrolijk sprookje dit, of wel?
Jantien: [zegt huilend] maar ze zijn allebei zo mooi, maar mijn man zou hem graag anders hebben gezien; meer als zijn evenbeeld…
Martijn:  En dat kan natuurlijk heel goed… neem die kikker in dat ene sprookje!
Jantien: [glimlacht een beetje] nee, er hoeft niemand gekust te worden. Nou ja, misschien geef ik mijn man een kusje en zeg tegen hem dat hij het niet zo zwaar moet maken.
Martijn: misschien vind hij het helemaal geen probleem.
Jantien: ja, hij heeft er echt moeite mee, maar hij houd ook zoveel van hem. Hij wil hem veranderen en dat kan gewoon niet
Arno: tuurlijk wel, met jouw toverkracht lukt dat toch
Jantien: nee, ik denk dat hij hulp moet zoeken om zijn zoon echt te accepteren.
Martijn: pas maar op, je weet nooit wat er dan gaat gebeuren.
Arno: [pakt een kam die bij spiegel ligt]: kijk een toverstokje! Simsalabim, ik tover het probleem van Jantien NU weg. Het is namelijk niet van haar, maar van haar man. HIJ heeft het nu op zijn schouders…
Jantien: [Lacht hardop en veegt wat tranen weg] Zo hé, het voelt alsof er een zware last van mijn schouders is gevallen.
Arno: gelukkig, je straalt weer! En ze leefden nog lang en gelukkig!

Jantien tekent een contract met zichzelf waar in ze afspreekt dat ze haar mannen laat en haar man aanraadt het hulp van buitenaf naar ZIJN probleem te kijken.

Corona heeft een flinke impact op ons leven en werkgevers houden hun medewerkers (terecht) buiten de deur. Dit maakt dat werknemers minder in verbinding zijn, contact missen en hierdoor mentale problemen ontwikkelen. Met de Mentale Knipbeurt brengen we luchtigheid en beweging. Dit geeft energie, vertrouwen en lucht! Juist nu is de Mentale Knipbeurt een goed instrument voor organisaties om hun medewerkers in balans te houden. Daarom hebben we een Mentale Knipbeurt ontwikkeld die Corona proof is. Gewoon op kantoor. Je maakt een afspraak, komt langs en gaat daarna geknipt weer naar huis.

Geplaatst op

Hartaanval tijdens Mentale Knipbeurt

Jeremy is een echte verschijning: flink gebruind, strak gekapt, lichte zomerbroek, hippe polo, riem en zomerschoenen passen bij elkaar. En uiteraard een kostbaar horloge. De man is imposant, directief en weet duidelijk wat hij wil.

Martijn: Jeetje , jij ziet er echt strak uit
Jeremy [straalt licht arrogant]
Martijn: En wat een prachtig horloge heb je trouwens, mag ik eens zien?
Jeremy: Ja, dat is een….
Arno: [onderbreekt] Wat is jouw probleem Jeremy?
Jeremy: Ik wilde net even iets over mijn horloge vertellen aan hem [wijst naar Martijn]
Arno: Hij heet Martijn. Wat is jouw probleem Jeremy? Jouw horloge zeker niet toch? Ben je slecht in namen? Vinden mensen je arrogant? Wat is het?
Jeremy: Mijn meissie vroeg me naar jullie te gaan…tja.
Arno: Ben je haar naam ook al vergeten. Jimmy?
Jeremy: Het is Jeremy.
Arno: Heet je meissie Jeremy Jimmy?
Jeremy: [zachter] Elske…ze heet Elske, en we hebben twee zoons, Mees en Sam.
Arno: Ik vraag het nog een keer Jimmy? Wat is jouw probleem!
Jeremy: Elske maakt zich zorgen over me, ze vindt dat ik veel te hard aan het werk ben
Martijn: Maar dat ziet ze natuurlijk verkeerd. Je krijgt er veel energie van toch? En je bent goed.
Jeremy: Inderdaad, mijn werk is superbelangrijk voor me. Ik zou niet anders willen.
Martijn: Dus jij hebt geen probleem, Elske heeft een probleem. Ze moet gewoon niet zo zeuren toch?
Jeremy: Nou…
Arno: Jimmy, je gaat…
Jeremy: Het is JE-RE-MY
Arno: Die Elske van jou moet gewoon accepteren dat jij succesvol bent en bakken met geld verdiend. Daar hoort keihard werken gewoon bij. Dat je daarmee je huwelijk en kinderen veel minder aandacht kunt geven is logisch. Dat heeft iedere succesvolle man, Elon Musk ook.
Jeremy: Ja, dat wel
Arno: Nou dan. Geef me je telefoon, dan bellen we haar gelijk om dat te zeggen.
Jeremy: Nou..ehh..
Martijn: En zeggen we gelijk dat zij een probleem heeft en even bij ons moet langskomen in plaats van jou te sturen
Jeremy: [zacht] Misschien heeft ze wel een punt
Arno: Jimmy wat zeg je nou?! Doe es ff normaal man. Natuurlijk vul je jouw dagen, avonden en soms nachten met keihard door werken. Je wilt toch de beste zijn?
Jeremy: Ik zat laatst ook al bij de huisarts….bloeddruk hoog; hartkloppingen.
Martijn: Niet naar luisteren. Die huisartsen zijn veel te voorzichtig en willen natuurlijk geen risico nemen. Dat noemen ze risico-avers. Typische zorgverleners. Maar jij bent een zakenman toch? Risico nemen is jouw werk. Een beetje hoge bloeddruk…
Arno: Jimmy wordt een beetje bleek, Martijn….gaat het wel goed met hem?
Martijn: Shit, ik zie het. 112 bellen, denk je?
Jeremy: Ik ben laatst wel geschrokken, mijn hart ging als een gek tekeer….dat heb ik Elske maar niet verteld.
Martijn: [staat op, gaat achter Jeremy staan]. ”Geachte aanwezigen, lieve Elske, Mees en Sam…..Wat zullen jullie je vader gaan missen! Een bijzonder mens is plotseling heengegaan. Jeremy was een harde werker, een echte doorzetter, hard van buiten en zacht van binnen. Hij had nog zoveel dromen met jou Elske..en natuurlijk met jou Mees en met jou Sam [doodse stilte]. Hij voelde de fatale hartaanval niet aankomen, ondanks jouw signalen Elske en…….
Jeremy: [rustig, waterige ogen] Wow mannen….wow mannen…
[Stilte, Jeremy slaat zijn handen voor zijn ogen…..Martijn en Arno bewegen niet]
Jeremy: Dit komt wel binnen zeg….. [ stilte]
Jeremy: Dit is precies waar ik bang voor ben…..

[Arno en Martijn leggen een hand op zijn schouder]

Jeremy: Wat ben ik toch een zakkenwasser! Ik moet natuurlijk beter oppassen, ik herken de signalen, de stress en weet dat ik iets moet veranderen. Zo kan het niet langer. Ik heb een gezin….

[Jeremy huilt zacht…eerlijk gezegd zijn wij ook onder de indruk]

Na een minuutje sluiten we af. Zonder contract deze keer. Dat voelt ongepast en zeker niet nodig!

Jeremy geeft ons een hug. We zijn er stil van. Wow!


Geplaatst op

Bas heeft tijd nodig

Bas komt binnen. Hij geeft ons keurig geen hand (Corona) en stelt zich netjes voor. Dag, ik ben Bas, waar mag ik gaan zitten?

Arno: Bas, ik zie direct wat jou probleem is. Je hoeft het me niet eens te vertellen..
Bas: Hoe bedoel je dat?
Arno: Nou precies….je weet het zelf ook wel toch?
Bas: Uhhh
Arno: Nou Bas, KOM OP, je weet het echt wel..
Bas: [Schuchter] Word je nou boos?
Arno: INDERDAAD BAS, DAT ZOU JIJ OOK EENS MOETEN DOEN. JIJ BENT VEEL TE BELEEFD EN NETJES!!!

Martijn: Bas, jij wilt geen ruzie toch? Je bent een heel voorkomende en aardige collega. De vriendelijkste collega in het pand.
Bas: Ik snap wat jullie bedoelen. Ik hou inderdaad niet van conflict.
Martijn: Maar dat is natuurlijk geweldig! Je houdt iedereen te vriend, mensen willen graag met je samenwerken, bent heel behulpzaam en doet echt je best. Eigenlijk een topcollega!
Bas: Nou, ik vind het niet altijd leuk
Arno: Beste Bas, jij kiest ervoor om als nette betrouwbare en burgerlijke collega door het leven te gaan. Anderen walsen over je heen, vegen hun voeten aan je. En ja, dat is niet altijd leuk………maar in ieder geval geen conflict. Dus wat is eigenlijk het probleem?
Bas: Nou het probleem is dat…
Arno: [Doet Bas na] Dag ik ben Bas, waar mag ik gaan zitten? Ik hou niet van conflict…dus ja, je mag je voeten wel aan me afvegen hoor…
Martijn: Bas, volgens mij ben je een superfijne vent en collega. Ik zou direct met je willen samenwerken. Dan weet ik zeker dat jij meer doet dan ik….heerlijk!
Bas: Ja, dat is wel een beetje zo
Arno: Bassie, dat is niet een beetje zo….dat is PRECIES zo! Dus wat is het probleem?
Bas: Het probleem is dat ik het gevoel heb ik dat ik harder werk dan mijn collega’s.
Arno: Kijk Bas, je hebt twee soorten mensen. Mensen die secuur zijn, hard werken, hun zaken voorbereiden, het belangrijk vinden kwaliteit te leveren en daarmee professionele collega’s zijn.
Martijn: De tweede soort zijn mensen zoals ik. Die doen maar wat, nemen het niet zo serieus en zijn lui van aard. Ze doen wel hun best….maar op hun manier.
Arno: En Bas, je weet zelf welke van de twee jij bent….toch?
Bas: Het is ook zo. Ik neem mijn werk serieus, voel me verantwoordelijk wil goed voorbereid zijn. Dat is voor mij belangrijk. Een discussie wil ik dan ook voeren aan de hand van feiten en niet op basis van bluf…als ik dan mijn spullen niet paraat heb dan ga ik het gesprek uit de weg….
Arno: Precies, jij baseert je op feiten, jouw argumenten zijn goed onderbouwd alleen jij hebt tijd nodig
Bas: Dat klopt, Ik heb inderdaad tijd nodig.
Martijn: Kwaliteit……kwaliTIJD. Het zit gewoon in het woord Bas
Bas: Maar conflicten, daar ben ik dus niet goed in
Arno: En dat is ook een kwaliteit Bas.
Bas: Ja, maar ik wil er toch beter mee om gaan
Arno: Zoek je nou ruzie Bas? Ik dacht dat we eruit waren. Je bent gewoon goed in je werk, hebt argumenten nodig, houdt niet van powerplay en wilt daar ook niet aan mee doen….je hebt tijd nodig. Dus hou nou op met ruzie zoeken
Bas: Ik heb inderdaad tijd nodig….de volgende keer zeg ik dat gewoon! Ik wil best een discussie met je voeren, maar ik heb even tijd nodig om de juiste argumenten te verzamelen. En op feiten het gesprek voeren.
Martijn: [speelt de andere collega]. Nou Bas, feiten? Kunnen we nu niet gewoon even beslissen?
Bas: Nee, ik heb echt de juiste informatie nodig en wil dat eerst uitzoeken.
Martijn: Bas, kom op nou. Ga je nou moeilijk doen? We kunnen het toch gewoon eens worden nu?
Bas: Zoals ik al zei, ik ben verantwoordelijk en wil de juiste keuze maken. Ik kom er op terug.
Martijn: Oké dan, misschien moeten we het dan toch maar op jouw manier doen
Bas: Over twee dagen heb ik alle informatie om een goede keuze te maken.
Martijn: Nou, ik geloof je wel. We doen het gewoon op jouw manier. Laat maar.
Bas: [verbaasd] euhh, oké, prima. Doen we het zo.

CONTRACT
Ik, Bas, zorg ervoor dat ik in een discussie tijd vraag om mijn informatie en argumenten goed op orde te hebben en zodoende tot een goede uitkomst te komen.

Bas verliet de ruimte een beetje in de war. Hij had in het rollenspel voet bij stuk gehouden op zijn manier en was ook bij zijn eigen waarden kunnen blijven. En de collega had Bas uiteindelijk zijn gelijk gegeven, zonder de feiten.
…………….

Geplaatst op

Flexibele Felix gaat niet op zijn strepen staan!

Felix komt met stevige tred en zelfverzekerd binnen. Goed in de kleren, rond de veertig, verzorgde baard en hip brilletje.

Martijn: Nou Felix, jij ziet er verzorgd en hip uit zeg! Je ziet er veel ondernemender uit dan de meeste mensen hier. Het is tenslotte toch een overheidsorganisatie. Volgens mij hoor jij hier helemaal niet! Wat is het probleem?
Felix: Nou ja, ik heb niet echt een groot probleem.
Martijn: Volgens mij heb jij een groter probleem dan je denkt!
Felix: Nou nee, dan niet. Maar er zijn wel dingetjes.
Martijn: Daar doen we niet aan hier, heb je een probleem of niet!
Felix: Mijn vrouw volgt jullie op social media, en die heeft me gestuurd.
Arno: Precies Felix, Martijn had gelijk, je hebt een veel groter probleem dan je denkt! Waarom stuurt je vrouw jou naar ons toe denk je?
Felix: Ze vindt dat ik meer op mijn strepen moet gaan staan.
Martijn: [schiet in de lach]. Jouw vrouw vindt dus dat JIJ meer op jouw strepen moet gaan staan….
Arno: [doet vrouwenstem] Nou Felix, ik vind echt dat je veel meer op je strepen moet gaan staan, iedereen neemt een loopje met je, ga nou eens op je strepen staan. Wees eens flink…waar is je ruggengraat….Felix!!
Felix: nou, zo bedoelt ze het niet…
Martijn: [weer in de lach]….Je laat je door je eigen schatje naar ons toe sturen en zij vindt dat je meer op je strepen moet gaan staan. Ik snap wel dat ze dat vindt. Je bent gewoon een slappe zak. Wij noemen dit soort cliënten meestal de Deurmat. Die ligt altijd voor je klaar, je kunt je vieze voeten afvegen en doorlopen…
Felix: Als ik op mijn strepen ga staan, krijg ik gelijk ruzie.
Arno: Ja, en dat wil een deurmat niet. Ruzie is niet leuk, dan moet je je eigen mening verdedigen, en anderen misschien teleurstellen. Dus kun je maar beter eieren voor je geld kiezen…Jij bent gewoon heel flexibel, kunt heel goed meebewegen met de ander, en hem, of meestal HAAR tevreden stellen. Dat is geen probleem, maar een kwaliteit!
Felix: Dat vind ik eigenlijk ook, ik hoef niet zo nodig mijn eigen dingen door te drukken, ik vind het fijn om samen te werken en ik kan me inderdaad prima schikken. Dat is toch niet erg?
Martijn: Nee, dat is geweldig! [gaat theatraal staan en spreidt armen]. Dames en heren, aanschouw dit wonder van de mensheid, Flexibele Felix!!! Hij waait met iedere wind mee, past zich moeiteloos aan en neemt uw mening graag over. Flexibele Felix is de ideale werknemer en echtgenoot. Hij is leverbaar met uitneembare en uiteraard rubberen ruggengraat. En als hij af en toe toch tegenstribbelt is dat van tijdelijke aard. Flexibele Felix nu verkrijgbaar!!
Felix: [lacht en ontspant zichtbaar] Ik vind het inderdaad niet erg om mijn eigen belang af en toe los te laten, ik heb een hekel aan ruzie en hou van harmonie! En het is inderdaad een kwaliteit, mensen werken graag met me samen en ook in mijn gezin ben ik de flexibele factor.
Arno: Flexibele Felix, wat is nu eigenlijk het probleem?
Felix: Nou, er is eigenlijk geen probleem, ik vind het prima hoe ik me beweeg!
Martijn: Gefeliciteerd Felix, je bent gewoon een superfijne kerel. En als je vrouw vindt dat je op je strepen moet gaan staan, doe je dat gewoon af en toe voor de sier. Is zij ook tevreden.
Felix: [lacht voluit] Dat is inderdaad precies hoe ik het soms doe! For the sake of harmony beweeg ik mee, en dan ga ik weer mijn eigen gang!
[Martijn en Arno houden hun mond lange tijd dicht, Felix overdenkt en glimlacht]
Felix: Het is een mooi inzicht, ik hoef niet zo nodig altijd te weten wat ik wil, duidelijk te zijn ofzo, ik vind het fijn om ruimte te delen met anderen….en dat is wel degelijk een waardevolle eigenschap. Dankjewel mannen, het lucht enorm op en ik vond het een heel fijne manier om dit zo te bespreken. Confronterend maar duidelijk en met een lach! Ik denk dat ik mijn vrouw ook maar eens langs stuur!!

Ondersteund door WordPress